หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3943

หม่าปังเต๋อถูกหลินมั่วตบลงบนที่นอนอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้ถอดใจแม้แต่น้อย

ในระดับนักศิลปะการต่อสู้ เขาสามารถฆ่าปรมาจารย์ได้ แต่ตอนนี้เขาได้ทะลุสู่ระดับปรมาจารย์ครึ่งขั้นแล้ว

ถ้าอย่างงั้น...

หลินมั่วสังเกตเห็นสายตาที่ดุเดือดของผู้อาวุโสหม่าจึงเลิกคิ้วขึ้น

"ทำไม อยากลองฝึกเหรอ"

หม่าปังเต๋อทําหน้าจริงจัง

พยักหน้ายืนยัน!

แม้ว่าหลินมั่วจะไม่รู้ว่าไอ้ขี้ขลาดนี้เป็นบ้าอะไร

แต่ในเมื่อหม่าปังเต๋ออยากทรมาน

จะสนองให้

"มาเลย" หม่าปังเต๋อพูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยการต่อสู้

ทันทีที่พูดจบ หลินมั่วก็ยกมือขึ้นและตบไปหนึ่งครั้ง

เพียะ!

หม่าปังเต๋อไม่มีกําลังต่อต้านใดๆ

เขาหมุนตัวหลายรอบกลางอากาศ จนหัวพุ่งเข้าไปในหมอน

หมดสติ!

หัวหน้าชิวและเฮยเหมยกุยที่อยู่ข้างๆ ก็งุนงง

หม่าปังเต๋อนี่ต้องเหลิงแค่ไหน

ถึงกับไม่กลัวตายเลยมาท้าทายหลินมั่ว

"นี่สมองเขากระทบกระเทือนเหรอ?" เฮยเหมยกุยถามอย่างสงสัย

"ไม่นะ!"

หลินมั่วอธิบาย

"หมอนี่โชคดี หลังจากผ่านสงครามและความเป็นความตายมาก็ฝ่าด่านมาถึงระดับปรมาจารย์ครึ่งขั้น"

ทั้งสองมองหน้ากัน คิดว่าตัวเองฟังผิด

หลังจากทั้งสองยืนยันอีกครั้ง หลินมั่วก็ให้คําตอบที่ชัดเจน

ทั้งคู่ยังตกตะลึงอยู่ที่เดิม ตกใจจนพูดไม่ออก

...

อีกด้านหนึ่ง

เขตสอง

จีตู๋ถ้าพาเพื่อนของเขาที่เพิ่งกลับมาจากปราสาทลอเรนซ์ก็หยุดชะงักทันที

"กลิ่นเลือดแรงจัง"

ยังไม่ทันได้เข้าประตู จีตู๋ถ้าก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติ

ในเวลานี้ภายในปราสาทเต็มไปด้วยศพ

ไม่ว่าจะเป็นผู้บริหารหลักของลอว์เรนซ์หรือคนรับใช้ระดับล่างสุด ไม่มีใครรอดชีวิต

พี่น้องซิงหยุนเริ่มสนใจขึ้นมา "จะหนีเหรอ"

พวกเธอทั้งสองตะโกนเสียงดังแล้วเดินไปพร้อมกัน เพื่อตามร่างนั้น

จีตู๋ถ้าเห็นพวกเขาทั้งสามคนจนเบื่อหน่ายมานานแล้ว จึงไม่คิดที่จะลงมือ เพียงแค่ตามพวกเขาไปอย่างเงียบๆ

ในป่า ลมเย็นพัดผ่าน

เงาร่างหนึ่งปลายเท้ากระทบกับกิ่งไม้เบาๆ แล้วกระโดดข้ามไปหลายระยะ

ส่วนข้างหลังเขา พี่น้องซิงหยุนคนเจ้าอารมณ์ก็กําลังตามมาอย่างไม่รีบร้อน

ทั้งไม่เข้าใกล้มากขึ้น และไม่ถอยห่างออกไป

เช่นเดียวกับแมวหยอกหนู พวกเขารักษาระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายอย่างมั่นคง

หลังจากนั้นไม่นาน หลินอู่เหิ่นก็พบปัญหานี้เช่นกัน

ลมหายใจที่เล็ดลอดออกมาจากทั้งสี่คนนี้

เธอรู้ดีว่าฝ่ายตรงข้ามล้วนมีกําลังที่จะบดขยี้ตัวเองให้เป็นชิ้นๆ ได้

ในตอนนี้ หากหนีแบบนี้ไปเรื่อยๆ

แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ลงมือ ตัวเองก็ต้องตายทั้งเป็นอยู่ดี

เมื่อคิดถึงจุดนี้

หลินอู่เหิ่นจึงเปลี่ยนทิศทางอย่างกะทันหันและความเร็วในการหลบหนีใต้ฝ่าเท้าก็เร็วขึ้นเล็กน้อย

สองพี่น้องซิงหยุนเห็นฉากนี้ก็แค่ยกยิ้มมุมปาก

"แม้ว่าพลังจะไม่แข็งแกร่งนัก แต่สมองก็ค่อนข้างชาญฉลาด น่าสนใจ!"