หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3748

ทูตพิเศษหญิงได้เเจ้งให้สำนักงานใหญ่ขององค์กรมนุษย์งูทราบแล้วว่าหลินมั่วเป็นหัวหน้าหน่วยคนใหม่แทนเถิงเสอ

ดังนั้นเวลานี้เมื่อทุกคนเห็นหลินมั่ว ย่อมไม่กล้าเยาะเย้ยอีก เเต่ให้ความเคารพเป็นอย่างมาก

“ขอแสดงความยินดีกับหัวหน้าสั่วกังที่ได้เป็นหัวหน้าหน่วยใหญ่นะครับ เรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เป็นความผิดของลูกน้องผม หวังว่าหัวหน้าสั่วกังอย่าได้เถือสา”

คนที่เข้ามาพูดกับหลินมั่ว คือลอโรผู้บัญชาการสูงสุดของห้องทดลองชั้นหนึ่ง

หลินมั่วเหลือบมองบัตรพนักงานของลอโร “ผู้บัญชาการลอโร ควรอบรมลูกน้องให้ดีหน่อยนะ ครั้งหน้าอาจจะไม่ใช่เเค่ตบร้อยทีเเบบนี้ก็ได้”

“เเน่นอนครับ ต่อไปก็ต้องขอความช่วยเหลือจากหัวหน้าสั่วกังในการดูแลลูกน้องด้วยครับ! ไม่ทราบว่าคุณมาที่ชั้นหนึ่งมีอะไรชี้แนะหรือครับ”

“ผมได้ยินมาว่าวันนี้มีการส่งวัตถุดิบมาล็อตใหม่ ผมจะไปเลือกตัวอย่างที่ดีๆไปให้ท่านทูตพิเศษดูหน่อยว่าสนใจไหม”

“หัวหน้าสั่วกัง เชิญขึ้นรถทางนี้ครับ”

แม้ว่าจะเดินไปก็ได้ เเต่อย่างน้อยต้องใช้เวลาถึงครึ่งชั่วโมง ซึ่งเเสดงให้เห็นว่าเเต่ละชั้นนั้นกว้างใหญ่เเค่ไหน!

ดังนั้นพวกเราจึงจอดรถสำหรับขนส่งวัตถุดิบไว้หลายครั้งในเเต่ละชั้น เพื่ออำนวยความสะดวกในการทำงาน

ลอโรขับรถพาหลินมั่วไปเอง เเละจอดรถไว้หน้าบริเวณคัดเลือกวัตถุดิบ

หลังจากเปิดประตูออกไป หลินมั่วก็รู้สึกเจ็บปวดเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

เขาเห็นว่าบริเวณคัดเลือกวัตถุดิบถูกแบ่งออกเป็นห้องเล็กๆจำนวนมากเรียงรายกันอย่างหนาเเน่น

ในเเต่ละห้องมีคนอยู่หนึ่งคน คนหนุ่ม คนสาว คนแก่ เด็ก…ไม่ว่าจะคนที่เเข็งเเรงหรือคนที่พิการ ล้วนปรากฏในห้องเหล่านี้

และคนขององค์กรมนุษย์งู ก็จะคัดเลือกผู้คนที่มาใหม่ตามเพศ อายุ เเละสุขภาพ เเล้วคัดทิ้งคนที่ป่วยหรือใช้ประโยชน์ไม่ได้

หลินมั่วเดินผ่านห้องเหล่านั้นไป บางคนสลบไป บางคนก็มองเขาด้วยสายตาที่หวาดกลัว ทว่ากลับไม่มีใครพูดอะไร

หลินมั่วใช้พลังภายในตรวจสอบ จึงรู้ว่าพวกเขาถูกฉีดยาเพื่อให้สงบ

“วัตถุดิบพวกนี้คุณภาพไม่ดีเลย ไม่มีใครเหมาะสมกับทูตพิเศษ”

“ช่วงนี้หาวัตถุดิบได้ยาก ท่านทูตพิเศษจึงสั่งให้หัวหน้าเเต่ละหน่วยเปลี่ยนพื้นที่ค้นหา”

“คุณดูสิว่าผมคือใคร”

หลินมั่วเผยให้เห็นหน้าตาของตัวเอง

“คุณแปลงโฉมได้ด้วย นี่มันสุดยอดไปเลย!”

“คุณอยากลองดูไหม”

ฉวีอวี้ถังพยักหน้าอย่างบ้าคลั่ง “ขอผมแปลงโฉมเป็นไอดอลหลินมั่ว!”

หลินมั่วเอามือทาบหน้าผาก เดิมทีเขาตั้งใจจะบอกความจริงให้ฉวีอวี้ถังรู้ เเต่ดูเหมือนว่าจะต้องเก็บไว้ก่อน

ถ้าหากเขารู้ คงมาขอให้ทำโน่นทำนี่ตลอดเวลายี่สิบสี่ชั่วโมง…

“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาเล่นกัน อย่างที่บอก ถ้าอยากออกไปจากที่นี่เร็วๆก็ต้องช่วยฉัน

เขาอยากออกไปสถานที่นี้