หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 599

สวี่หย่งฉิ้งตกตะลึงไปเลย

หลินมั่วต้องการให้เขาตัดขาดกับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อโดยสมบูรณ์

เมื่อเป็นเช่นนี้ ในอนาคตอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อมีเรื่องใดๆ ก็ตาม สวี่หย่งฉิ้งก็ไม่มีสิทธิ์พูดแล้ว

สวี่หย่งฉิ้งซื้อหุ้นไม่กี่ตัวสุดท้าย ที่จริงเพราะอยากทำตัวรังเกียจสวี่ปั้นซย่าในช่วงเวลาที่สำคัญ

หลินมั่วก็มองตัดสินใจในจุดนี้ถูกต้องเช่นกัน ดังนั้น จึงขอให้เขามอบหุ้นทั้งหมดออกมา

สวี่หย่งฉิ้งไม่เต็มใจอย่างยิ่ง แต่ สุดท้ายเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น ทำได้เพียงขายหุ้นไป

หลินมั่วยืมเงินจากเหล่าจาก และครองหุ้นทั้งหมดนี้ และเขียนชื่อในนามสวี่ปั้นซย่า

เมื่อเป็นเช่นนี้ สวี่หย่งฉิ้งถือว่าไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อโดยสิ้นเชิง

หลังจากที่ขายหุ้นทั้งหมด สวี่หย่งฉิ้งและครอบครัวก็ไปจากอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อด้วยความสิ้นหวัง

เหล่าจางและคนอื่นๆ ดีใจกับสิ่งที่ไม่คาดคิด ต่างก็ล้อมรอบหลินมั่ว และแสดงความยินดีกับเขา

ไม่มีสวี่หย่งฉิ้งและครอบครัวมาก้าวก่ายแล้ว การพัฒนาของอุตสาหรกรรมยาสวี่ซื่อ ก็จะยิ่งราบรื่นขึ้น

หลินมั่วยิ้มเบาๆ ทักทายทุกคน และพาทุกคนเข้าไปในห้องประชุม และเริ่มปรึกษากันเรื่องบริษัทรับเหมาก่อสร้าง

เดิมทีหลินมั่วคิดจะจัดการเรื่องบริเวณพื้นที่ของวิลล่าเองคนเดียว

แต่ วันนี้เหล่าจางและพวกเขาต่างก็สนับสนุนตน ทำให้หลินมั่วรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง

ดังนั้น เขาก็พาเหล่าจางและคนอื่นๆ ไปด้วย ให้พวกเขาได้ทำกำไรด้วยกัน

ในอีกห้องหนึ่ง สวี่เจี้ยนกง หวงเหลียงนั่งนิ่งอยู่บนพื้น

เรื่องนี้มันพัฒนา ไปไกลกว่าที่พวกเขาคิดเสียอีก ไม่เหมือนที่คิดไว้เลยแม้แต่น้อย

หลินมั่วแก้ปัญหาเรื่องนี้อย่างสบายๆ แถมยังช่วยให้สวี่ปั้นซย่าควบคุมอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อได้อย่างสมบูรณ์

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ บริษัทรับเหมาก่อสร้างกลายเป็นของหลินมั่วไปโดยสมบูรณ์ พวกเขาไม่สามารถเข้าไปมีส่วนร่วมได้เลย

สวี่เจี้ยนกงรู้สึกใจสลาย

หลังจากที่ตัวเองโอ้เอ้อยู่นาน ในที่สุดก็ไม่สามารถทำร้ายหลินมั่วได้แม้แต่ปลายเส้นผม กลับเอาบริษัทก่อสร้างที่ได้มาคืนให้คนเขาไปหมดแล้ว

นี่ตัวเองทำอะไรลงไปกันแน่

“นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้น”

หวงเหลียงแทบทรุด

เดิมทีคิดว่าจะใช้เรื่องนี้ ส่งหลินมั่วเข้าคุก

สวี่เจี้ยนกงพูดด้วยความโมโห “หุบปาก!”

“นายยังมีหน้าไปเอาบริษัทรับเหมาก่อสร้างนี้อีกเหรอ”

“นายลืมไปแล้วหรือเปล่า ว่าเราเคยเขียนหนังสือรับประกัน!”

หวงเหลียงมีสีหน้าอึดอัด พูดเสียงต่ำว่า “พ่อ หนังสือรับประกันนี้ ไม่มีผลทางกฎหมายสักหน่อย”

“อีกอย่าง ท่านเป็นหัวหน้าครอบครัว ท่านอยากได้บริษัทรับเหมาก่อสร้างนี้ เขาจะกล้าไม่ให้ท่านเหรอ”

สวี่เจี้ยนกงพูดอย่างโมโหว่า “ไร้สาระ!”

“ฉันเป็นหัวหน้าครอบครัว ฉันต้องหน้าด้านด้วยไหมล่ะ”

“คำพูดของตัวเอง จะไม่รักษาคำพูดได้เหรอ”

หวงเหลียง “พ่อ นี่ไม่ใช่ปัญหาว่าหน้าด้านหรือไม่หน้าด้าน”

“สิ่งสำคัญที่สุด บริษัทที่ทำรายได้ขนาดนี้ ไม่สามารถเอาเปรียบหลินมั่วได้ง่ายๆ แน่”

สวี่เจี้ยนกงคิ้วขมวดแน่น ประโยคนี้ กลับพูดถึงหัวใจเขา

เพียงแค่ เรื่องมันมาถึงจุดนี้แล้ว ไปหาหลินมั่วเพื่อเอาบริษัทรับเหมาก่อสร้าง มันเหมาะสมแล้วจริงๆ เหรอ