หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3386

วันถัดมา ข่าวลือหนึ่งแพร่กระจายไปทั่วทั้งหวาซย่า นั่นคือ หัวหน้าผู้พิทักษ์เมืองและนักบุญแห่งการแพทย์ หลินมั่ว กำลังเปิดรับการลงทุนอย่างไร้ขีดจำกัด

ทันทีที่ข่าวนี้แพร่ออกไป บรรดามหาเศรษฐีที่อยากสร้างความสัมพันธ์กับหลินมั่วต่างก็ตื่นตัว ใครเล่าจะไม่มีเรื่องเดือดร้อนหรือภัยพิบัติในครอบครัว หลินมั่วผู้มีความสามารถในการชุบชีวิตและรักษาโรคจนเป็นที่เลื่องลือไปทั่วประเทศ ทำให้เหล่ามหาเศรษฐีต่างหวังว่าการลงทุนกับเขาจะเปิดโอกาสให้พวกเขาได้รู้จักกับหลินมั่ว

แม้แต่มหาเศรษฐีบางคนที่ไม่ได้มองว่าหลินมั่วเก่งขนาดนั้นก็ยังลงทุน เพราะพวกเขาเห็นสิ่งอื่น นั่นก็คือ อนาคตของประเทศว่านเซียง

“พี่จางครับ โปรเจกต์ลงทุนที่หมอเทวดาหลินมั่วตั้งขึ้นมา พี่ได้ลงทุนไปบ้างหรือยัง”

ในหมู่บ้านหรูแห่งหนึ่งในเกียวโต มหาเศรษฐีคนหนึ่งที่เพิ่งกลับถึงบ้านหันไปถามหลินเจวี๋ยด้วยรอยยิ้ม

“ลงทุนไปแล้วสิ นายล่ะลงทุนไปเท่าไหร่”

เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายลงทุนไปแล้ว มหาเศรษฐีถึงกับแสดงสีหน้าประหลาดใจ

“พี่ไม่ใช่คนที่คิดว่าหลินมั่วไม่ได้เก่งอย่างที่เล่าลือหรอกเหรอ”

หลินเจวี๋ยยิ้มพร้อมกับตอบว่า “ฮ่าๆ ฉันก็ยังคิดว่าหลินมั่วไม่ได้เก่งขนาดนั้น แต่ฉันเห็นอนาคตของประเทศว่านเซียงต่างหาก”

“ตอนนี้ทั้งประเทศว่านเซียงกำลังอยู่ในช่วงเตรียมพร้อมที่จะก้าวไปข้างหน้า อีกทั้งยังมีปรมาจารย์แห่งชาติอย่างจ้าวหนานเยว่เป็นผู้ดูแล จะว่าไป การลงทุนครั้งนี้ไม่มีทางขาดทุนแน่นอน!”

ภาพเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นทั่วทั้งหัวเซี่ย และจำนวนเงินทุนที่หลินมั่วต้องการก็กำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

สิบพันล้าน...ห้าสิบพันล้าน...หนึ่งแสนล้าน...ห้าแสนล้าน...หนึ่งล้านล้าน...

เงินทุนหลั่งไหลเข้ามาจากทั่วทุกหนแห่งในหัวเซี่ย แม้แต่คนที่มีทรัพย์สินเพียงเล็กน้อยก็ยังร่วมลงทุนกับหลินมั่ว

คฤหาสน์ตระกูลสวี่

“ห้ามไม่ได้ แกก็ต้องพุ่งตัวไปรับแจกันสิ ฉันเลี้ยงแกมาทำไมกัน ไอคนไร้ประโยชน์!”

คำดุด่าของนายท่านสวี่ทำให้คนรับใช้ก้มหน้าลง ไม่กล้าโต้เถียง เพราะหากทำให้นายท่านสวี่โกรธจริง ๆ ชีวิตตนเองคงไม่รอด

“ไปส่งข่าวให้ตระกูลเซี่ยและตระกูลเล่ย บอกพวกเขาว่าไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ต้องทุ่มเต็มที่เพื่อกว้านซื้อเงินทุนให้ได้ แม้ว่าจะต้องใช้วิธีข่มขู่หรือวิธีสีเทาก็ตาม รวมทั้งให้พวกเขาไปขอยืมจากญาติพี่น้องทุกคนที่พอจะยืมได้ด้วย”

“พวกเราที่สืบทอดกันมาหลายร้อยปี จะไปแพ้ให้เด็กหนุ่มที่เพิ่งผงาดขึ้นมาแค่สิบกว่าปีได้อย่างไร”

“รับทราบครับ นายท่าน”

คนรับใช้รับคำสั่งก่อนจะออกไปข้างนอกเพื่อใช้โทรศัพท์ติดต่อกับตระกูลทั้งสอง ขณะที่นายท่านเซี่ยนั่งอยู่ในห้องโถงด้วยแววตาเปี่ยมด้วยความมั่นใจ

ตระกูลที่สืบทอดมายาวนานกว่าหลายร้อยปีจะไปแพ้ให้กับหลินมั่วที่เพิ่งผงาดขึ้นมาได้อย่างไร!