หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3725

ขณะนี้ชายร่างใหญ่ต่างเจ็บปวดจนทนไม่ไหว ดังนั้นพวกเขาจึงเร่งเร้าเจ้าของคลินิก "เจ้านายรีบเอาเข็มออกให้พวกเราหน่อย”

เจ้าของคลินิกหน้าตาเคร่งเครียด "นี่ เข็มแทงเข้าไปในจุดฝังเข็ม ฉันเอาออกมาไม่ได้จริงๆ ...ยกโทษให้ฉันด้วย!

ฉันจะจ่ายค่าชดเชยการสูญเสียของพวกนายอย่างแน่นอน!

เมื่อได้ยินเช่นนี้ชายร่างใหญ่ตะโกนด้วยความโกรธ "คุณเป็นแพทย์แผนจีน แต่ไม่สามารถเอาเข็มออกมาได้! ถ้าเสียขาไปทั้งสองข้างต่อให้ได้เงินชดเชยก็ไร้ประโยชน์"

เมื่อเห็นว่าเจ้าของคลินิกไม่สามารถช่วยพวกเขาได้ พวกเขาจึงหันหลังหลังและคลานไปที่เท้าหลินมั่ว

“หมอเทวดา พวกเรามีตาแต่หามีแววไม่ รับเงินหมอชั่วคนนี้มาและช่วยเขาทำเรื่องชั่วๆ!

ตอนนี้พวกเรารู้แล้ว หมอเทวดาช่วยเอาเข็มออกให้พวกเราที!พวกเราทุกคนต้องเลี้ยงดูครอบครัว จะเสียขาไปไม่ได้…”

เมื่อเห็นชายร่างใหญ่เหล่านี้แทบจะกอดขาหลินมั่วร้องไห้ หลินมั่วก็คิดบางอย่างออก

“ฉันสามารถเอาเข็มออกจากขาของพวกนายได้ แต่พวกนายต้องทำอะไรบางอย่างให้ฉัน”

“หมอเทวดาพูดมาเลย!” ชายร่างใหญ่คุกเข่าขอบคุณ

“ตัดขาเจ้าของคลินิกแล้วโยนทิ้งป่าให้เป็นอาหารหมา”

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินมั่ว เจ้าของคลินิกหน้าซีดและกำลังจะแอบหนีไป!

หัวหน้าชายร่างใหญ่เอามีดเล่มใหญ่ในมือขวางเขาไว้

“เจ้านาย ที่ผ่านมาคุณทำเรื่องชั่วไว้มาก ตอนนี้คุณไปมีเรื่องกับผู้มีอิทธิพล และยังลากพวกเรามาเกี่ยวด้วย

พวกเราต้องลงมือกับคุณเพื่อรักษาชีวิตตัวเอง คุณก็อย่านึกเสียใจเพราะนี่คือผลการกระทำของคุณ!

“แก...พวกแกคนไหนกล้า?ทำร้ายฉันพวกแกจะไม่ได้เงินแม้แต่บาทเดียว! แต่ถ้าพวกแกปกป้องฉันฉันจะเพิ่มค่าจ้างให้ห้าเท่า!”

เจ้าของคลินิกพยายามใช้เงินซื้อใจคนอีกครั้ง แต่เมื่อต้องแลกกับการเสียขา ชายร่างใหญ่เหล่านั้นก็ไม่หวั่นไหว

“พี่ อย่าไปพูดเรื่องไร้สาระกับเขาอีก ถ้ายังยืดเยื้อเราต้องเสียขาไปแน่ๆ!”

ชายร่างใหญ่ที่เป็นผู้นำพยักหน้า หลายคนเดินเข้ามาจับเจ้าของคลินิกกดลงพื้น ชายร่างใหญ่คนหนึ่งหยิบมีดเล่มใหญ่ขึ้นมาตัดขาเจ้าของคลินิก...

หลินมั่วทำลายมันและจะออกจากร้าน แต่เมื่อเขากำลังจะเดินออกไปก็พบประตูเล็กๆ ที่ไม่เด่นมากนักซ่อนอยู่ตรงกำแพงหลังตู้ยา

เมื่อเดินเข้าไป ก็เห็นแผนผังแปดทิศที่ซับซ้อนมาก ต้องหมุนรูทั้งแปดให้ตรงกับแผนผังแปดทิศจึงจะเปิดได้

หลินมั่วแค่มองและหมุนวงล้อที่อยู่บนนั้น

“เฉียน คุน เจิ้น ซวิ่น ขั่น หลี เกิน ตุ้ย กลับสู่ตำแหน่ง!”

ได้ยินเสียงเสียดสีของเหล็ก ประตูเล็กๆ เปิดออกอย่างช้าๆ และมีถ้ำอยู่ข้างในนั้น!

แต่ยังไม่ทันที่หลินมั่วจะเข้าไปในห้องลับ เขาก็ได้กลิ่นเลือดมนุษย์!

ที่แท้! แสงเย็นวาบผ่านตาหลินมั่ว!

Bottom of Form

Top of Form