หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4382

หลินมั่วมองเจี่ยงซิวอวิ๋นที่สภาพยับเยินตรงหน้า ในที่สุดก็หยุดไท่อาในมือลง

“ว่าไง คุณมีคำพูดสุดท้ายอะไรจะสั่งเสียไหม”

เจี่ยงซิวอวิ๋นหอบหายใจอย่างหนัก สีหน้าเต็มไปความหวาดกลัวพลางพูดว่า

“คุณต้องการอะไรถึงจะยอมปล่อยผมไป”

“สำนักห้าอสรพิษของพวกเราตลอดหลายปีที่ผ่านมา ก็สะสมสมบัติไว้ไม่น้อยเลยนะ

“ขอเเค่คุณยอมไว้ชีวิต ผมจะมอบสมบัติเหล่านี้ให้คุณทั้งหมด!”

หลินมั่วตอบกลับด้วยสายตาเย็นชาเช่นกัน

“ไม่ได้!”

“เมื่อผมทำลายสำนักห้าอสรพิษของพวกคุณทั้งหมดเเล้ว สิ่งเหล่านี้จะไม่เป็นของผมหรอกหรือ”

ก่อนที่หลินมั่วจะมายังเขตเก้า เขาก็ตั้งใจไว้เเล้วว่าจะใช้ประโยชน์ที่ปรมาจารย์ของสำนักห้าอสรพิษได้รับบาดเจ็บสาหัสนี้

กำจัดพวกเขาทั้งหมดให้สิ้นซาก

ดังนั้นตอนนี้จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะปล่อยเจี่ยงซิวอวิ๋นไปอย่างเเน่นอน

“คุณจะเลือกจบชีวิตตัวเอง หรือจะให้ผมช่วยคุณ”

เมื่อเจี่ยงซิวอวิ๋นเห็นว่าการอ้อนวอนไม่เป็นผล สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นมืดครึ้มทันที

“ไอ้เด็กเมื่อวานซืน ถ้าข้าไม่มีบาดเเผลติดตัว ฆ่าเเกก็เรื่องง่ายๆ!”

“คนชั่วช้า เเน่จริงก็รอให้ข้าหายก่อนสิวะ!”

วิธีใช้คำพูดกระตุ้นอารมณ์เเบบนี้ อาจจะใช้ได้ผลกับเด็กเล็กๆ

เเต่คนที่อยู่ตรงหน้าคือหลินมั่ว

ก่อนที่เขาจะมายังเขตเก้า หลินมั่วได้คิดเเผนการทั้งหมดล่วงหน้าไว้เเล้ว

เป้าหมายที่เเท้จริงของหลินมั่วก็คือ การทำให้องค์กรเจ็ดบาปและสำนักห้าอสรพิษบาดเจ็บล้มตายทั้งสองฝ่าย

ด้วยวิธีนี้ เขาจึงจะสามาถจัดการกับทั้งสองกลุ่ม ด้วยต้นทุนที่น้อยที่สุด

หลินมั่วดึงความคิดกลับมา รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากทันที

“คนชั่วช้า?”

“สำนักห้าอสรพิษของพวกคุณยังมีหน้าพูดแบบนี้หรือ”

“ทำลายสิ่งมีชีวิต ทำความชั่วทุกรูปเเบบ!”

“ต่อให้ผมไม่จัดการคุณ สวรรค์ก็ต้องจัดการพวกคุณ!”

หลินมั่วพูดพลางกวาดดาบไท่อาในมือ สายตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

“วันนี้ ผมหลินมั่วจะขอทำหน้าที่เเทนสวรรค์!”

เจี่ยงซิวอวิ๋นรู้ดีว่าหนทางสู่ความตายไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

“คิดจะฆ่าข้า ก็อย่าหวังจะรอดไปได้ง่ายๆ!”

เสียงเเหบต่ำเเละห้าวราวกับเสียงคำรามของสัตว์ป่า

เขาจ้องมองไปยังหลินมั่วไม่วางตา เเละวินาทีต่อมาก็พุ่งเข้าใส่ทันที