หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4322

ตอนที่ทั้งสองเพิ่งพบกัน

เสือดำเห็นหลินมั่วอายุน้อย หน้าตาเยาว์วัย ก็อดดูแคลนอยู่ในใจไม่ได้

ถึงจะมีฝีมือบ้าง แต่อายุก็ยังเป็นข้อจำกัดอยู่ดี

เก่งแค่ไหน ก็ไม่น่าจะเกินตัว

จนกระทั่งได้เห็นดาบนั้น!

เสือดำก็เพิ่งเริ่มให้ความสำคัญกับฝีมือของหลินมั่วจริงๆ

“แกเป็นใครกันแน่?”

เขาถามด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจนัก

หลินมั่วหันตามอง ตอบอย่างเรียบๆ ว่า “แค่คนที่ทนเห็นเรื่องไม่ยุติธรรมไม่ได้”

“อีกอย่าง แกมันก็ใกล้ตายแล้ว รู้มากไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก!”

เฮ้ย!

ทันทีที่คำนี้หลุดออกมา พวกลูกน้องแก๊งห้าพิษก็โวยวายขึ้นพร้อมกัน

“ไอ้หนุ่ม อยากตายนักเหรอ!”

“กล้าพูดจาไม่ให้เกียรติหัวหน้าเรา วันนี้แกต้องอยากตายแต่ตายไม่ได้แน่!”

“หัวหน้าครับ ปล่อยให้ผมตัดหัวไอ้เด็กนี่มาเตะเล่นเถอะ!”

“ให้ผมไปเอง ผมจะเล่นมันให้เละ!”

ทุกคนแย่งกันพูดออกมา สีหน้าเต็มไปด้วยความเดือดดาล

แค่เสือดำเอ่ยปาก พวกเขาก็พร้อมพุ่งเข้าใส่ทันที

แต่เสือดำกลับส่ายหัวอย่างผิดคาด

จากคมดาบเมื่อครู่นั้น เขาก็รู้แล้วว่าหลินมั่วไม่ใช่ธรรมดา

“พวกแกไม่ใช่คู่มือของมัน ปล่อยให้ฉันจัดการเอง!”

คำพูดนี้ทำให้ลูกน้องที่กำลังเถียงกันเงียบกริบทันที

แม้ในใจจะยังไม่ยอมรับ แต่ไม่มีใครกล้าคัดค้านคำของเสือดำ

พูดจบ เสือดำก็สะบัดไหล่เบาๆ

ผ้าคลุมที่สวมอยู่ไหลหล่นลงทันที

ลูกน้องที่อยู่ด้านหลังก็คว้าเสื้อคลุมไว้อย่างรวดเร็ว ขณะที่เสือดำก้าวเดินเข้าหาหลินมั่ว

“พวกอัจฉริยะ ฉันเห็นมานักต่อนักแล้ว!”

“คนอย่างพวกแก เรียนรู้อะไรผิวเผินนิดหน่อยก็คิดว่าตัวเองไร้เทียมทาน”

พูดพลางส่ายหัวด้วยน้ำเสียงสมเพช

“โชคร้ายหน่อย พวกอัจฉริยะแบบนี้ ตายใต้ฝ่าตีนฉันนับไม่ถ้วน”

“และแกก็จะเป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน”

หลินมั่วเงยหน้าสบตาเขา ก่อนจะค่อย ๆ ยกกระบี่ไท่อาในมือขึ้น

“หวังว่าฝีมือแกจะเก่งพอ ๆ กับปากที่ชอบพล่ามนะ”

“เดี๋ยวฉันจะสับศพไอ้หัวเหลืองนี่ให้เละ เอาไปให้หมาหลังบ้านกิน!”

“ความคิดดี! เยี่ยมเลย!”

ขณะที่ฝูงชนตะโกนโห่ร้องแผนจะจัดการหลินมั่วกันอย่างคึกคัก

จู่ๆ มีใครคนหนึ่งเบิกตากว้าง ตื่นตระหนก

พอมองตามสายตาเขาไป

กลับเห็นว่า ดาบที่เสือดำออกแรงฟาดเต็มที่ กลับถูกชายหนุ่มปริศนาหนีบไว้ด้วยนิ้วเพียงสองนิ้ว

นี่มันตัวประหลาดอะไรกัน?!

เสือดำเห็นภาพนี้ก็รู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งหัว

ต้องรู้ก่อนว่า ดาบเมื่อครู่นั้น เขาออกแรงเต็มร้อย ไม่มีออมมือเลย

แต่ถึงอย่างนั้น!

ดาบวงแหวนในมือกลับไม่สามารถทำร้ายชายหนุ่มตรงหน้าได้แม้แต่น้อย

ในทางกลับกัน คมดาบในมือกลับถูกหนีบแน่นระหว่างสองนิ้วของอีกฝ่าย

“ถอยไปซะ!”

เสือดำตะโกนลั่นด้วยใบหน้าตกตะลึงสุดขีด

แต่น่าเสียดาย แม้จะออกแรงสุดชีวิตราวกับจะกระชากฟ้า

ดาบวงแหวนในมือก็ยังไม่ขยับแม้แต่นิดเดียว…