หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4017

เลือดสีแดงสดไหลลงมาตามมีดไม่หยุด

นิ้วทั้งห้าของหม่าปังเต๋อมีดสั้นเอาไว้แน่น

“อายุน้อยๆ มีชีวิตอยู่มันไม่ดีเหรอ”

“ขายหน้าให้แก๊งสวนดอกไม้ดำจริงๆ”

เขาออกแรงแย่งเอามีดสั้นมาแล้วโยนมันออกไปไกล

“น่าเบื่อจริงๆ”

หม่าปังเต๋อสะบัดเลือดในมือแล้วพูดบ่น

“ฉันยังต้องไปเฝ้าหลุมศพป้าของคุณ ไม่มีเวลาดูคุณฆ่าตัวตายที่นี่หรอกนะ”

เมื่อพูดจบเขาก็บ่นพึมพำและเดินออกจากกองกำลังวู่ซือไป

หลินมั่วที่อยู่ด้านหลังก็ยิ้มอย่างดีใจ

แม้ว่าหม่าปังเต๋อจะไม่ได้ให้คำตอบชัดเจน

แต่คำพูดและการกระทำของเขาก็แสดงออกถึงการเลือกของเขาแล้ว

แค่คำว่าป้า มันก็เพียงพอที่จะอธิบายทุกอย่างแล้ว

หม่าปังเต๋อปล่อยวางและก็เข้าใจแล้ว

เรื่องนี้เองก็ได้จบลงสักที

หลินมั่วอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ผลลัพธ์นี้ก็เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดสำหรับทุกคนแล้ว

แต่แล้วเขายังไม่ทันจะผ่อนคลายได้นาน อยู่ๆ ก็รับรู้ถึงสายตาที่ไม่พอใจจากด้านหลัง

“ฮ่าฮ่า คุณกุหลาบดำ ที่แนวหน้ายังมีธุระรอให้ฉันไปจัดการ”

“ฉันขอตัวก่อนนะ!”

พูดจบเขาก็รีบเดินออกจากกองกำลังวู่ซืออย่างหมดทาง

“รอก่อน!”

เมื่อได้ยินแบบนี้ ตัวของหลินมั่วก็ชะงัก

รอเหรอ

รออะไรกัน

ไปดีกว่า!

เพียงแค่ชั่วพริบตา หลินมั่วหนีจากที่นี่ไปราวกับสายลม

บนโลกใบนี้มีวิธีที่สมบูรณ์แบบสมหวังทั้งหมดที่ไหน

นับตั้งแต่วินาทีที่อธิบดีชิวพูดถึงเรื่องที่ผ่านมาหลายปีนั้น

โจทย์ที่ยากลำบากนี้ก็ได้กระจ่างอยู่ต่อหน้าเขาแล้ว

เพียงแต่หากมองจากมุมส่วนตัวแล้ว

สำนักดาบเป็นพลังอำนาจแรกที่มาร่วมด้วย

ขณะเดียวกันหลินมั่วก็ได้ติดค้างคำสัญญากับสำนักดาบ

แต่หากมองจากส่วนรวมแล้ว

ตอนที่มาที่เกาะนรกนี่เพื่อรวมอำนาจเป็นหนึ่ง สำนักดาบนั้นก็มีความสำคัญอย่างมาก

บวกกับหม่าปังเต๋อเป็นหนึ่งในผู้บริหารที่หลินมั่วตั้งเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว

ไม่ว่าจะส่วนตัวหรือส่วนรวม

หลินมั่วก็จะเลือกที่จะโยกย้ายแก๊งสวนดอกไม้ดำ

แม้ว่าตอนนี้หม่าปังเต๋อจะปล่อยวางแล้ว เรื่องนี้ก็ถือว่าจบลงได้แล้ว

แต่หลินมั่วรู้ว่าตนนั้นได้เป็นหนี้บุญคุณของกุหลาบดำแล้ว

แต่อยู่ๆ หม่าปังเต๋อก็ออกมือ

เลือดที่สีแดงสดนั่น

มันกระตุ้นอารมณ์ของกุหลาบดำอย่างมาก

เธอก้มตัวลง

เธอหยิบมีดสั้นบนพื้นขึ้นมาแล้วใช้เสื้อคลุมพันเอาไว้

ส่วนคราบเลือดบนนั้นเธอก็ไม่ได้เลือกที่จะเช็ดออก

รอจนกุหลาบดำกลับมาที่แก๊งสวนดอกไม้ดำ

เธอยังไม่ทันจะเดินเข้าประตู

สาวรับใช้คนหนึ่งรีบเดินเข้ามา

“คุณหนู คุณหลินให้ฉันเอาอันนี้ให้คุณค่ะ!”

“และยังให้ฉันบอกกับคุณว่า หนี้บุญคุณที่ติดค้างคุณไว้ วันหลังจะชดใช้ให้แน่นอน”

กุหลาบดำรับกล่องไม้ซึ่งมีชุดทักษะศิลปะการต่อสู้และเทคนิคทางจิตที่สอดคล้องกันวางไว้

“วิชาจิงซิ่วเมฆา!”

เป็นชื่อที่ดี

หลังจากที่กุหลาบดำพลิกดูทีละหน้า

สายตาของเธอก็สว่างไสวมากขึ้นเรื่อยๆ

ใช่ว่าแก๊งสวนดอกไม้ดำของพวกเธอจะตั้งใจสู้ด้วยอาวุธปืน

เพียงแต่บนเกาะนรกที่ยากจนนี่ มันยากที่จะหาวิชาทางจิตที่เหมาะสมกับผู้หญิง

เพราะไม่มีทางเลือกจึงต้องใช้อาวุธปืน