หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4054

“เป้าซือ ทำไมนายถึงยอมเเบ่งอาหารให้เขา”

จีตู๋ถ้าถามด้วยความสงสัย

เขาสองคนอยู่ด้วยกันมาหลายปีเเล้ว นี่เป็นครั้งเเรกที่เขาเห็นเป้าซือใจกว้างกับเเปลกหน้าขนาดนี้

ต้องรู้ว่า นอกจากตัวเองเเละสองสาวพี่น้องซิงอวิ๋นเเล้ว

ถ้าคนอื่นๆกล้ามายุ่งกับอาหารของเป้าซือ เขาจะฆ่าคน

ไม่คิดว่าครั้งนี้ เขาจะยื่นอาหารที่เขาหวงเเหนเหมือนชีวิตให้

เป้าซือเกาหัว

“ไม่รู้อ่ะ อยากเเบ่งให้เขาอย่างไม่มีเหตุผล!”

เมื่อได้ยินดังนั้น จีตู๋ถ้าก็ไม่ติดใจอีกต่อไป

ทำได้เพียงโทษว่าเป็นเสน่ห์ส่วนตัวของอีกฝ่ายน่ะเเหล่ะ!

…

อีกด้านหนึ่ง

หลินมั่ววิ่งอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาเดินไปได้ครึ่งทาง

เขาก็เบรกอย่างกระทันหัน เเละหยุดฝีเท้า

ในชั่วพริบตา เขารับรู้ได้ถึงกลิ่นอายที่คุ้นเคย

ถึงแม้จะไม่ชัดเจน เเต่เขามั่นใจว่า มีคนของเขาอยู่รอบๆ

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ลองเรียกอย่างระมัดระวัง

“อู๋เหิ่น?”

ทันทีที่พูดออกไป

ในป่าที่เงียบสงบก็มีเสียงดังขึ้น

วินาทีต่อมา ร่างของหลินอู๋เหิ่นก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตา

หลินมั่วไม่รู้สึกยินดี เมื่อเห็นศิษย์ของเขา

ในทางกลับกัน สีหน้าของเขาดูร้อนรนอย่างมาก

“เธอมาจากที่นี่โดยข้ามเเนวหน้ามาเหรอ”

หลินมั่วถามอย่างเป็นห่วง

เมื่อเห็นหลินอู๋เหิ่นพยักหน้า หลินมั่วก็ไม่พูดอะไร ถลันไปตรงหน้าของลูกศิษย์

หลังจากตรวจสอบอย่างละเอียดเเล้ว เขาจึงถอนใจออกมาอย่างเเรง

ยังดีที่ไม่ได้ติดเชื้อ

“เธอมาที่นี่ได้ยังไง ฉันบอกให้เธอบำเพ็ญเพียรอย่างเงียบๆในอู่ซือไม่ใช่เหรอ”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของหลินมั่วที่กังวลอยู่ก่อนหน้านี้ก็เคร่งขรึมลงทันที

พรสวรรค์ของหลินอู๋เหิ่นเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดที่เขาเคยเห็นมาหลายปี ไม่มีใครเทียบได้

แม้แต่สองสาวพี่น้องลึกลับก็ยังด้อยกว่าเล็กน้อย

เมื่อได้ยินดังนั้น หลินอู๋เหิ่นก็เงื้อกำปั้นน้อยๆของเธอขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ

“อู๋เหิ่นตอนนี้แข็งแกร่งมากแล้ว ตอนนี้ก็สามารถปกป้องอาจารย์ได้เเล้ว”

ขณะที่พูดพลังงานสีดำก็พวยพุ่งออกมาจากกำปั้นเล็กๆของเธอ เเละรวมตัวกันเป็นดาบยาวในพริบตา

เเต่เมื่อดูจากรูปร่างเเล้ว มันคล้ายกับไท่อาอยู่บ้าง

สิ่งที่ทำให้หลินมั่วตกใจมากที่สุดคือ ดาบเงามืดนี้ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

ด้วยความสงสัยนี้ หลินมั่วจึงอดยื่นมือออกไปไม่ได้ สัมผัสกับเงามืด

เฉ้ง!

เมื่อนิ้วของเขาสัมผัสมัน ควันเบาๆก็พวยพุ่งออกมาทันที

เมื่อมองดูนิ้วของหลินมั่วอีกครั้ง ตอนนี้มีรอยดำเรียวเล็กปรากฏขึ้น

หนำซ้ำหลินมั่วรับรู้อย่างชัดเจนว่า รอยดำนี้กำลังกัดกินผิวของเขาอย่างบ้าคลั่ง

แม้แต่เขาก็ยังรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย

เมื่อได้ค้นพบสิ่งนี้

สายตาของหลินมั่วก็มองไปที่ลูกศิษย์ของตัวเองอีกครั้งอย่างไม่อยากจะเชื่อ