หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4037

ไม่ต้องให้กุหลาบดำเตือน

ทุกคนก็ค้นพบว่าที่นี่ผิดปกติ

อย่างไรก็ตามยังไม่ทันที่พวกเขาจะลุกขึ้น ด้านหลังก็พลันปรากฏเเสงสว่างเจิดจ้าขึ้น

ตำแหน่งซุ่มโจมตีที่ยอดเยี่ยมของสมาชิกสวนดอกไม้ดำแต่เดิม ยอดเขาทุกแห่งในเวลานี้กลับกลายเป็นที่ที่ถูกล้อมด้วยเเสงไฟเป็นวงกว้าง

หุบเขาที่มืดมิดแต่เดิม ภายใต้เเสงไฟจำนวนมากมายเช่นนี้

ก็พลันสว่างไสวราวกับเวลากลางวันในทันที

สมาชิกสวนดอกไม้ดำที่อยู่ในบริเวณนั้น ต่างตกอยู่ภายใต้คมกระบอกปืนของศัตรู

เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์เช่นนี้ หัวใจของกุหลาบดำก็พลันเย็นเยียบลงไปครึ่งหนึ่ง

พวกเขาถูกล้อมไว้โดยสมบูรณ์เเล้ว

“คุณหนูกุหลาบดำ คุณช่างทำให้พวกเรารอนานเสียจริงเชียว!”

พร้อมกับเสียงหัวเราะอย่างร่าเริง

จากค่ายของฝ่ายตรงข้าม ชายในชุดสูทก็ค่อยๆเดินออกมา

ชายผู้นี้คือฟอร์เรสต์ หนึ่งในคนสนิทของเคร้ก

ในเวลานี้ บนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย

แสดงท่าทีของผู้ชนะ มองลงมาจากที่สูงอย่างหยิ่งยโส

“คุณหนูกุหลาบดำ!”

“คุณยังไม่ยอมเลือกที่จะจำนนเเต่โดยดีอีกเหรอ”

“ตราบใดที่พวกคุณวางอาวุธลงในตอนนี้ ผมรับประกันได้ว่าพวกคุณจะได้รับการปฏิบัติอย่างสมเกียรติ!”

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ กุหลาบดำรู้ว่าตัวเองและลูกน้องไม่มีทางรอดไปได้เเล้ว

เพียงเเต่ว่าในพจนานุกรมชีวิตของเธอ ไม่เคยมีคำว่ายอมแพ้

“ถุ้ย พวกเราสวนดอกไม้ดำมีเเต่ตายในสนามรบ ไม่มีคำว่ายอมจำนน!”

ฟอร์เรสต์ยิ้มพลางส่ายหน้า

จากนั้นก็ย่ำเท้าลงพื้นครั้งหนึ่ง ปลายเท้าเเตะพื้นรัวๆสองสามครั้ง ก็มาประชิดตัวของกุหลาบดำแล้ว

“สมแล้วที่เป็นหัวหน้าของสวนดอกไม้ดำ มีสปิริต”

หลังจากที่ฟอร์เรสต์ยกย่อง ก็เปลี่ยนเรื่องพูดทันที

“คุณมีสปิริตไม่กลัวตาย เเต่คุณเคยคิดถึงพี่น้องที่อยู่ข้างหลังคุณบ้างไหม”

“หรือว่าคุณอยากจะดึงพวกเขาร่วมตายไปด้วยกัน”

พูดจบใบหน้าของเขาก็ฉายแววเย้ยหยัน

เปรียบเสมือนสัตว์ร้ายที่กำลังเล่นกับเหยื่อที่อยู่ในมือเเล้ว

เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมาจากปาก เดิมทีกุหลาบดำที่ยังโกรธเคืองถึงขีดสุด สีหน้าก็เปลี่ยนไป

ตัวเธอเองไม่กลัวตาย เเต่พี่น้องห้าหมื่นคนที่อยู่ข้างหลังล่ะ

เมื่อคิดได้ดังนั้น

หลังจากฟอร์เรสต์ได้ยินคำพูดนี้ ก็หัวเราะออกมา

“คุยกับคนฉลาดนี่มันน่าชื่นใจจริงๆ!”

“เงื่อนไขของผมเหรอ ก็ง่ายมาก!”

หลังจากหยุดพูด ริมฝีปากของเขาก็พลันปรากฏรอยยิ้มลามกออกมา

“ขอเเค่คุณอยู่กับผมคืนหนึ่ง ทุกอย่างก็คุยกันได้”

พูดจบเขาก็ยื่นมือออกไปอย่างรวดเร็ว เอื้อมมือไปที่คางของกุหลาบดำ

สายตาจ้องมองรูปร่างที่งดงามของเธออย่างไม่ลดละ

ในขณะเดียวกัน กลุ่มลูกน้องที่อยู่ด้านหลังฟอร์เรสต์ก็เริ่มตาเป็นประกาย

จ้องมองกลุ่มสาวงามแห่งสวนดอกไม้ดำอย่างไม่ละสายตา ราวกับหมาป่าหิวโซที่จ้องมองเนื้อสด

นายพลฟอร์เรสต์ ขึ้นชื่อเรื่องใจกว้าง

ตราบใดที่ตัวเองยังมีกิน

ก็ไม่มีทางปล่อยให้ลูกน้องของตัวเองอดอยากเเน่นอน

ถึงตอนนั้น พวกเขาก็จะได้ลิ้มรสชาติความงามของสาวเขตสามบ้าง

เมื่อกุหลาบดำได้ยินเงื่อนไขนี้ ก็หน้าเครียดทันที

นายทหารคนสนิทที่อยู่ข้างหลัง ถึงกับยกปืนไรเฟิลขึ้น