หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3360

ตอนนี้ตระกูลสวีจะใช้เงินเพียงหนึ่งพันล้านกับโอกาสที่จะได้กลับสู่วงศ์ตระกูลมาแลกกับโรงน้ำชาซย่ามั่ว

คิดว่าตระกูลสวีนั้นเป็นพระราชวังเหรอ ถ้าไม่ไปก็จะรู้สึกเสียใจรึ

ส่วนเรื่องที่หลังจากควบรวมแล้วฟังฮุ่ยจะได้เป็นรองประธานนั้น

สวีเจี้ยนกงก็แค่ยิ้ม

บอกว่าต่อไปจะไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับเรื่องของบริษัท จะให้ฟังฮุ่ยเป็นคนจัดการทั้งหมด

แต่อำนาจที่แท้จริงสุดท้ายแล้วก็ยังคงอยู่ในมือของคุณท่านแน่นอน

ถึงเวลานั้นทุกอย่างก็ยังคงต้องขึ้นอยู่กับพวกเขา

เหล่ยส่าวถิงของตระกูลเหล่ยยังลงทุนห้าร้อยล้านเลย

ตระกูลสวีเอาเงินสองเท่าก็คิดที่จะควบรวมและเข้าซื้อกิจการโรงน้ำชาซย่ามั่วเหรอ

กระต่ายหมายจันทร์ ฝันกลางวันจริงๆ!

รอยยิ้มบนใบหน้าของสวีหมิงแทบชะงักไป สายตาของเขานั้นมืดมนอย่างมาก

ตระกูลสวียอมอ่อนให้แล้ว แถมยังให้ตนมาพูดโน้มน้าว

สวีเจี้ยนกงกลับไม่เห็นแก่หน้าตนแบบนี้!

สายเลือดย่อยทางใต้กล้าพูดกับตนเองแบบนี้เลยเหรอ

คิดว่าตนนั้นสูงส่งถึงขั้นที่จะอยู่เสมอกับตระกูลสวีได้แล้วเหรอ

ทันใดนั้น บรรยากาศบนโต๊ะนั้นอึดอัดอย่างมาก

สวีหมิงเองก็รู้ว่าการที่ตนพูดในตอนนี้จะได้ผลที่ตรงกันข้ามกัน

สวีเจี้ยนกงนั่งลงเหมือนเดิม จากนั้นก็จ้องมองสวีหมิงไม่ละสายตา

หากไม่ใช่ว่าการที่เขามาในครั้งนี้ใช้ท่าทีของหลานตลอด ไม่ถือโกรธคนที่สำนึกผิด

ไม่เช่นนั้นตอนนี้สวีเจี้ยนกงก็จะเรียกให้นิติมาไล่เขาออกไปแล้ว

สักพัก อยู่ๆ ฟังฮุ่ยที่เงียบอยู่นานก็วางขนมปังในมือลง

“ฉันคิดว่าก็ไม่ใช่ตกลงไม่ได้ แต่ว่าฉัน...”

“ตกลงเหรอ ฟังฮุ่ย นี่คุณบ้าไปแล้วใช่ไหม!”

สวีเจี้ยนกงที่ที่เพิ่งนั่งลงไม่พูดอะไรก็ยืนขึ้นมาอีกครั้ง จากนั้นก็ซักถามฟังฮุ่ยเสียงดัง

สายตาของสวีหมิงที่นั่งอยู่ข้างๆ ฟังฮุ่ยนั้นมีความรู้สึกดีใจ

ขอเพียงแค่ครั้งนี้ทำเรื่องนี้ได้สำเร็จ

สวีเจี้ยนกงโกรธจนนิ้วมือสั่น เขาต่อว่าฟังฮุ่ยว่า

“ฟังฮุ่ย คุณ... คุณนี่สับสนเลอะเลือนจริงๆ!”

“ปั้ง!”

ฝ่ามือฟังฮุ่ยตบไปที่โต๊ะแล้วลุกขึ้นยืนเหมือนกัน

“สวีเจี้ยนกง คุณใจแคบขนาดนั้นเลยเหรอ”

“คนในครอบครัวตนเองแค่ทำผิดนิดหน่อย คุณก็จะคิดถือสาขนาดนี้เลยเหรอ!”

“สวีเจี้ยนกง หากชีวิตนี้คุณอยากจะอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายไม่มีญาติพี่น้องสักคน ก็ไปหาคนเนรคุณอย่างหลินมั่วเถอะ”

คำพูดของฟังฮุ่ยทำให้สวีเจี้ยนกงไม่อยากจะเชื่อเลย

เขาคิดไม่ถึงว่าฟังฮุ่ยที่ให้อภัยกับสิ่งที่ตระกูลสวีทำในตอนนั้นจริงๆ

“ตอนนั้นพวกมันหลอกเอาสูตรยาไป และชิงเปิดร้านสูตรยาก่อน คุณลืมไปแล้วเหรอ”

“ในตอนหลังหากไม่ใช่หลินมั่วหาคนมาช่วย จะมีโรงน้ำชาซย่ามั่วอย่างทุกวันนี้เหรอ”

“สวีเจี้ยนกง ระวังคำพูดของคุณด้วย!”

“ฉันถึงจะเป็นประธานของโรงน้ำชาซย่ามั่ว”