หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 496

จ้าวซินก็จ้องมองหลินมั่วเช่นกัน "ไม่หรอก"

"หลินมั่ว นาย... ภรรยาของนายเป็นประธาน?"

"แล้วนายล้างห้องน้ำในโรงพยาบาลได้อย่างไร"

เติ้งจวินยิ้มเยาะ "ใครบอกว่าหลินมั่วล้างห้องน้ำที่โรงพยาบาล?"

"เขาเป็นหัวหน้าแผนกของโรงพยาบาล!"

"ในขณะเดียวกัน หลายโครงการของบริษัท ก็เป็นความรับผิดชอบของเขา!"

"รวมถึงประธานสาขาของผมด้วย หลินมั่วก็จัดการด้วยตัวเอง"

"จ้าวซิน ถ้าคุณอยากร่วมมือกับบริษัทเรา ไม่ทำความเข้าใจกับสถานการณ์ของบริษัทเราก่อนเหรอ"

"ทัศนคติในการทำงานอย่างคุณ หึ ไม่แปลกใจเลยที่ผู้จัดการแผนกจะไม่ร่วมมือกับคุณ!"

ทุกคนตกอยู่ในความเงียบงันและทุกคนก็มองไปที่จ้าวซิน

เมื่อกี้ จ้าวซินบอกว่าหลินมั่วล้างห้องน้ำ ดังนั้นทุกคนจึงเยาะเย้ยและเหน็บแนมหลินมั่ว

ใครจะไปคิดว่าสถานการณ์จะเป็นแบบนี้!

จ้าวซินมีสีหน้ามึนงง ตอนนั้นเขาเห็นหลินมั่วล้างห้องน้ำในโรงพยาบาลอย่างเห็นได้ชัด แล้วตอนนี้กลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง

เมื่อเงียบไปครู่หนึ่ง จ้าวซินก็รีบพูดว่า "หลินมั่ว จริงๆ แล้ว..."

หลินมั่วโบกมือทันที "กินข้าว ไม่คุยเรื่องงาน"

จ้าวซินแค้นใจจนพูดไม่ออก รู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก ในขณะเดียวกันสีหน้าก็ดูไม่ได้

เขารู้ว่าโครงการนี้ล้มเหลวแน่นอน

การที่พวกเขาเยาะเย้ยเหน็บแนมหลินมั่วในคืนนี้ หลินมั่วจะไม่กลั่นแกล้งพวกเขาได้อย่างไร

จ้าวซินกลับไปนั่งที่เดิมด้วยใบหน้าที่ขมขื่น โต๊ะทั้งโต๊ะตกอยู่ในความเงียบ มีเพียงหลินมั่ว เติ้งจวินและเสี่ยวอู่เท่านั้นที่ยังคงพูดคุยกันอยู่

เซี่ยฟังต้องการพูดอยู่หลายครั้ง แต่ไม่มีใครสนใจ ทำให้พวกเขายิ่งอับอายมากขึ้น

เดิมทีจ้าวอีอีอยากคบคิดกับเติ้งจวิน พอเห็นท่าทางเป็นแบบนี้ในตอนนี้ ก็รู้ว่าตัวเองหมดหวังแล้ว เธอจึงยอมแพ้

เมื่อมองดูท่าทางพูดคุยสนุกสนานของหลินมั่ว จ้าวอีอีก็อดโมโหไม่ได้

มนุษย์เป็นสัตว์แปลก ผู้ชายที่เคยถูกเธอปฏิเสธ เธอไม่เคยหวังว่าเขาจะมีชีวิตที่ดีกว่าตัวเธอเอง