หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3211

เช้าวันรุ่งขึ้น โจวหนานเยว่สวมชุดทหารมาถึงเมืองพานหยาง

“หลินมั่ว เกิดอะไรขึ้นถึงรีบร้อนขนาดนี้”

จ้าวหนานเยว่ถามทันทีที่เห็นหลินมั่ว

“ท่านผู้เฒ่าไม่ต้องรีบร้อน เรามากินอาหารเช้าเสร็จแล้วค่อยคุยกัน”

หลินมั่วพาโจวหนานเยว่ไปร้านอาหารเช้า ทั้งคู่ต่างกินหูล่าทัง

“เมื่อวานประเทศเฟื่องฟ้าประกาศจัดตั้งสมาคมการค้า และจะเข้ามาลงทุนในประเทศว่านเซี่ยงภายในสามวัน ท่านผู้เฒ่าทราบเรื่องนี้หรือไม่”

หลินมั่วกลืนก้อนแป้งทอด แล้วหันไปมองโจวหนานเยว่ที่กำลังกินปาท่องโก๋อย่างเอร็ดอร่อยอยู่ตรงข้าม

“ข้าว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องดี…ใช่ไหม”

จ้าวหนานเยว่ใช้ความพยายามอย่างมากในการกลืนปาท่องโก๋ชิ้นสุดท้ายลงคอไป จึงโล่งอก

คิดถึงตัวเองทำไมถึงได้ลำบากยากเย็น เมื่อได้ยินข่าวของหลินมั่วก็รีบวิ่งมาจากหนานเยว่กลางดึกกลางดื่น

แต่พอมาถึงที่นี่กลับไม่รีบร้อนอะไร แถมยังวิ่งไปกินอาหารเช้าเสียก่อน

จ้าวหนานเยว่รู้สึกขัดใจสุดๆ จึงเดินไปที่หน้าต่างสั่งอาหารอีก

“เถ้าแก่ เอาน้ำเต้าหู้มาให้ฉันอีกชาม ไข่ใบชาอีกสามฟอง!”

เมื่อเห็นจ้าวหนานเยว่ทำท่าทางราวกับจะกินจนร้านเจ๊ง

หลินมั่วจึงยิ้มและเผยให้เห็นสีหน้าที่ขมขื่น

เรื่องนี้คงต้องโทษตัวเอง ที่ไม่ได้อธิบายให้ท่านผู้เฒ่าฟังให้ชัดเจน

“ท่านจ้าว ผมกินไข่ไก่ใบเดียวก็พอแล้ว”

จ้าวหนานเยว่ที่ยืนอยู่หน้าต่างถึงกับงงไป แล้วหันไปบอกเถ้าแก่ว่า

“เถ้าแก่ งั้นเอาไข่ใบชามาให้ฉันสี่ใบเถอะ”

หลินมั่วสีหน้าเหวอไป อ้อ ตกลงตัวเองคิดไปเอง

หลังกินอาหารเช้า หลินมั่วก็พาจ้าวหนานเยว่ไปยังห้องรับแขกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้

นี่คือห้องที่หลินมั่วก่อสร้างขึ้นมาใหม่หลังจากที่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้รับการปรับปรุงใหม่ โดยมีจุดประสงค์เพื่อใช้ต้อนรับแขกที่มาเยือน

หลินมั่วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วเปิดภาพของเจียไป๋เลี่ยที่กำลังยืนให้สัมภาษณ์ในงานแถลงข่าว

“คุณหมายความว่าเจ้าชายสามของประเทศว่านเซี่ยงได้ร่วมมือกับกลุ่มนักลงทุนขนาดใหญ่จากประเทศเฟื่องฟ้าแล้วใช่ไหม”

หลินมั่วพยักหน้า แล้วเริ่มอธิบายให้จ้าวหนานเยว่ฟัง

“เป้าหมายสูงสุดของเจียไป๋เลี่ยก็คือบัลลังก์ของประเทศว่านเซี่ยง ดังนั้นเพียงแค่ทำให้สกุลเงินของประเทศว่านเซี่ยงอ่อนค่าลง”

“เดิมทีการมีองค์กรพิราบดำก็ทำให้ประชาชนเดือดร้อนอยู่แล้ว บวกกับการที่สกุลเงินของประเทศว่านเซี่ยงอ่อนค่าลงอย่างรวดเร็ว ทำให้เงินเฟ้อพุ่งขึ้นสูงอย่างรวดเร็ว”

“ประชาชนต่างเก็บกดความไม่พอใจมานานแล้ว ในสถานการณ์เช่นนี้เองที่เจียไป๋เลี่ยก็ออกมาประกาศอย่างเปิดเผยว่า”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ สีหน้าของหลินมั่วก็เผยให้เห็นถึงความเยาะเย้ย

“สวรรค์ล่มสลายแล้ว สวรรค์ใหม่จะเกิดขึ้น การปกครองของเจียเต๋อเลี่ยนั้นเลวทรามและใช้คนชั่วช้า วันนี้เขาจะคืนความยุติธรรมให้กับว่านเซี่ยง”

“หนำซ้ำอดีตขุนนางของเจียไป๋เลี่ยก็กำลังซ่อนตัวอยู่ เมื่อถึงเวลาที่เรียกพวกเขาก็จะออกมาตอบรับ ท่านคิดว่าสถานการณ์ทางการเมืองของประเทศว่านเซี่ยง”

“จะวุ่นวายไปกว่านี้ไหม”