หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3395

ไป๋เฉียนเอ๋อร์พูดไม่จบ

และบางอย่างก็ไม่จำเป็นต้องพูดให้จบ

การถ่ายทอดสดนี้ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ชาวเน็ตประเทศเฟื่องฟ้า และประเทศว่านเซี่ยง

มันมีอิทธิพลอย่างมาก ได้กระจายไปยังชาวเน็ตทั่วโลก

หนึ่งร้อยล้าน ห้าร้อยล้าน หนึ่งพันล้าน...

กระแสยังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและรวดเร็ว สถานการณ์ไปถึงจุดที่น่าสะพรึงกลัว

“คนที่พูดว่าประเทศว่านเซี่ยงของเรากลายนรกเห็นชัดหรือยัง ภายใต้การนำของเสนาบดีหลักเมืองเราอยู่ดี!”

ชาวเมืองประเทศว่านเซี่ยงคนหนึ่งโจมตี

ทุกวันนี้เขารู้สึกไม่พอใจกับข่าวลือจากประเทศอื่นมาก

ประเทศว่านเซี่ยงของเราอยู่ดี ใครกล้าบอกว่าพวกเราย่ำแย่!

“พระเจ้า ว่ากันว่าประเทศว่านเซี่ยงถูกต้นเยี่ยม่านรุกรานจนกลายเป็นนรกบนดินแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“พี่ชาย นั่นมันข่าวเก่าแค่ไหนแล้ว? ลองเข้าไปดูเวทีการโต้วาทีของประเทศเฟื่องฟ้าสิ”

“สภาพแวดล้อมที่สวยมากเหรอ ว่ากันว่าเป็นดินแดนที่ถูกต้นเยี่ยม่านจัดการไปแล้วไม่ใช่เหรอ อยู่ไหนล่ะ?”

ข้อความโจมตีเล่าปรากฏขึ้นบนหน้าจอ ไป๋เฉียนเอ๋อร์ยิ้ม

“สวัสดีค่ะท่านผู้ชม ฉันคือพิธีกรผู้ถ่ายทอดสด ไป๋เฉียนเอ๋อร์”

“ทุกคนเคยได้ยินข่าวว่าประเทศเซี่ยงว่านถูกต้นเยี่ยม่านยึดครองและถูกปราบโดยเสนาบดีหลักเมือง”

“ฉันสามารถหักล้างข่าวลือนั้นอย่างเป็นทางการกับทุกคนว่าข่าวทั้งหมดเป็นเรื่องเท็จ”

คฤหาสน์ตระกูลสวี่ในจิงตู

คุณท่านสวี่กำลังดื่มชา

คุณท่านเซี่ยนั่งข้างเขาแล้วดูรูปในโทรศัพท์

“ตอนนี้หลินมั่วได้แผ่อิทธิพลไปวงกว้างแล้ว คุณกำลังรออะไรอยู่?”

คำถามที่คุณท่านเซี่ยขมวดคิ้วถาม ทำให้คุณท่านสวี่หันมาเล็กน้อยและพูดเสียงเบาๆ ว่า

“รีบทำไม คนไร้สมองแบบนี้เป็นดาบสองคม เดี๋ยวเราสามารถหาคนมาชี้นำให้สถานการณ์เปลี่ยน”

“เรื่องนี้ไม่ต้องสงสัยเลย เราไปด้วยกันเถอะ!”

ตอนนี้ช่องถ่ายทอดสดเต็มไปด้วยคอมเมนต์ที่สนุกสนานและแซวกัน

คอมเมนต์ที่เหยียดหยามหรือบอกว่าจัดฉากเมื่อปรากฏขึ้นมาจะถูกลบออกไปทันที

“ท่านผู้ชม นี่คือผลไม้ที่ชาวบ้านปลูกเอง เช่น แอปเปิ้ล ลูกแพร์ มะม่วง และอื่นๆ”

ไป๋เฉียนเอ๋อร์ชี้ไปที่สวนผลไม้บริเวณใกล้เคียง

ตากล้องสายตาดีมากเขายกกล้องขยับกล้องเข้าไปใกล้

หมอกยามเช้าทำให้บนผิวผลไม้เหล่านี้มีน้ำค้างใสเป็นประกายติดอยู่

ผิวผลไม้ใหญ่สะอาดสมบูรณ์ไม่มีแมลงใดๆ

“ทุกคนผลไม้เหล่านี้สมบูรณ์มาก ฉันคิดว่าต่อให้พลิกผลไม้นี้ก็ไม่พบร่องรอยแมลง”

“ทุกคนอยากรู้ไหมว่าเพราะอะไร?”

ไป๋เฉียนเอ๋อร์วางมะม่วงขนาดใหญ่ไว้ในมือ มองกล้องด้วยรอยยิ้มแล้วถามBottom of Form