หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3915

ภายใต้เเสงจันทร์

เวลานี้หม่าปังเต๋อเหงื่อเเตกพล่าน หลังเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้ทำอะไรเลย!

เพียงเเค่พลังที่แผ่ออกมาก็เพียงพอที่จะทำให้เขากลัวจนตัวสั่น

นี่คือปรมาจารย์!

ผ่านไปนานพอสมควร เขาก็พยายามที่จะกลั้นความกลัวไว้

“ผม…ผมไม่รู้จักอะไรเกี่ยวกับหลินมั่วไม่หลินหมัวเลย”

“สำนักดาบของพวกเราไม่ต้อนรับคุณ เชิญไปเสียเถิด!”

เห็นได้ชัดว่า ชายสวมเเว่นมาเพื่อสร้างปัญหาให้หลินมั่ว

ก่อนที่เขาจะได้เเจ้งให้หลินมั่วทราบ เขาจึงไม่ต้องการยอมรับ

จีตู๋ถ้าไม่ได้โกรธเลย กลับยิ้มเล็กน้อย

“พลังไม่เท่าไร เเต่ก็ยังพอมีน้ำใจ”

“คุณ ไม่เลว!”

“เเต่คนที่ไม่เชื่อฟัง มักจะมีจุดจบที่ไม่ดี!”

พูดจบ เขาก็ชูเเขนขึ้น เเล้วฟาดลงไปอย่างเเรง

หม่าปังเต๋อกัดฟันกรอด ออกเเรงก้าวขา

เเต่ขณะที่เขากำลังจะหลบ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

ในขณะนี้ ตัวเขาเองก็ควบคุมเเขนขาไม่ได้

นี่มันเวทมนตร์อะไรกัน

แม้ว่าหม่าปังเต๋อจะพยายามดิ้นรนสุดชีวิต

เเต่สองเเขนของเขารู้สึกเหมือนถูกกดทับด้วยอะไรบางอย่าง

ทำให้ขยับตัวไม่ได้เลย

ชีวิตจบเเล้ว!

หม่าปังเต๋อรู้สึกเย็นยะเยือกในใจ เเล้วก็หลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง

ในขณะที่ฝ่ามือของอีกฝ่ายกำลังปะทะใส่หม่าปังเต๋อ

เวลานี้ จู่ๆบริเวณหน้าอกของเขาก็สั่น

พลังของกระบี่ที่เเหลมคมพุ่งออกมา

จีตู๋ถ้าก็ไม่คาดคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้

ด้วยความไม่ทันตั้งตัว เขาจึงต้องหยุดการโจมตีแล้วหลบไปด้านข้าง

หลังจากหลบหลีกอย่างรวดเร็ว พลังของกระบี่ก็เฉียดผ่านเส้นผมของเขาไป

หลังจากที่จีตู๋ถ้ายืนนิ่งได้เเล้ว สีหน้าของเขายังคงสงบนิ่ง

“ดูท่าหลินมั่วจะให้ความสำคัญกับพวกคุณมากนะ!”

เขาพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย

จากนั้นยื่นมือไปรับเส้นผมที่ถูกตัดขาด

พูดพลางเขาก็รีบวิ่งไปหลบหลังคนที่เข้ามา

หลินมั่วเดินมาข้างหน้า มองหน้าทุกคน

“เป็นถึงปรมาจารย์ มาทำร้ายคนที่อ่อนแอกว่าขนาดนี้ ไม่รู้สึกว่าเสียศักดิ์ศรีเกินไปหน่อยเหรอ”

ในระหว่างที่พูด มือของเขาก็วางอยู่บนด้ามดาบตลอดเวลา

เเม้จะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายที่ตัวใหญ่เหมือนภูเขาซ่อนตัวอยู่ที่ไหน

เเต่เพียงเเค่สามปรมาจารย์ที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก็เพียงพอที่จะทำให้เขาต้องระวังตัวแล้ว

จีตู๋ถ้าเมื่อเห็นเจ้านายตัวจริง บนใบหน้าก็ผุดให้เห็นรอยยิ้ม

“ไม่ใช่ว่ามาเพื่อเชิญคุณหลินมั่วเหรอ”

“มีอะไรก็พูดมาเลย!” หลินมั่วยกมือเป็นเชิงให้พูดได้

จีตู๋ถ้าไม่อ้อมค้อมเช่นกัน พูดตรงๆเลยว่า

“พี่น้องสามคนของผมตาย ก็เพราะฝีมือไม่ถึง”

“เเต่ขอให้น้องหลินช่วยส่งศพของเขาสามคนมอบให้ผม ให้พวกเขาได้กลับสู่แผ่นดินเกิด”

“เเลกกับการที่ ผมจะไม่ทำร้าย ลูกน้องของคุณ?”

เหตุผลที่เขาทำร้ายหม่าปังเต๋อก็เพราะเรื่องนี้

ก็เพื่อบอกให้หลินมั่วรู้

ถ้าฉันอยากจะฆ่าลูกน้องของคุณ ก็ฆ่าได้ทุกเมื่อ!