หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 325

สวี่เจี้ยนกงโมโหจัด "ยังพูดอยู่อีกห้ะ"

เสียงตวาดของเขาต้องการที่จะเอาชนะ สวี่ตงเสวี่ยอีกครั้ง แต่ก็ถูกฟังฮุ่ยรีบห้ามไว้

"พอแล้ว พอแล้ว"

“ก็เป็นลูกสาวของคุณทั้งนั้น คุณจะปฏิบัติต่อพวกเขาแตกต่างออกไปได้อย่างไร”

“คืนนี้เกิดเรื่องขึ้นกับปั้นซย่า ลูกคิดเหรอว่าเราจะไม่เศร้าหรือเสียใจ”

"เสวี่ยเอ๋อร์ก็คงเศร้ามากเหมือนกัน!"

“คุณก็อย่ามาระบายอารมณ์ทั้งหมดใส่เสวี่ยเอ๋อร์เลย”

ฟังฮุ่ยพูดด้วยความโมโห

สวี่เจี้ยนกงดุด้วยความโมโห "ฉันจะไประบายอารมณ์ใส่ลูกทำไม"

“ฉันแค่เกลียดที่ลูกพูดเกินไป”

“ในเมื่อคืนนี้เกิดเรื่องขึ้นกับปั้นซย่าแล้วและเธอยังคิดที่จะไปแกว่งเท้าหาเสี้ยนกับตระกูลฮั่วอีก”

“คุณคิดสิ นี่ยังเป็นสิ่งที่คนเขาทำกันอยู่หรือเปล่า”

“แล้วยังไง เพื่อความฝันที่จะได้เป็นตระกูลมั่งคั่ง แกถึงกับต้องส่งพี่สาวตัวเองไปให้เขาย่ำยีเลยเหรอ”

สวี่ตงเสวี่ยรีบตอบ "ใครบอกว่าหนูจะให้พี่สวี่โดนย่ำยีกัน"

“หนูกำลังพยายามหาทางอยู่ หนูบอกแล้วใช่ไหมว่าต้องอธิบายกับคุณชายฮั่วให้ดีๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น”

สวี่เจี้ยนกงโมโห "แกยังจะพูดอีก"

"ฉันจะตีแกให้ตาย"

ฟังฮุ่ยรีบปรามสวี่เจี้ยนกงไว้ "คุณช่วยหยุดทำตัวป่าเถื่อนแบบนี้สักทีได้ไหม"

“ลูกอายุเท่าไหร่แล้วคุณยังทุบตีลูกอยู่”

"เสวี่ยเอ๋อร์ ลูกก็เหมือนกัน พูดให้น้อยลงกว่านี้หน่อยได้ไหม"

“พ่อลูกพูดถูก”

“ฮั่วเทียนเฉิงคนนั้นไม่ใช่คนดี ไม่มีอะไรจำเป็นต้องไปคุยกับเขา”

"ช่างเถอะ ถือซะว่าครอบครัวเราไม่มีวาสนากับตระกูลฮั่ว"

"ครั้งนี้ปั้นซย่าไม่เป็นอะไร ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว"

"เสวี่ยเอ๋อร์ จากนี้ไปแกไม่ได้รับอนุญาตให้พูดถึงเรื่องนี้อีก"

สวี่ตงเสวี่ยหน้ามุ่ย ไม่พอใจ "ไม่พูดก็ไม่พูด"

“แต่ว่า ยังไงหนูก็คิดว่าหนูไม่ผิด”

“ยังไงพ่อของหนูก็บ้าอำนาจ”

สวี่เจี้ยนกงตะคอกด้วยความโกรธ "ก็ตูก็เป็นคนบ้าอำนาจแบบนี้ จะทำไมเหรอ"