หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3810

"คุณแค่ดูแลมั่วซื่อกรุ๊ปให้ดี เรื่องนี้ผมจะจัดการเอง"

ผู้จัดการหลิวมองไปแผ่นหลังของหลินมั่วที่เดินจากไป ความรู้สึกปลอดภัยที่ไม่อาจบรรยายได้ปะทะเข้าใบหน้า แม้ว่าจะเป็นเรื่องใหญ่เพียงใด แต่เมื่อถึงมือหลินมั่วก็ดูเหมือนไม่สำคัญที่จะต้องพูดถึง

หลินมั่วตั้งใจจะไปดูที่เกิดเหตุก่อน

โรงแรมออนเซ็นที่หัวหน้าหมู่บ้านถังเคยมาบ่อยๆ ตอนนี้กลับไม่มีแขกเลย เพราะเหตุฆาตกรรมจึงไม่มีใครกล้ามาแช่ออนเซ็นที่นี่อีก

สิ่งที่ทําให้หลินมั่วรู้สึกโล่งใจก็คือไม่มีพนักงานคนใดหายไปแม้แต่คนเดียว

"เถ้าแก่มั่ว ในที่สุดคุณก็มาแล้ว!"

พนักงานสาวที่ทำการต้อนรับถอนหายใจด้วยความโล่งอก

"พาผมไปที่ห้องหัวหน้าหมู่บ้านถังบนชั้นสิบแปด"

พนักงานต้อนรับพาหลินมั่วไปยังที่เกิดเหตุ

"เถ้าแก่มั่วคะ เพื่อรอให้คุณกลับมายืนยันหลักฐานในที่เกิดเหตุ เราไม่ได้จัดระเบียบและขนย้ายสิ่งของใดๆ ในห้อง รวมถึงน้ำในบ่อออนเซ็นก็ยังเหลืออยู่ค่ะ ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมในวันนั้น"

"โอเค ลําบากทุกคนแล้ว ต่อไปผมจะจัดการเอง คุณไปทำงานเถอะ"

พนักงานแผนกต้อนรับออกไป

หลินมั่วเริ่มสังเกตสถานที่เกิดเหตุ ตามที่ผู้จัดการหลิวอธิบายไว้ บ่อออนเซ็นที่หัวหน้าหมู่บ้านถังแช่นั้นถูกคนดัดแปลง และมีพิษรุนแรงที่สามารถทําให้เกิดอาการงูสวัดได้

และคราบเลือดที่หลงเหลือจากร่างของหัวหน้าหมู่บ้านถังบนผ้าปูที่นอนก็สอดคล้องกับอาการนี้จริงๆ

หลินมั่วยังสังเกตน้ำในบ่อออนเซ็นขนาดเล็กอีกแปดบ่อที่ล้อมรอบสระใหญ่ตรงกลาง

คาดไม่ถึงว่าจะพบส่วนผสมที่ประกอบด้วยยาถอนพิษงูสวัดในบ่อออนเซ็นขนาดเล็กแห่งหนึ่ง!

เมื่อรวมกับคําอธิบายของผู้จัดการหลิว เห็นได้ชัดว่าคนที่ใช้ออนเซ็นบ่อเล็กแห่งนี้เป็นฆาตกรที่แท้จริง ที่ทำร้ายหัวหน้าหมู่บ้านถัง

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทําให้หลินมั่วประหลาดใจก็คือ คนทั่วไปมักจะไม่ทํายาถอนพิษสําหรับงูสวัด เว้นแต่จะมีแพทย์อาวุโสที่เชี่ยวชาญด้านเภสัชวิทยาอยู่เบื้องหลังอีกฝ่ายจึงจะสามารถทําได้

แต่จากส่วนผสมของยาถอนพิษนี้ ยังมีข้อบกพร่องที่ร้ายแรง

แม้ว่าจะสามารถถอนพิษของงูสวัดได้ แต่ต้องให้ผู้ป่วยทายาถอนพิษบนผิวหนังล่วงหน้าสองชั่วโมง และหลังจากสัมผัสกับพิษแล้วจะไม่สามารถเดินหรือห้ามให้เหงื่อออก มิฉะนั้นจะหมดประสิทธิภาพทันที!

พูดให้ถูกก็คือ นี่ไม่ใช่ยาถอนพิษ แต่เป็นยาป้องกันพิษ!

"เป็นพี่ ที่ฆ่าพ่อของผม! ใครก็ได้รีบมาจับมั่วหลินไว้!"

ทหารหลายคนที่เหมือนนกกระทาก็เดินเข้ามา แต่ก่อนที่เขาจะสัมผัสตัวหลินมั่วก็ถูกหลินมั่วเตะจนปลิว!

"เห็นทีว่าพี่รนหาที่ตาย!"

ถังเฉิงอวิ่นหยิบปืนออกจากเอวและเล็งไปที่หลินมั่ว

"สู้ต่อสิ! ให้ผมดูสิว่าพี่มีความสามารถมากแค่ไหน! ถ้าพี่คุกเข่าลงและโอนมั่วซื่อทั้งหมดของพี่ให้ตระกูลถัง ผมจะยังไว้ชีวิตสุนัขตัวหนึ่งอย่างพี่!

“แกคู่ควรเหรอ"

หลินมั่วบีบคอของถังเฉิงอวิ่นทในพริบตา เขาออกแรงทีละนิด

ถังเฉิงอวิ่นไม่รู้ด้วยซ้ำว่า หลินมั่วเข้าใกล้ตัวเองได้อย่างไรและตอนนี้รู้สึกว่าการหายใจไม่ออกกำลังจะกัดกินเขา!

หญิงสาวหลายคนที่เล่นสนุกกับถังเฉิงอวิ่นก็วิ่งออกจากวิลล่าด้วยความกลัวจนไม่หันกลับมา

"พี่ฆ่าพ่อของผม ตอนนี้... ยังจะมาฆ่าผมอีก ตระกูลถังจะไม่ปล่อยพี่ไป"