หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3439

“คุณมั่วหลิน คุณกำลังดูอะไรอยู่ครับ”

หลังจากรับประทานทานอาหารเสร็จ จางซานก็เห็นหลินมั่วกำลังนั่งอยู่ริมท่าเรือ

หลังจากเดินเข้ามาใกล้ก็พบว่าเขากำลังมองดูผิวน้ำอย่างเงียบๆ จางซานจึงถามด้วยความสงสัย

หลินมั่วที่กำลังคิดอะไรบางอย่างถูกเสียงของจางซานขัดจังหวะ ก็หันหน้ามาพูดเบาๆ

“ผมกำลังคิดถึงการพัฒนาในอนาคตของท่าเรือ”

เมื่อได้ยินหลินมั่วอธิบาย จางซานก็สนใจและนั่งลงข้างๆหลินมั่ว

“ตอนนี้ท่าเรือก็กำลังพัฒนาไปได้ด้วยดีไม่ใช่หรอ มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า”

สายตาของหลินมั่วมองไปยังผิวน้ำที่อยู่ไม่ไกลออกไปอย่างลึกซึ้ง เเละพูดเบาๆว่า

“ที่นี่ไม่เหมือนประเทศของเราที่ปลอดภัยกว่านี้ กฏเกณฑ์ต่างๆก็เป็นเพียงเรื่องตลกที่สามารถทำลายได้ทุกเมื่อ”

“คุณกำลังกังวลว่าท่าเรืออื่นๆและสำนักงานสอบสวนจะมาเปิดศึกกับพวกเราใช่ไหม”

จางซานรู้ทันทีว่าหลินมั่วกำลังคิดอะไรอยู่

“ไม่ ผมรู้สึกว่าพวกเขาเริ่มเคลื่อนไหวเเล้ว”

ดวงตาที่ลึกล้ำของหลินมั่วเปล่งประกายด้วยความเย็นชา

เขารู้สึกถึงการบินของนกที่อยู่ไกลออกไปและการสั่นสะเทือนเล็กน้อยของพื้นดิน

หลินมั่วลุกขึ้นยืนทันที เเละพูดเสียงดัง

“ทุกคนเตรียมพร้อมสู้รบทันที!”

ทันทีที่ชายฉกรรจ์ที่กำลังนั่งคุยเล่นกันอยู่ที่ท่าเรือต่างตกใจ

เเต่ด้วยความไว้วางวางใจในหลินมั่ว ทุกคนจึงไม่พูดอะไร แล้วรีบกลับเข้าไปภายในบ้านเพื่อหยิบอาวุธของตัวเอง

“ทุกคนเข้าไปซ่อนตัวในป่ารอเลย เดี๋ยวจะตีมันให้สาสม!”

หวาเฉียงที่ได้รับรู้เรื่องราวจากหลินมั่วเเล้ว จึงพูดกับทุกคนด้วยสีหน้าโกรธเเค้น

ทันใดนั้น สมาชิกสหภาพเเรงงานลี่กงทุกคนก็เตรียมพร้อมเเละวิ่งเข้าไปในป่าบนท่าเรือ

ดวงตาของหวาเฉียงเต็มไปด้วยความโกรธเเค้น

ไอ้สารเลวพวกเขาไม่เคยไปยุ่งกับใคร ไอ้พวกหมายังกล้ามาทำร้ายพวกเขา

หนำซ้ำพวกเขาเมื่อครู่ก็ยังนั่งคุยเล่นกันโดยไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย

ถ้าพวกมันเข้ามาฆ่าจริงๆ คงตายกันหมดไม่เหลือหลอ

เสียงของตาดียวที่เต็มไปด้วยเจตนาสังหาร ทำให้สมาชิกสหภาพเเรงงานชั่วร้ายทุกคนรู้สึกเย็นยะเยือก และตอบรับด้วยเสียงทุ้มลึกว่า

“ครับ”

กลุ่มคนเดินไปข้างหน้าอย่างเป็นระเบียบในความมืดอีกครั้ง

และเพื่อความปลอดภัยพวกเขาก็ดับคบเพลิงที่ถืออยู่ในมือลง

เมื่อเข้าใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ความรู้สึกไม่สบายใจภายในใจของตาเดียวก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น

“ประธาน เหลืออีกเเค่ไม่กี่ร้อยเมตรก็จะถึงท่าเรือเหนือเเล้ว เมื่อกี้พวกพี่น้องที่ไปสำรวจกลับมาบอกว่าเงียบสงบมาก”

“เห็นได้ชัดมากว่านอนหลับสนิทไปแล้ว ไม่มีปัญหาอะไรเเน่นอน”

“หนำซ้ำข้างหน้าก็มีป่าเล็กๆผืนหนึ่ง พวกเราเข้าไปก็สามารถซ่อนตัวได้อย่างสมบูรณ์”

“และยังสามารถให้พี่น้องเราได้เตรียมตัวอีกด้วย”

ชายคนหนึ่งจากสหภาพเเรงงานชั่วร้ายวิ่งมาจากที่ไกลๆ และพูดกับตาเดียวด้วยความเคารพ

หนำซ้ำนิ้วของเขายังชี้ไปที่ป่าเล็กๆที่หวาเฉียงเเละพวกซ่อนตัวอยู่

บนใบหน้าของตาเดียวเผยให้เห็นรอยยิ้ม เเละพูดว่า “ดี ตามฉันมา!”