หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3878

คำพูดของเหยี่ยวเฒ่า ราวกับสายฟ้าฟาด

หลังจากที่ทุกคนตกตะลึง ก็มองไปที่อธิบดีชิวด้วยสายตาสงสัย

เหยี่ยวเฒ่าพูดก็ถูกต้อง

เรื่องที่พูดเกี่ยวกับปรมาจารย์นั้นเป็นเพียงการคาดเดา

ไม่มีใครเคยเห็นเลย

หนำซ้ำต่อให้มีอยู่จริง ใครจะรับประกันได้ว่า จะไม่ใช่เเผนการของอธิบดีชิว

ทันใดนั้น ทุกคนก็สงบลงจากที่กระตือรือล้นเมื่อสักครู่

ต่างคนต่างจ้องหน้ากัน คิดกันไปคนละอย่าง

“อธิบดี เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ผมรู้สึกว่าผมควรกลับไปคิดดูดีๆก่อน!”

“ถูกต้อง เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ความจริงต้องกลับไปปรึกษากับพี่ๆน้องๆก่อน”

“อธิบดี คุณก็รู้ ชิงเจ๋อถังของพวกเราภรรยาของผมเป็นคนดูเเลจัดการ!”

“ภายในเเก็งยังมีเรื่องสำคัญ ไว้คราวหน้าค่อยคุยเรื่องรายละเอียดนะครับ!”

แต่ละคนก็หาข้ออ้างงี่เง่า เเล้วหัวหน้าแก็งหลายคนก็ทยอยกันออกไป

เกมที่วางไว้อย่างดี จู่ๆก็พังทลายลง

เหลือเพียงเหยี่ยวเฒ่า ที่มองอธิบดีชิวด้วยสีหน้าพึงพอใจ

หม่าปังเต๋อที่อยู่ข้างๆ ก็โมโหจนหน้าแดงก่ำ

เห็นๆอยู่ว่าเเผนการกำลังจะสำเร็จเเล้ว

กลับถูกชายชราทำลายเสียสิ้นด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ

“ไอ้เเก่ ฉันจะฆ่าเเก!”

หม่าปังเต๋อตะโกนด้วยความโกรธ เเล้วชักดาบใหญ่ออกมาจากหลัง

คมดาบเล็งไปที่ศรีษะของเหยี่ยวเฒ่า

ดูเหมือนว่าจะมีเรื่องเลือดตกยางออกเกิดขึ้น

เเละได้ยินเพียงเสียงชนกันดังกังวาล

หม่าปังเต๋อรู้สึกว่าดาบในมือหนักขึ้น เเล้วจู่ๆก็เปลี่ยนทิศทางไปทันที

ปัง!

ทันใดนั้น เศษไม้ก็กระจายไปทั่ว

พื้นหินอ่อนเเตกออกทันที

“อธิบดี?”

หม่าปังเต๋อเหลือบมองไปยังเเก้วชาที่เเตก

เเล้วหันหน้ากลับไปมองอธิบดีชิวด้วยความสงสัย

อธิบดีชิวโบกมืออย่างหมดหนทาง

“ท่านหม่าปล่อยเขาไปสะเถอะ!”

“ทำไมล่ะ ไอ้แก่นี่มันมาก่อเรื่อง!”

“อธิบดีอยากคุย ฉันก็ย่อมคุยเป็นเพื่อนได้”

หม่าปังเต๋อมองดูท่าทางที่ไม่กลัวอะไรของเขา เเล้วก็โกรธยิบๆ

รอจนเหยี่ยวเฒ่าจากไปแล้ว

หม่าปังเต๋อก็คำรามด้วยความโกรธ

ดาบในมือของเขาก็แกว่งไปมาอย่างรวดเร็ว

ถ้าไม่ใช่เพื่อการใหญ่ เขาก็อยากฟันหัวไอ้เเก่นั่น

“อธิบดี ให้ผมฟันไอ้เเก่นี่เลยเหอะ!”

“ไอ้สารเลวนี่ สามหาวเกินไปจริงๆ”

หัวหน้ากลุ่มอำนาจที่อ่อนแอ กล้ามาท้าทายต่อหน้าเขา

นี่มันเป็นการยั่วยุผู้เเข็งเเกร่งชัดๆ

“ถ้าคุณไม่กลัวจะสร้างปัญหาให้ปรมาจารย์หลิน ตอนนี้ตามไปก็ยังทัน”

หม่าปังเต๋อมองไปที่กำแพงที่ทำพิเศษ เเล้วมองตามหลังชายชราที่เดินจากไป

สุดท้ายก็เลือกที่จะไม่ลงมือ

เเต่ก็ปักดาบลงไปบนพื้นหินอ่อนด้วยความโกรธ

เวลานี้ก็มีเงาเดินออกมาจากด้านหลังฉาก!

“ท่านหม่า บัญชีนี้คุณจำไว้ให้ดี! ถึงเวลามีโอกาสจะได้เเก้เเค้น!”