หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4382

หลินมั่วมองเจี่ยงซิวอวิ๋นที่สภาพยับเยินตรงหน้า ในที่สุดก็หยุดไท่อาในมือลง

“ว่าไง คุณมีคำพูดสุดท้ายอะไรจะสั่งเสียไหม”

เจี่ยงซิวอวิ๋นหอบหายใจอย่างหนัก สีหน้าเต็มไปความหวาดกลัวพลางพูดว่า

“คุณต้องการอะไรถึงจะยอมปล่อยผมไป”

“สำนักห้าอสรพิษของพวกเราตลอดหลายปีที่ผ่านมา ก็สะสมสมบัติไว้ไม่น้อยเลยนะ

“ขอเเค่คุณยอมไว้ชีวิต ผมจะมอบสมบัติเหล่านี้ให้คุณทั้งหมด!”

หลินมั่วตอบกลับด้วยสายตาเย็นชาเช่นกัน

“ไม่ได้!”

“เมื่อผมทำลายสำนักห้าอสรพิษของพวกคุณทั้งหมดเเล้ว สิ่งเหล่านี้จะไม่เป็นของผมหรอกหรือ”

ก่อนที่หลินมั่วจะมายังเขตเก้า เขาก็ตั้งใจไว้เเล้วว่าจะใช้ประโยชน์ที่ปรมาจารย์ของสำนักห้าอสรพิษได้รับบาดเจ็บสาหัสนี้

กำจัดพวกเขาทั้งหมดให้สิ้นซาก

ดังนั้นตอนนี้จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะปล่อยเจี่ยงซิวอวิ๋นไปอย่างเเน่นอน

“คุณจะเลือกจบชีวิตตัวเอง หรือจะให้ผมช่วยคุณ”

เมื่อเจี่ยงซิวอวิ๋นเห็นว่าการอ้อนวอนไม่เป็นผล สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นมืดครึ้มทันที

“ไอ้เด็กเมื่อวานซืน ถ้าข้าไม่มีบาดเเผลติดตัว ฆ่าเเกก็เรื่องง่ายๆ!”

“คนชั่วช้า เเน่จริงก็รอให้ข้าหายก่อนสิวะ!”

วิธีใช้คำพูดกระตุ้นอารมณ์เเบบนี้ อาจจะใช้ได้ผลกับเด็กเล็กๆ

เเต่คนที่อยู่ตรงหน้าคือหลินมั่ว

ก่อนที่เขาจะมายังเขตเก้า หลินมั่วได้คิดเเผนการทั้งหมดล่วงหน้าไว้เเล้ว

เป้าหมายที่เเท้จริงของหลินมั่วก็คือ การทำให้องค์กรเจ็ดบาปและสำนักห้าอสรพิษบาดเจ็บล้มตายทั้งสองฝ่าย

ด้วยวิธีนี้ เขาจึงจะสามาถจัดการกับทั้งสองกลุ่ม ด้วยต้นทุนที่น้อยที่สุด

หลินมั่วดึงความคิดกลับมา รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากทันที

“คนชั่วช้า?”

“สำนักห้าอสรพิษของพวกคุณยังมีหน้าพูดแบบนี้หรือ”

“ทำลายสิ่งมีชีวิต ทำความชั่วทุกรูปเเบบ!”

“ต่อให้ผมไม่จัดการคุณ สวรรค์ก็ต้องจัดการพวกคุณ!”

หลินมั่วพูดพลางกวาดดาบไท่อาในมือ สายตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

“วันนี้ ผมหลินมั่วจะขอทำหน้าที่เเทนสวรรค์!”

เจี่ยงซิวอวิ๋นรู้ดีว่าหนทางสู่ความตายไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

“คิดจะฆ่าข้า ก็อย่าหวังจะรอดไปได้ง่ายๆ!”

เสียงเเหบต่ำเเละห้าวราวกับเสียงคำรามของสัตว์ป่า

เขาจ้องมองไปยังหลินมั่วไม่วางตา เเละวินาทีต่อมาก็พุ่งเข้าใส่ทันที

ราวกับเป็นเต้าหู้

หลินมั่วใช้ดาบเพียงครั้งเดียว ก็ตัดคอของเจี่ยงซิวอวิ๋นได้อย่างง่ายดาย

“เอ่อ…เอ่อ…”

ชั่วพริบตา ดวงตาทั้งคู่ของเจี่ยงซิวอวิ๋นก็เหม่อลอย ไร้ประกาย

ในขณะที่จิตสำนึกกำลังจะดับลง เขายกเเขนขึ้นอย่างอ่อนเเรง

เเต่ยังไม่ทันได้เเตะต้องดาบไท่อา การเคลื่อนไหวของเขาก็หยุดนิ่งกลางอากาศ

สุดท้ายเขาก็ล้มลงไปกองกับพื้นอย่างไม่เต็มใจ

สิ้นสุดลงเเล้ว เจ้าสำนักใหญ่สำนักห้าอสรพิษ

หลังจากหลินมั่วชักดาบไท่อาออก สีหน้าก็ไร้ซึ่งความเปลี่ยนเเปลงแม้เเต่นิดเดียว

สำนักห้าอสรพิษในช่วงหลายปีมานี้ ไม่รู้ว่าได้คร่าชีวิตผู้บริสุทธิ์ไปเเล้วกี่คน

การใช้ดาบเล่มนี้สังหารเจี่ยงซิวอวิ๋นโดยตรง ถือว่าเขาสบายเกินไปเสียด้วยซ้ำ

หลินมั่วเหลือบมองศพบนพื้น กวัดเเกว่งดาบอีกครั้งเพื่อสลัดคราบเลือดออกจากคมดาบ

ขณะที่เขากำลังจะจากไป ทันใดนั้นก็มีร่างกว่าสิบคนโอบล้อมมาจากทั่วทิศทาง

“ใครน่ะ กล้าบุกสำนักห้าอสรพิษของพวกเรา!”

พร้อมกับเสียงคำรามก้อง ร่างเงาก็ร่อนลงสู่พื้นดิน

ปรมาจารย์ที่เหลือของสำนักห้าอสรพิษมาถึงครบทุกคน…