หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 592

หวงเหลียงวางสายไปด้วยความโมโห ขมวดคิ้วพร้อมพูดว่า “คนแซ่เซี่ยเนี่ย สมองมีปัญหาหรือเปล่า ”

“ฉันเตือนเขาด้วยความหวังดี เขากลับมาพูดจาแบบนี้ นี่มันโง่ชัดๆ ！”

“คนอย่างเขา สักวันหนึ่งก็จะต้องได้รับความเสียหายอย่างหนัก！”

ฟังฮุ่ยและสวี่เจี้ยนกงมองหน้ากัน

พวกเขาคิดไม่ถึงเลยด้วยซ้ำ ว่าผู้ถือหุ้นรายนี้จะเชื่อใจหลินมั่วเช่นนี้

ชดใช้เงินเข้าไปแล้วกว่า1500ล้าน อีกฝ่ายยังสนับสนุนหลินมั่วอย่างนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

หลินมั่วใช้กลอุบายอะไรให้พวกผู้ถือหุ้นเหล่านี้ลุ่มหลงเนี่ย

“ค่อยหาคนอื่นอีก！”

“ฉันไม่เชื่อหรอกนะว่า คนแซ่เซี่ยโง่เขลา คนอื่นๆ ก็โง่เขลาด้วย”

สวี่เจี้ยนกงพูดด้วยความโมโห

หวงเหลียงพยักหน้า รีบติดต่อผู้ถือหุ้นคนที่สองทันที

แต่ว่า ผู้ถือหุ้นคนนี้ ตอบกลับมาเหมือนกับผู้ถือหุ้นก่อนหน้านี้ เชื่อใจหลินมั่วอยู่เสมอ

หวงเหลียงไม่เต็มใจ ติดต่อคนที่สาม คนที่สี่ คนที่ห้าต่อ แต่ผลลัพธ์ก็ได้เช่นกัน

จากเรื่องราวในครั้งก่อน ผู้ถือหุ้นของบริษัทเหลือไม่เยอะแล้ว

และผู้ถือหุ้นที่เหลืออยู่เหล่านี้ ก็ตามหลินมั่วทั้งนั้น ลงทุนเงินก้อนหนึ่งในการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์ และก็ได้กำไรก้อนใหญ่

ตอนนี้ผู้ถือหุ้นเหล่านี้เชื่อใจหลินมั่วอย่างมาก และก็ขอบคุณมากเช่นกัน

เพราะงั้น เรื่องที่หวงเหลียงใส่ร้ายป้ายสีลับหลัง ใช้ไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

ผู้ถือหุ้นเหล่านี้ไม่ได้เอาเรื่องที่ชดใช้เงินมาใส่ใจเลย แต่กลับเป็นว่าหวงเหลียง

หวงเหลียงโมโหอย่างมาก แม้แต่สวี่ตงเสวี่ยก็มีใบหน้าที่โมโห “คนกลุ่มนี้โง่กันหมดเลยหรือไง”

“ชดใช้เงินมากขนาดนี้ ยังจะเชื่อใจหลินมั่ว สมองป่วยเหรอ”

ฟังฮุ่ยเกาหัวยิกๆ พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “แต่ว่า นี่ก็ได้นะ”

“ผู้ถือหุ้นเหล่านี้สนับสนุนเขาทั้งหมด ไม่ถามไถ่เรื่องนี้ งั้นพวกเราก็ไม่ต้องเป็นกังวลแล้วนะ！”

สวี่ตงเสวี่ยรีบพูดทันทีว่า “แม่ ตอนนี้ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่าพวกเขาไถ่ถามเอาความหรือเปล่า สิ่งที่สำคัญในตอนนี้ คือจะต้องส่งหลินมั่วเข้าคุก！”

ฟังฮุ่ยมึนงงแล้ว “เสวี่ยเอ๋อร์ ลูก…นี่ทำไมจะต้องทำเช่นนี้อีกล่ะ”

“ที่เรียกว่า ความสำเร็จที่แลกมากับชีวิตคนนับหมื่นนับพัน！”

“คิดอยากจะกลายเป็นคนเหนือคน จะใจอ่อนไม่ได้！”

“หลินมั่วไอ้สารเลวคนนี้ พูดจาหวานให้ปั้นซย่าลุ่มหลงอยู่ตลอด หลอกปั้นซย่าจนเป็นแบบนี้ กล้าที่จะแผดเสียงใส่เราแล้ว！”

“คนแบบนี้ จะให้อยู่ข้างกายของปั้นซย่าไม่ได้ เขาจะทำร้ายปั้นซย่าเอาได้！”

นึกถึงเรื่องที่ช่วงนี้สวี่ปั้นซย่าทะเลาะกับตัวเอง สีหน้าท่าทางของฟังฮุ่ยก็ค่อยๆ กลายเป็นดุร้ายขึ้นมา

“พวกเราจะต้องคิดหาทาง เอาไอ้สารเลวคนนี้เข้าคุก！”

“เพียงแค่เสียดาย พวกเราไม่มีหุ้นในมือ”

“ไม่งั้น เขาหนีไปรอดแน่นอน”

ฟังฮุ่ยกัดฟันพูด

ในเวลานี้ หวงเหลียงนึกถึงบางเรื่องขึ้นมาได้ “พ่อแม่ ผมคิดขึ้นมาได้แล้ว ในมือของพวกสวี่เจี้ยนผิงยังมีหุ้นอยู่นะ”

“พวกเขาขายหุ้นส่วนมากออกไปแล้ว ในมือยังเหลือบางส่วน ถือว่าเป็นผู้ถือหุ้นเล็กๆของบริษัท”

“พวกเขาออกหน้า ผลลัพธ์ก็เหมือนกันนะ！”