หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4073

หลินมั่วจ้องมองยันต์สีเงินในมือของเขา หลินมั่วไม่มีเวลาคาดเดาจุดประสงค์ของจีตู๋ถ้า

ตอนนี้การช่วยชีวิตสำคัญที่สุด

หลังจากไตร่ตรองอย่างรวดเร็ว ภาพของคนสามคนก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา

ในสถานการณ์เช่นนี้ ตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุดคือเนี่ยคงหมิงผู้อาวุโสแห่งสมาคมแพทย์

แต่ตอนนี้ เขากำลังยุ่งกับเรื่องระหว่างสมาคมแพทย์และพันธมิตรศิลปะต่อสู้ เขาไม่มีทางปลีกตัวออกมาได้

ตัวเลือกที่สอง คือสามเณรตู้จี๋

แต่เขากำลังมุ่งมั่นแสวงหาหนทางแห่งเต๋า

เกาะนรกอันเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดแบบนี้ จะส่งผลกระทบต่อจิตแห่งเต๋าของเขา

เขาจึงไม่เหมาะที่จะมา

ตัวเลือกสุดท้าย…

เมื่อภาพของใครบางคนปรากฏขึ้นในความคิด หลินมั่วถึงกับนิ่งไปชั่วขณะ

ถ้าเลือกได้ เขาไม่ต้องการพบคนคนนี้อีกเลยตลอดชีวิต

แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ ไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่าคนคนนี้อีกแล้ว

หลินมั่วกัดฟันแน่น ก่อนจะเอ่ยชื่อที่เขาพยายามปิดกั้นมาตลอดในใจ…

……

อีกฟากหนึ่งของโลก

ณ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ตุนหวง ประเทศจีน บนยอดเขาทั้งเก้า

ร่างหนึ่งในอาภรณ์ขาวบริสุทธิ์ กำลังนั่งนิ่งอยู่บนยอดเขา

ดวงตาใสกระจ่าง เต็มไปด้วยความสงบนิ่งและหนักแน่น

ริมฝีปากสีแดงระเรื่อ ปลายจมูกเล็กได้รูป และใบหน้าที่ทั้งอ่อนหวาน และสง่างาม

งามราวกับเทพธิดาที่ทำให้ทั่วทั้งแผ่นดินตกตะลึง

เธอคือ เสวี่ยเหลียน นักปราชญ์หญิงตุนหวง

ตรงหน้าของเธอ ดอกบัวหกกลีบกำลังลอยอยู่ในอากาศ

เธอใช้เวลา บำเพ็ญเพียรและทำความเข้าใจกับมันมานานนับวันนับคืน

วันนี้ ทุกอย่างควรจะสงบเช่นเดิม

แต่ทันทีที่เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นในหูของเธอ

หัวใจที่เคยสงบนิ่งกลับสั่นไหว

เธอลุกขึ้น ปลายเท้าแตะเบา ๆ กับพื้น ก่อนจะพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

ชั่วพริบตาเดียว เธอก็มาถึงคลังสมุนไพรของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ตุนหวง

“ถวายบังคมท่านนักปราชญ์”

ผู้อาวุโสระดับบรมครูโค้งคำนับให้เธอ

เสวี่ยเหลียนเอ่ยขึ้นทันที

“ท่านปู่ชาง ช่วยเตรียมสมุนไพรชุดนี้ให้ฉันเดี๋ยวนี้”

น้ำเสียงของเธอแม้จะสงบ แต่ก็แฝงด้วยความเร่งรีบ

ผู้อาวุโสชางรับสมุดรายการสมุนไพรไปก่อนจะมองเธอด้วยความสงสัย

แต่เมื่อนึกถึงเสียงที่แหบแห้งอ่อนแรงที่ได้ยินก่อนหน้านี้

แววตาของเธอที่เคยลังเล กลับกลายเป็นแน่วแน่

เมื่อเดินออกจากห้องไป ใบหน้าขาวเนียนของเธอมีสีแดงระเรื่อ

ในฐานะนักปราชญ์หญิงตุนหวงผู้เชื่อฟังมาโดยตลอด

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอทำอะไรโดยไม่ได้รับอนุญาต

เมื่อเธอพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า และเร่งความเร็วเพื่อมุ่งหน้าไปยังที่หมาย

คฤหาสน์โบราณที่เคยเงียบสงบ ก็ปรากฏเงาสองร่างขึ้นมา

“ท่านประมุข ท่านจะไม่ถามเธอสักหน่อยหรือ”ผู้อาวุโสชางเอ่ยขึ้น

เก็มเมโกะมองไปที่ กล่องสมุนไพรที่ถูกหยิบไป และ จดหมายที่วางอยู่บนโต๊ะ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบา ๆ

“มีอะไรให้ถามล่ะ”

“โตเป็นสาวแล้ว สักวันก็ต้องไปอยู่ดี”

ผู้อาวุโสชางมองไปยังทิศทางที่เสวี่ยเหลียนจากไป

พวกเขายังรู้สึกเป็นกังวลอยู่บ้าง

“จะให้ผมตามไปดูแลเธอไหม”

เก็มเมโกะโบกมือเบา ๆ

“หนุ่มสาวก็ต้องมีเส้นทางของตัวเอง เสวี่ยเหลียนโตแล้ว”

“ปล่อยให้เธอไปตามทางของเธอเถอะ…”