หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3230

“ท่านผู้บัญชาการ ข้างล่างนั่น…”

สมาชิกเฟยเจี่ยคนหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงลังเล สีหน้าซีดเผือดราวกับเห็นอะไรที่น่ากลัว

ตอนที่พวกเขาอยู่ที่องค์กรพิราบดำอย่างมากสุดคือทำงานจิปาถะ

ดังนั้นจึงไม่เคยเห็นคุกขององค์กรพิราบดำมาก่อน

เมื่อครู่ทุกคนที่เข้าไปดูเกือบจะอาเจียนออกมา

ทุกหนทุกแห่งเต็มไปด้วยคราบเลือดสีแดงเข้ม กลิ่นคาวเลือดตลบอบอวลไปทั่ว

หลุมขนาดใหญ่ที่กำลังจะเต็ม และชาวบ้านที่เลือดอาบจนจำหน้าไม่ได้

อวี้ฮวาทีอันไม่ได้ถามอะไรอีก แต่เดินตรงไปยังห้องขัง

ในอุโมงค์มืด กลิ่นคาวเลือดก็ยิ่งเข้มข้นขึ้น

สีหน้าของอวี้ฮวาทีอันไม่ได้เปลี่ยนแปลง พูดเบาๆสองคำว่า

“จุดไฟ”

ทันใดนั้น คบเพลิงหลายเล่มก็สว่างไสวขึ้นจากมือของสมาชิกเฟยเจี่ย ส่องสว่างทั่วทั้งทางเดิน

รู้สึกอยากอาเจียน ทั้งทางเดินเต็มไปด้วยคราบเลือด

คราบเลือดเก่าและคราบเลือดใหม่ซ้อนทับกัน

ทำให้พื้นลื่นอยู่บ้าง

“ยังมีคนขององค์กรพิราบดำที่ยังจับไม่ได้อีกกี่คน”

“ท่านผู้บัญชาการ ตามทะเบียนราษฏร์ ยังมีคนขององค์กรพิราบดำอีกหลายพันคน และกุนซือเหวินเฉียงยังหลบหนีอยู่”

“คนอื่นๆจับได้หมดแล้ว”

อวี้ฮวาทีอันพยักหน้าเบาๆ เสื้อคลุมสีขาวสะอาดเริ่มเปื้อนเลือดจากพื้น

“ก๊อก”

เสียงฝีเท้าของอวี้ฮวาทีอันดังก้องไปทั่วห้องขังที่เงียบสงบ

ชาวบ้านที่ถูกมัดอยู่กับไม้กางเขนพยายามลืมตาขึ้นมา และหลับตาลงอีกครั้ง

อวี้ฮวาทีอันมองดูชาวบ้านที่บาดเจ็บเต็มไปหมดในห้องขังขนาดใหญ่ แล้วพูดกับสมาชิกเฟยเจี่ยว่า

“ให้หมอมาดูแลเพื่อรักษาชีวิตพวกเขา จากนั้นก็ไปหาญาติพี่น้องของพวกเขา ถ้ามีก็ให้ญาติมารับ ถ้าไม่มีก็ปล่อยให้พวกเขาจบชีวิตที่เจ็บปวดนี้”

“ไม่ต้องไปหาหมอ ส่วนข่าวที่ฉันได้รับบาดเจ็บห้ามแพร่กระจาย ผู้ที่ทำร้ายฉันก็คืออวี้ฮวาทีอันผู้บัญชาการกองกำลังเฟยเจี่ย”

“หน้าตาอ่อนหวาน พวกคุณถ้าเจอเขาต้องหลบไปให้ไกล อย่าไปยุ่งกับเขาเด็ดขาด”

เหล่านักธุรกิจและจ้าวหนานเยว่ไม่ได้สังเกตุว่า ใต้โต๊ะมีอุปกรณ์ดักฟังอยู่

“ใช่แล้ว แล้วการซื้อเหรียญว่านเซี่ยงเป็นยังไงบ้าง”

“ท่านจ้าว ตอนนี้พวกเราได้เหรียญว่านเซี่ยงมาเกือบห้าแสนเหรียญแล้ว ชาวเมืองส่วนใหญ่ได้แลกไปหมดแล้ว”

จ้าวหนานเยว่พยักหน้าอย่างพอใจ

“งั้นก็ดี อย่าให้แผนการชั่วร้ายของเจียเต๋อเลี่ยสำเร็จ”

ที่โรงแรมห้าดาวในเมืองหลวง

เจียไป๋เลี่ยและบรรดายักษ์ใหญ่ทางการเงินต่างนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

ที่โต๊ะกลางโทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่งกำลังเล่นเสียงที่จ้าวหนานเยว่พูดอยู่ซ้ำๆ

ดวงตาของเจียไป๋เลี่ยเต็มไปด้วยความแค้น ทำไมหลินมั่วถึงได้กัดตนไม่ปล่อย

“เจ้าชายเจียไป๋เลี่ย ที่คุณได้ยิน ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไร”