หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3244

“พวกนายคนเยอะขนาดนี้ ยังให้เจียป๋ายเลวี่ยหนีไปได้อีกเหรอ”

ในห้องทำงานของสมาคมศิลปะการต่อสู้ หลินมั่วที่ขอบตาดำราวกับหมีแพนด้านั้นเมื่อได้ยินการรายงานของไท่จื่อแล้วก็มองเขาอย่างเหลือเชื่อ

เรือประจัญบานเฟิงสิงรวมถึงเรือคุ้มกันอีกหลายสิบลำ เจียป๋ายเลวี่ยยังหนีไปได้ ใครจะไปคาดคิดกัน

ไท่จื่อเห็นสายตาที่เหลือเชื่อของหลินมั่วแล้วก็เกาหัวอย่างรู้สึกผิด

“เจียป๋ายเลวี่ยคนนั้นเจ้าเล่ห์มากจริงๆ เขาไม่ได้อยู่บนเรือหลัก แต่กลับหลบอยู่บนเรือคุ้มกันอีกลำ”

“แม้ว่าสุดท้ายแล้วเรือคุ้มกันทั้งหมดของเจียป๋ายเลวี่ยจะถูกพวกเรายึดกลับมาหมดแล้ว แต่ตัวเขาเองที่อยู่ในแคปซูลก็ถูกส่งตัวออกไปแล้วเช่นกัน”

“ไม่เป็นไร ตอนนี้แค่เจียป๋ายเลวี่ยคนเดียวยังสร้างความข่มขู่อะไรไม่ได้ ไม่ต้องสนใจ”

หลินมั่วส่ายหัวเบาๆ จากนั้นก็ลุกขึ้นมาจากเก้าอี้

ภายใต้สายตาที่หวาดกลัวของไท่จื่อ เขากดให้ไท่จื่อนั่งอยู่บนเก้าอี้โต๊ะทำงาน

“ไท่จื่อ ฉันขอไปพักก่อน นายมาแทนที่พี่สักพักนะ”

ด้วยเสียงที่ไม่อาจจะปฏิเสธได้ของหลินมั่ว ไท่จื่อเงยหน้าขึ้นมองเอกสารที่กองสูงกว่าตน

สีหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยความเศร้าโศกอย่างมหาศาล

ใช่ว่าเขาจะมาตรวจดูเอกสารไม่ได้ แต่... ใครมันจะชอบนั่งอยู่แบบนี้กัน