หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3742

ตั้งเเต่ที่เฟยเฟยถูกนำตัวมาเป็นวัตถุดิบ เธอได้รับการเลือกจากท่านทูตพิเศษส่งไปที่ชั้นสองเพื่อสังเวย

ตอนนั้นเฟยเฟยกลายเป็นที่นิยมมากที่สุด กระทั่งหัวหน้าเหล่านั้นเห็นยังต้องเรียกว่าคุณเฟยเฟยด้วยความเกรงใจ

เฟยเฟยมีความสามารถรอบด้านทั้งหน้าตารูปร่าง และพรสวรรค์ทางด้านการเต้น เธอเปรียบเสมือนดาวเด่นดวงใหม่ในที่เเห่งนี้!

เธอเหมือนกับดอกบัวในสวนดอกไม้ของจีนโบราณ

ต่อมาเมื่อเถิงเสอกลายเป็นคนสนิทของท่านทูตพิเศษ เขาก็มอบเฟยเฟยให้เป็นของขวัญเเก่เถิงเสอ

เเต่วันนี้ ตัวเองกลับมอบเฟยเฟยให้หลินมั่วด้วยตัวเอง ในใจเขาเเม้จะเจ็บปวดเเค่ไหน เเต่เพื่อความอยู่รอด เขาจำต้องยอมสละสิ่งนี้

เฟยเฟยดูไม่เต็มใจที่ไปกับหลินมั่ว ทว่าไม่กล้าขัดคำสั่งของเถิงเสอ

แต่หลินมั่วกลับมองมาด้วยสายตาที่เย็นชา…

สายตาที่แทงทะลุของหลินมั่ว ทำให้เฟยเฟยตกใจจนรีบหดมือกลับ

นี่เป็นครั้งเเรกที่หัวหน้าขององค์กรมนุษย์งูปฏิเสธเธอ! ยังเป็นหัวหน้าสวะไร้ประโยชน์ที่สุดคนหนึ่งด้วย!

ใบหน้าของเฟยเฟยเปลี่ยนเป็นเย็นชา และรู้สึกว่าตัวเองเสียหน้า เธอเป็นเสมือนเทพธิดาในฝันของผู้ชายนับล้าน

ในองค์กรมนุษย์งูเธอถือเป็นเทพธิดา เเต่ในสายตาของหลินมั่ว เฟยเฟยเทียบไม่ได้กับสวี่ปั้นซย่าแม้เเต่น้อย

เถิงเสอเห็นหลินมั่วไม่สนใจสาวงาม ก็รีบส่งสัญญาณให้เฟยเฟยถอยออกไป ในใจรู้สึกมีความสุขขึ้นมาอีกครั้ง

“ไปชั้นสามเถอะ”

ท่ามกลางความประหลาดใจของทุกคนที่อยู่ชั้นสอง หลินมั่วกับเถิงเสอก็ขึ้นไปชั้นสาม

“ชั้นสามเป็นที่อยู่ของหัวหน้าทีมเเต่ละคน ไม่มีอะไรน่าดู”

“ผมอยู่ห้องไหน” หลินมั่วถามเถิงเสอ

“ถ้าหากเป็นหัวหน้าสั่วกังล่ะก็ต้องห้องนี้เเล้ว”

เถิงเสอชี้ไปที่ห้องเก็บของเล็กๆข้างบันได

หลินมั่วเปิดประตูออก กลิ่นเหม็นก็โชยออกมา ข้างในมีเเค่เตียงพับตัวเดียวกับตู้เก่าๆ

เห็นชัดๆว่าหลินมั่วรังเกียจของใช้ที่เถิงเสอเคยใช้

“เเล้วก็เปลี่ยนเตียงให้ด้วย” หลินมั่วพูดพลางเหลือบมองภาพถ่ายที่หัวเตียง เขาไม่อยากนอนบนเตียงที่มีร่องรอยของผู้หญิง

เถิงเสอตอบตกลงทันที เเล้วรีบโทรเรียกเเม่บ้านและพนักงานบริการมาเปลี่ยนของใช้ทั้งหมด

“ไปชั้นสี่เถอะ

เถิงเสอหยุดเดิน “ชั้นสี่เป็นเขตของท่านทูตพิเศษ”

“งั้นให้ท่านทูตพิเศษพาฉันไปชมหน่อย”

อ่า! กล้าพูดจัง!

เถิงเสอคิดในใจ แม้ว่าฉันจะไม่มีอำนาจพอที่จะจัดการนายให้ตายได้ เเต่ท่านทูตพิเศษก็ไม่เเน่ พวกเรามาดูกัน

เถิงเสอทำเป็นใจเย็นพาหลินมั่วขึ้นไปชั้นสี่ เเต่หลินมั่วรู้ดีว่าในใจของเขาคิดอะไร…