หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3432

ในลานบ้านของหวังเอ้อร์

หวังซานนั่งอยู่ในลานบ้าน รอคอยการกลับมาของลุงด้วยความกระวนกระวายใจ

เเค่ไปจัดการกับไอ้หน้าขาวที่บุกมาทำร้ายฉัน

ทำไมนานป่านนี้เเล้วลุงรองถึงยังไม่กลับเสียที

ทันใดนั้น เสียงฝีเท้ารีบเร่งดังขึ้น

ทหารสวมชุดของสำนักงานสอบสวนคนหนึ่งวิ่งเข้ามาและพูดกับหวังซาน

“หวังซาน หัวหน้าหน่วยหวังเอ้อร์เมื่อสักครู่ไปที่ท่าเรือเพื่อตามหาคนๆนั้น แล้วถูกทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส”

“ตอนนี้กำลังได้รับการปฐมพยาบาลอยู่ที่สำนักงานสอบสวน คุณจะไปดูเขาไหม”

พอหวังซานได้ยินคำพูดของทหารก็ตกใจไปทันที จากนั้นพูดว่า

“คุณบอกว่าลุงของผมถูกทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส มันเป็นไปได้ยังไง?!”

ถ้าไม่ใช่เพราะทหารคนนี้เป็นลูกน้องของหวังเอ้อร์ เเละหวังซานเคยเห็นหน้าเขามาก่อน

ตอนนี้เขาคงสงสัยว่ามีคนมาหลอกลวงเขาเเล้ว

“ใช่แล้ว คนๆนั้นแอบแฝงตัวมา ดูภายนอกผอมบาง”

“แต่หัวหน้าหน่วยสู้เขาไม่ได้เลยเเม้เเต่น้อย”

หวังซานเมื่อได้ยินคำพูดของทหารก็ตกตะลึง

“คุณกลับไปก่อนเถอะ เดี๋ยวผมไปเอง”

หลังจากไล่ทหารออกไปเเล้ว หวังซานก็มองไปที่ท้องฟ้าด้วยสีหน้าบูดบึ้ง เเละตะโกนว่า

“โกหก ต้องเป็นเรื่องโกหกเเน่!”

“ไอ้สวะนั่นต้องใช้เล่ห์กลเเน่ๆ”

หลังจากตะโกน หวังซานก็รู้สึกสับสน

“ใช่แล้ว ฉันสามารถไปยังท่าเรืออื่นๆ ยุยงให้พวกเขาเเตกแยกกันได้!”

จู่ๆสีหน้าของหวังซานก็ฉายวาบความดีใจ แล้วปรบมืออย่างเเรง

เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว เเละวิ่งไปยังท่าเรือทิศตะวันตก

ส่วนลุงของเขาที่กำลังได้รับการปฐมพยาบาลอยู่ที่สำนักงานสอบสวน

หวังซานไม่ได้เป็นห่วงเลยเเม้เเต่นิดเดียว ตอนนี้สำคัญที่สุดคือต้องฆ่าไอ้หมอนั้นให้ได้

มิฉะนั้นถ้าไอ้หมอนั่นมาเเก้เเค้นเขา ตัวเองต้องตายอย่างเเน่นอนไม่ต้องสงสัย!

“เเค่ใช้ยาเพื่อกำจัดพิษเหล่านี้ออกไป รอยสักมนุษย์งูก็จะหายไปเอง”

เมื่อได้ยินคำอธิบายของหลินมั่วอย่างละเอียด ดวงตาของหวาเฉียงก็เปล่งประกายออกมา

“น้องมั่วหลิน พวกเราที่ท่าเรือไม่มีใครกลัวเจ็บหรอกนะ”

“คุณจะทำยังไงก็ได้ขอแค่เร็วที่สุด พวกเราเหล่าชายชาติทหารจะไม่ปริปากบ่นสักคำ”

“ถ้าต้องการสมุนไพรอะไร คุณบอกมาได้เลย”

“ถ้าลบรอยสักมนุษย์งูออกจากตัวพี่น้องทุกคนได้จริงๆ ต่อไปคุณก็คือลูกพี่รองของทุกคน!”

น้ำเสียงของหวาเฉียงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

รอยสักมนุษย์งูสร้างความเจ็บปวดภายในใจของพวกเขามาโดยตลอด

ก่อนหน้านี้พี่น้องหลายคนพยายามที่จะลบรอยสักนี้ออกไป ถึงขั้นยอมตัดเนื้อทิ้งไป

เเต่ไม่เคยทำสำเร็จ

ตอนนี้ในที่สุดก็จะมีโอกาสที่จะลบรอยแผลในใจนี้ออกไปได้เสียที

แม้หวาเฉียงจะไม่พูด เเต่ในใจของทุกคนก็จะให้ความเคารพหลินมั่ว