หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 359

ผู้อาวุโสเฮ่อตกตะลึง เขามองเฮ่อเชียนเสวี่ยด้วยความงุนงง

เฮ่อเชียนเสวี่ยหน้าแดงและลนลานรีบพูด “ฉัน...ฉันไปอ่อยคุณตั้งแต่เมื่อไร”

ฮั่วเทียนเฉิงเย้ยหยัน “คุณไม่ได้อ่อยผมเหรอ คุณปู่คุณอยู่ที่นี่พอดีเลย พวกเราลองถามคุณปู่คุณหน่อยไหม”

“ตาแก่เฮ่อ คุณบอกให้หลานสาวของคุณมาต้อนรับผมในนามตัวแทนของเมืองก่วงหยางเหรอ”

สีหน้าของผู้อาวุโสเฮ่อย่ำแย่ เขามองเฮ่อเชียนเสวี่ยด้วยความโกรธ และพอจะคาดเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เขากัดฟันและพูดขึ้นด้วยเสียงเบาในท้ายที่สุด “ฮั่วเทียนเฉิง การประชุมแลกเปลี่ยนในครั้งนี้ ผมเป็นเจ้าภาพ ผมคนเดียวต้อนรับคณะผู้แทนทั้งหมดคงไม่ไหว จึงให้เชียนเสวี่ยช่วยคอยต้อนรับแขกผู้มีเกียรติจากมณฑลต่างๆ ด้วย”

“ถ้าเธอทำให้อะไรให้คุณขุ่นเคือง คุณบอกผมได้เลย แต่คุณทำแบบนี้ออกจะเกินไปหน่อยไหม”

เฮ่อเชียนเสวี่ยน้ำตาคลอเบ้า เธอรู้ดีว่าคุณปู่พูดแบบนี้ก็เพื่อรักษาเกียรติให้เธอ

แต่ในความเป็นจริง คำพูดของผู้อาวุโสเฮ่อถือว่าได้ก้มหัวให้ตระกูลฮั่วแล้ว

ช่วยไม่ได้ เรื่องในครั้งนี้เป็นเธอที่ไปหาฮั่วเทียนเฉิง จะโทษใครได้

หมอเทวดาเซวียยืนดูเรื่องทั้งหมดอยู่ข้างๆ ก็ขมวดคิ้วขึ้น “ฮั่วเทียนเฉิง จบเรื่องแต่เพียงเท่านี้เถอะ”

“การประชุมแลกเปลี่ยนกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว นายอย่าได้ทำเกินไปเลยนะ!”

ฮั่วเทียนเฉิงชำเลืองมองหมอเทวดาเซวียอย่างเย็นชาและคิดอยากจะด่า แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้พูดอะไร

แม้ว่าหมอเทวดาเซวียจะไม่ได้เป็นตัวแทนของมณฑลก่วงในการแข่งขันครั้งนี้แล้ว แต่เขาก็มีเครือข่ายที่แข็งแกร่ง ดังนั้นจึงไม่อาจทำให้เขาขุ่นเคืองได้

“ช่างเถอะ ผู้หญิงคนนี้ หน้าตาก็ขี้เหร่ ฉันหมดอารมณ์จะเล่นด้วยแล้ว!”

“เฮ่อจินเยี่ยน รบกวนบอกผู้หญิงมณฑลก่วงพวกนั้นด้วย ถ้าคิดจะอ่อยผมละก็ อย่างน้อยๆ ก็หัดตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตัวเองบ้าง”

ฮั่วเทียนเฉิงผลักเฮ่อเชียนเสวี่ยออก จากนั้นก็นำคนของเขาเดินอาดๆ จากไป

เฮ่อเชียนเสวี่ยล้มลงกับพื้น น้ำตาเอ่อล้นในดวงตา

แต่สุดท้าย หลานสาวของเขาทำพัง เขายังจะทำอะไรได้อีก

ก็ต้องโทษเฮ่อเชียนเสวี่ยที่ตัดสินคนจากรูปลักษณ์ภายนอก ละโมบโลภมาก เพื่อไล่ตามสิ่งที่เรียกว่าสังคมชั้นสูงจนต้องตกอยู่ในชะตากรรมแบบนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งสมควรแล้ว!

ฮั่วเทียนเฉิงไม่ได้ไปที่ห้องรับรองของคณะผู้แทนจากมณฑลก่วง แต่กลับไปหาที่เงียบๆ โทรศัพท์หาฮั่วซิ่งปังพ่อของเขาเพื่อเล่าเรื่องของหมอเทวดาเซวีย

“พ่อครับ ผมคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าหลินมั่วคนนี้จะเป็นหมอเทวดาที่ปกปิดตัวตนอยู่”

“คราวนี้ถ้ามันชนะ พวกเราก็จบเห่! พวกเราต้องคิดหาวิธีหยุดเรื่องนี้ให้ได้” ฮั่วเทียนเฉิงรีบพูดด้วยเสียงเบา

ฮั่วซิ่งปังครุ่นคิดเป็นเวลานาน “ในเวลานี้ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่จะขอให้หลินมั่วช่วยตระกูลฮั่วของพวกเรา! ดังนั้น สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือป้องกันไม่ให้เขาชนะ! หาทางจับญาติสนิทมิตรสหายของเขา ข่มขู่เขา อย่าให้เขาชนะได้!”

ดวงตาของฮั่วเทียนเฉิงเป็นประกายและฉีกยิ้มออกมาทันที “ผมเข้าใจแล้ว”