หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4331

หลังจากที่เห็นก้อนเนื้อสีดำ หลินมั่วก็ยืนนิ่งค้างอยู่กับที่

ดวงตาค่อยๆขุ่นมัวลง

เสียงในหัวยิ่งมาก็เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

“กินสะ!”

“กินนี่เข้าไป เเล้วคุณจะแข็งแรงขึ้น!”

“ถึงตอนนั้น จีตู๋ถ้า สำนักห้าอสรพิษก็จะเป็นเเค่มดปลวกในสายตาของคุณเท่านั้น”

ไม่เพียงเเค่นั้น

หลินมั่วรู้สึกราวกับเซลล์ทุกส่วนในร่างกายเริ่มคลุ้มคลั่ง

เหมือนกับว่าต้องกินก้อนเนื้อสีดำนี้เข้าไป จึงจะสงบได้

ขณะที่หลินมั่วยกมือเตรียมจะก้าวไปข้างหน้า กระบี่ไท่อาที่เอวของเขาก็สั่นสะเทือนขึ้นมา

ทันใดนั้นเอง ดวงตาที่ขุ่นมัวของหลินมั่วก็กลับมาคมชัดอีกครั้ง

เเละเสียงในความคิดของเขาก็หายไปในพริบตา

ส่วนความรู้สึกโลภอย่างบ้าคลั่งในส่วนต่างๆของร่างกาย ก็ถูกเหตุผลกดทับลงไปอย่างสิ้นเชิง

หลังจากได้สติ เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

ไม่คิดว่าก้อนเนื้อที่ดูไม่น่าสนใจและออกจะน่ารังเกียจนี้จะสามารถชักจูงจิตใจคนได้

ที่สำคัญที่สุดคือสามารถกระตุ้นความรู้สึกโลภในร่างกายได้

เคร้กที่อยู่ข้างๆเห็นหลินมั่วกลับมามีสติอย่างรวดเร็วก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาอยู่ในใจ

เขาจำได้ว่าตอนที่เขาเผชิญหน้ากับเชื้อโรคระบาดที่โตเต็มที่นี้ เขาไม่มีแรงต้านทานเลยแม้แต่น้อย

จึงกลืนกินเข้าไปทันที

“คุณหลิน นี่คือพาหะนำโรค!”

“แต่ผมก็ไม่รู้ว่าคืออะไรกันแน่”

“เเค่ตอนนั้นผมกินสิ่งนี้เข้าไป พลังของผมก็พุ่งพรวดขึ้นมาทันที”

“บวกกับการทรมานจากการทดลองที่ไม่สิ้นสุดของสำนักห้าอสรพิษ นั่นละครับที่ทำให้ผมทะลวงไปถึงระดับปรมาจาร์ยได้

หลินมั่วเหลือบมองอย่างเย็นชา เเล้วเบนสายตากลับมา

ก้อนเนื้อนี้เต็มไปด้วยความแปลกประหลาดตั้งเเต่หัวจรดเท้า

หนำซ้ำมีพลังชั่วร้ายที่รุนเเรงมาก

สิ่งที่โดดเด่นที่สุดคือ ก้อนเนื้อนี้มีความสามารถในการครอบงำจิตใจอีกด้วย

เมื่อรวมคำพูดของเคร้กกับประสบการณ์จริงของเขา หลินมั่วก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในใจ

“ของสิ่งนี้ ในสำนักห้าอสรพิษมีเยอะหรือเปล่า”

หลังจากเคร้กนึกอยู่ครู่หนึ่ง ก็ส่ายหน้า

“ไม่ค่อยเจอครับ!”

“โดยเฉพาะในมือของผู้ดูแลหรือปรมาจารย์ ไม่เคยเห็นของสิ่งนี้เลย”

“ผมเคยใกล้ชิดกับจีตู๋ถ้า แม้ว่าเขาจะไม่กล้าฆ่าคุณโดยตรง”

“เเต่เขาวางแผนกับคุณมาโดยตลอด ต้องการยืมมือคนอื่นฆ่าคุณให้ตาย!”

หลังจากเคร้กเล่าเรื่องราวในอดีตของจีตู๋ถ้าจนหมดเปลือก เขาก็เปลี่ยนเรื่องมาที่สำนักห้าอสรพิษ

“ส่วนสำนักห้าอสรพิษน่ะเหรอ!”

“ไวรัสระบาดนั่นก็พวกเขาเป็นคนให้มา”

“หนำซ้ำยังไล่ฆ่าศิษย์ของคุณอีก…”

“เดี๋ยว!” จู่ๆหลินมั่วก็ขัดจังหวะการพูดของเขา

“คุณรู้ว่าใครไล่ฆ่าศิษย์ของผมเหรอ”

เคร้กชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าอย่างบ้าคลั่ง

“อันชิงซาน!”

“คนผู้นี้เป็นหนึ่งในผู้อาวุโสของสำนักห้าอสรพิษของพวกเรา”

“แม้ว่าพลังจะไม่ได้โดดเด่นอะไร เเต่ก็ระมัดระวังและเจ้าเล่ห์อย่างยิ่ง!”

“โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสามารถในการเอาตัวรอดนั้นยอดเยี่ยมมาก”

“ก่อนหน้านี้ผมเคยได้ยินมาว่าเขาเคยปะทะกับจีตู๋ถ้ามาเเล้ว”

“แม้ว่าปรมาจานย์ทั้งสี่ขององค์กรเจ็ดบาปจะอยู่ตรงนั้น เขาก็ยังเอาตัวรอดมาได้…”