หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4030

ไม่นานหลังจากที่จางเมิ่งจากไป

ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นจากระยะไกล รีบวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาด้วยท่าทางประจบประแจง

“พี่หลิน คนของผมมันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอง”

เมื่อร่างแยกของไห่หลางหวังมาถึง สิ่งแรกที่เขาทำก็คือพ่นคำเยินยอไม่หยุด

“พวกนี้มันเป็นพวกมาใหม่ ยังไม่รู้จักชื่อเสียงของคุณ”

“เดี๋ยวผมจะสั่งสอนพวกมันให้รู้ซะบ้าง”

พูดจบ เขาก็หันไปหาลูกน้อง ก่อนจะเตะพวกมันเต็มแรงหนึ่งที

“คุณหลินมั่วคือพี่ชายของฉัน ต่อไปพวกนายหัดดูตาม้าตาเรือให้ดี อย่าทำตัวไร้มารยาท!”

หากเป็นช่วงเวลาปกติ หลินมั่วคงปล่อยให้เขาเล่นละครตลกไปสักพัก

แต่ตอนนี้สถานการณ์เร่งด่วน เขาไม่มีเวลามาดูละครตลกของไห่หลางหวัง

“พอเถอะ เลิกเสแสร้งได้แล้ว”

“เรื่องที่ครั้งก่อนนายเบี้ยวนัดฉัน ฉันจะไม่ถือสา”

“แต่คราวนี้ ฉันต้องการให้กองกำลังของสำนักไห่หลางช่วยฉันจัดการบางอย่าง”

ตอนนี้กำลังคนขาดแคลนอย่างหนัก

และนี่เป็นโอกาสดีที่จะดึงกองกำลังของไห่หลางหวังมาใช้

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ไห่หลางหวังรีบพยักหน้ารัว ๆ โดยไม่ลังเลแม้แต่นิดเดียว

“พี่หลิน รีบพูดมาเลย”

“ไม่ใช่แค่เรื่องนี้เรื่องเดียว ต่อให้เป็นร้อยเรื่อง พวกเราก็ยินดีช่วยเต็มที่”

สำหรับชายที่โหดเหี้ยมถึงขั้นสังหารท่านผู้นำสามแชะห้าแห่งองค์กรเจ็ดบาปได้

ไห่หลางหวังรู้สึกหวาดกลัวเขาอย่างถึงแก่น

หลินมั่วไม่อยากเสียเวลาฟังคำพูดไร้สาระของอีกฝ่าย จึงพูดออกไปตรง ๆ

“ตอนนี้มีเรื่องใหญ่ที่ต้องใช้กำลังคนจำนวนมาก”

“พวกคนของสำนักไห่หลาง ไม่มีอะไรทำอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”

“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป คนของพวกนายทั้งหมดต้องฟังคำสั่งของอธิบดีชิว มีปัญหาอะไรไหม”

สำนักไห่หลางมีสมาชิกมากกว่าสองแสนคน

จำนวนนี้ถือว่าเพียงพอต่อการใช้งาน

“แน่นอนว่าไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”

ไห่หลางหวังตอบตกลงทันทีโดยไม่ลังเล

“จางเมิ่ง ได้ยินแล้วใช่ไหม ตั้งแต่นี้ไป สำนักไห่หลางอยู่ภายใต้การดูแลของอธิบดีชิว”

“ถ้ามีใครไม่ให้ความร่วมมือ หรือแอบขัดขวางลับหลัง ฆ่าทิ้งได้เลย”

เมื่อได้ยินคำตอบนี้ หลินมั่วก็พึงพอใจ ตบไหล่ไห่หลางหวังเบา ๆ

“นายรู้จักเดินเกมเป็นนะ”

เมื่อจัดการเรื่องในที่นั้นเสร็จเรียบร้อย ไห่หลางหวังก็หันมายิ้มประจบประแจงหลินมั่วทันที

“พี่หลินมั่ว เรื่องที่คุณสั่ง ฉันจะจัดการให้เรียบร้อยแน่นอน”

“ถ้าคุณต้องการอะไร แค่บอกฉันได้เลย”

หลินมั่วทำหน้ารังเกียจ โบกมือปัดไล่ทันที

“ไอ้คำพูดไร้สาระแบบนี้ นายเก็บไว้พูดกับตัวเองเถอะ”

พูดจบ หลินมั่วก็หันหลังเตรียมจะจากไป

“อ้อ จริงสิ มีอีกเรื่องที่ลืมบอกนาย”

“จีตู๋ถ้า ผู้นำที่สองของพวกนายมาถึงเกาะนี้แล้ว ดูแลตัวเองให้ดีล่ะ”

ทันทีที่พูดจบ ร่างของหลินมั่วก็พุ่งทะยานขึ้นไปในอากาศ ก่อนจะหายตัวไปจากที่นั่นอย่างไร้ร่องรอย

ไห่หลางหวังยืนแข็งทื่ออยู่กับที่

เขาตัวสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่อยู่ ขาของเขาเริ่มสั่นจนแทบยืนไม่ติด

ในบรรดาคนทั้งหมดขององค์กรเจ็ดบาป คนที่เขากลัวที่สุดก็คือจีตู๋ถ้า เจ้าเสือยิ้มยากนั่นเอง

ชายคนนี้ ไม่ได้มีแค่สติปัญญาเป็นเลิศ แต่ยังมีพลังที่ลึกล้ำเกินหยั่งถึง

ที่สำคัญคือ วิธีการของเขาโหดเหี้ยมอย่างถึงที่สุด

ใต้รอยยิ้มที่ดูอบอุ่นนั้น ซ่อนตัวตนที่แท้จริงของปีศาจร้ายเอาไว้

หากตกไปอยู่ในเงื้อมมือของเขา ชะตากรรมที่รออยู่คงเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย…