หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3381

"ตอนนี้เข้าใจหรือยัง"

เมื่อเห็นว่าไม่สามารถหยุดการหลบหนีของซีโอปีโรได้อีกต่อไป สวี่เจี้ยนกงก็หันมาพูดกับฟังฮุ่ย

ตอนนี้สีหน้าของฟังฮุ่ยเปลี่ยนไปแล้วสองสามรอบ

แม้ว่าเธอจะโง่แค่ไหนแต่ก็พอมองออก

อันที่จริงซีโอปีโรหลอกลวงเรื่องราวเกี่ยวกับหลินมั่ว

คงเป็นเธอที่แต่งเรื่องขึ้นมาเอง

สวี่เจี้ยนกงมองสวี่หมิงที่กำลังเดินออกไปอย่างรวดเร็ว สีหน้าของเขาดูแปลกๆ

ด้วยเหตุผลบางอย่างรู้สึกว่าเขาเหมือนกับซีโอปีโรที่รีบร้อนออกไป

แม้ว่าเรื่องของตระกูลสวี่จะถูกหลินมั่วจับได้ แต่คงไม่มีผลกระทบมากนักกระมัง?

สวี่หมิงที่วิ่งออกจากหมู่บ้านอย่างรวดเร็วก็โทรหาปลายสายทันที!

"รีบไปซื้อตั๋วเครื่องบินกลับประเทศเดี๋ยวนี้ อย่าอยู่ที่มณฑลต้าฉวีเหลียนเด็ดขาด!"

น้ำเสียงของสวี่หมิงเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

เขาไม่คิดว่าหลินมั่วจะกลับมาเร็วขนาดนี้

เขาเผชิญหน้ากับฟังฮุ่ยและสวี่เจี้ยนกงได้อย่างสงบ

แต่เขาไม่สามารถเผชิญหน้ากับหลินมั่วได้

ศักดิ์ศรีและชื่อเสียงของหลินมั่วในตอนนี้ยิ่งใหญ่เกินไป

ไม่กี่นาทีต่อมา ก็มีสายโทรกลับมาอีกครั้ง ทหารที่ติดตามสวี่หมิงเอ่ยขึ้น

"คุณชาย ตอนนี้สนามบินทั่วทั้งเมืองพานหยางถูกปิดกั้นหมดแล้วครับ"

"ตอนนี้พวกเราออกจากเมืองพานหยางไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะเมื่อกี้ผมวิ่งเร็ว ตอนนี้ก็คงถูกจับไปแล้ว!"

เมื่อได้ยินคําพูดที่ตื่นตระหนกของทหาร ร่างกายของสวี่หมิงก็สั่นเทาเล็กน้อย

"อย่าตื่นตระหนกไป หาที่ซ่อนและรอข่าวจากฉัน"

หลังจากวางสาย สวี่หมิงมองไปที่กระเป๋าเอกสารในมือของเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความลังเล

ตอนนี้เขายังเป็นเด็กดีในสายตาของฟังฮุ่ย ขอแค่เขามอบสัญญานี้ให้

หลินมั่วก็จะไม่ทําอะไรกับเขา อีกอย่างยังมีหญิงชราฟังฮุ่ยคนนั้นอยู่ด้วย

แต่แม้ว่าหลินมั่วจะไม่ลงมือกับเขา แต่จุดจบของเขาหลังจากกลับไปที่เมืองจิงก็คงจะไม่ดี

สิ่งที่เขาสนใจคือสัญญาในมือของสวี่หมิงเกี่ยวกับร้านน้ำชายามเช้าซย่ามั่ว

ตราบใดที่มีสัญญานั้นอยู่ในมือ ตนก็สามารถฮุบร้านน้ำชายามเช้าซย่ามั่วได้ทันที

เมื่อถึงเวลานั้นด้วยกําลังของตระกูลสวี่ ร้านน้ำชายามเช้าซย่ามั่วจะสามารถขยายไปทั่วประเทศได้อย่างรวดเร็วแน่นอน

หลังจากวางสายไป ผู้เฒ่าสวี่คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วโทรหาบุคคลหนึ่ง

เมื่อโทรติด เขาก็พูดอย่างรวดเร็ว

"พี่ชาย คุณน่าจะรู้ใช่ไหมว่าผมโทรมาทำไม"

“ไม่พูดพล่ามมาก ตอนนี้โอกาสมาถึงแล้ว มาที่คฤหาสน์ตระกูลสวี่"

"อ๋อ เรียกตระกูลเหล่ยมาด้วย"

"เข้าใจแล้ว"

เสียงทุ้มจากปลายสายดังขึ้นและวางสายไป

สิบกว่านาทีต่อมา ชายชราที่สวมเสื้อสีดําก็เดินเข้ามา

เขาคือท่านผู้เฒ่าตระกูลเซี่ย