หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3772

เจ้าของร้านเตะฉวีอวี้ถังจนกระเด็นไปที่หน้าประตู ฉวีอวี้ถังโมโหมากจนต้องนั่งกุมหัวด้วยความหงุดหงิด

ทันใดนั้น เขาก็นึกขึ้นได้ว่า ก่อนหน้านี้ไรอันพูดถึง หุบเขาหมื่นวิญญาณ!

ในเมื่อไม่มีเงินซื้อสมุนไพร แล้วทำไมไม่ไปเก็บเองล่ะ

แต่ปัญหาคือเขาไม่มีความรู้เรื่องสมุนไพรเลย จะรู้ได้ยังไงว่าสมุนไพรในตำรับยาเป็นแบบไหนกัน

คิดได้ดังนั้น ฉวีอวี้ถังจึงเดินกลับไปที่ร้าน 403 ด้วยความกระวนกระวาย

“หาสมุนไพรมาครบหรือยัง”

ไรอันถามพลางมองดูตัวฉวีอวี้ถัง แต่กลับไม่เห็นสมุนไพรติดตัวมาสักต้นเดียว!

ฉวีอวี้ถังเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้หลินมั่วและไรอันฟัง เขารู้สึกว่าตัวเองไร้ประโยชน์และทำให้เสียเวลาอันมีค่าในการช่วยชีวิตซือหลันเยว่ไป

“หุบเขาหมื่นวิญญาณ ฉันเคยได้ยินเจ้าของร้านข้างๆ พูดถึง มันเป็นหุบเขาที่มีสมุนไพรหายากนับหมื่นชนิด หลายๆ ร้านยาในตลาดมืดก็นำสมุนไพรหายากจากที่นี่ไปขาย

แต่ที่ตั้งของหุบเขานั้นอันตรายมาก สมุนไพรหลายชนิดขึ้นอยู่ตามหน้าผาสูงชัน แถมยังมีสัตว์ร้ายกินคนออกอาละวาดบ่อยๆ ดังนั้นคนที่อยากได้สมุนไพรจากที่นั่นจึงต้องจ้างคนไปเก็บในราคาสูง”

หลังจากได้ฟังสิ่งที่ไรอันพูด ฉวีอวี้ถังก็เริ่มครุ่นคิด

“ไปที่หุบเขาหมื่นวิญญาณไม่ใช่ปัญหา แต่ผมจำแนกสมุนไพรในตำรับยาไม่ออก หากเลือกผิดแม้เพียงหนึ่งตัว ซือหลันเยว่ต้องตายแน่…”

หลินมั่วเรียกให้ฉวีอวี้ถังเดินเข้ามาใกล้ ฉวีอวี้ถังเดินเข้าไปด้วยความไม่เข้าใจ

หลินมั่ววางฝ่ามือบนหน้าผากของฉวีอวี้ถัง ทันใดนั้น ฉวีอวี้ถังรู้สึกเหมือนความรู้บางอย่างหลั่งไหลเข้าสู่สมอง!

เมื่อเขากลับไปมองชื่อสมุนไพรในตำรับยาอีกครั้ง แต่ละชื่อกลับปรากฏเป็นภาพสมุนไพรที่ชัดเจนในหัว ราวกับสัมผัสได้ถึงกลิ่นของสมุนไพรเหล่านั้น แบบนี้ทำให้เขาสามารถจำแนกสมุนไพรได้อย่างถูกต้อง!

“ท่านไอดอล คุณเป็นนักมายากลหรือเปล่าครับ นี่มัน… เหลือเชื่อจริงๆ!”

ฉวีอวี้ถังไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

“รีบไปเถอะ ชีวิตคนทั้งคน จะช้าไม่ได้!” หลินมั่วเร่งเขา

ไม่ถึงสิบนาที สมุนไพรสิบชนิด เช่น หญ้าฝรั่น อำพันทะเล กลิ่นชะมด บัวหิมะ เห็ดหลินจือ ถูกเก็บใส่ตะกร้าอย่างแม่นยำ

แต่สมุนไพรในตำรับยาที่อยู่ท้ายๆ กลับยิ่งหายากและล้ำค่ามากขึ้น ความเร็วในการเก็บสมุนไพรของฉวีอวี้ถังจึงช้าลงอย่างเห็นได้ชัด

แต่เมื่อคิดว่าซือหลันเยว่ยังรอคอยให้เขานำสมุนไพรกลับไปช่วยชีวิต เขาจึงพยายามค้นหาอย่างเต็มที่ แม้ดวงตาจะเริ่มล้าและแดงก่ำ

จนกระทั่งเก็บสมุนไพรตัวที่ 300 ได้สำเร็จ นั่นคือ โสมพันปี!

ฉวีอวี้ถังใช้พลังไปเกือบหมด เขานั่งพักและเคลิ้มหลับอยู่บนเครื่องร่อนไม้…

แต่ในขณะนั้น เสียงร้องแหลมคมของนกดังสนั่นไปทั่วหุบเขาหมื่นวิญญาณ นกยักษ์ตัวหนึ่งพุ่งตรงมาหาเครื่องร่อนไม้ของฉวีอวี้ถัง!

มันคือนกพญานกอินทรีย์ขนาดใหญ่ มีจะงอยปากและกรงเล็บแข็งเหมือนเหล็กกล้า ดวงตาดุจเปลวไฟ ขนสีทองที่ดูเหมือนใบมีดวาดไหวกลางอากาศ!

พญานกอินทรีย์สีทองตัวนี้กำลังหาอาหาร มันเห็นเครื่องร่อนไม้ที่บินวนอยู่ในอากาศ คิดว่าเป็นคู่แข่งที่เข้ามารุกรานอาณาเขต จึงพุ่งกรงเล็บเข้ามาโจมตี…