หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 711

สีหน้าของหวงเหลียงและสวี่ตงเสวี่ยเปลี่ยนไป ทั้งสองมองหน้ากัดฟันพูดพร้อมกันว่า “พวกเราทำ!”

ทั้งสองรับยาจากมือประธานหวังแล้วเดินตรงออกไป

คนที่เหลือในบ้านหารือกันอีกครั้ง

อู่จิ่วฉวน “ประธานหวัง เมื่อถึงเวลาต้องให้เขาสิบเปอเซ็นต์ของจำนวนหุ้น?”

“นี่เงินไม่ใช่น้อยๆ?”

“สองคนนี้ คุ้มกับราคาไหม”

ประธานหวังยิ้มอย่างเย็นชา “พวกมันคืออะไร จะคุ้มกับราคาได้ยังไง!”

“แต่ว่า ถ้าไม่สัญญาเรื่องผลประโยชน์กับพวกมัน พวกเขาจะทำเรื่องนี้ได้ยังไง!”

“รอหลินมั่วตาย พวกเขาสองคนก็ควรตายเหมือนกัน”

“เมื่อถึงเวลา ก็ไม่มีคนรู้ว่าพวกเราบงการ”

“แม้แต่พวกมันเองจะรู้สึกว่าสองคนนี้พยายามสู้เพื่อทรัพย์สินครอบครัว นั่นเป็นสาเหตุที่หลินมั่วตาย ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเรา!”

เมื่อทุกคนตระหนักได้ดังนั้นก็หัวเราะกันออกมาอย่างดัง ความคิดเห็นนี้ทำให้พวกเขาพอใจ

ทุกคนคุยกันถึงวิธีแบ่งพื้นที่วิลล่า สุดท้ายอู่จิ่วฉวนพร้อมกับคนอื่นๆก็เดินจากไปอย่างพอใจ

ประธานหวังและหวังเต๋อไคยังอยู่

ประธานหวังส่งทุกคนไป แล้วกลับมาข้างหวังเต๋อไค เงี่ยหูพูด “พี่ใหญ่ พี่ดูเป็นยังไงบ้าง”

หวังเต๋อไคนั่งลงบนดาดฟ้ามองดูรถด้านล่างออกไปทีละคันยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “สมบูรณ์แบบมาก!”

“ให้พวกมันเป็นเกราะกำบัง เฉินเซิ่งหยวนต้องการแก้แค้น ก็จะไปหาพวกมัน”

“ส่วนโครงการในพื้นที่วิลล่า หึหึ รอลูกชายของนายแต่งงานกับสวี่ปั้นซย่าทั้งหมดก็จะเป็นของตระกูลหวังของเรา”

อู่จิ่วฉวนและคนอื่นไม่รู้ว่า หวังเต๋อไคไม่ได้วางแผนที่จะแบ่งโครงการวิลล่าของพวกเขาแต่แรก

โครงการมูลค่าพันล้านนี้ถ้าหวังเต๋อไคเอาไปคนเดียว ความแข็งแกร่งของตระกูลหวังก็พุ่งทะยานขึ้นทันที

โอกาสแบบนี้ หวังเต๋อไคจะพลาดได้อย่างไร

การร่วมมือของพวกเขา ก็เพื่อให้พวกเขาแบกรับความโกรธแค้นของเฉินเซิ่งหยวน

น่าเสียดาย ที่คนเหล่านี้ยังฝันหวานอยู่!

“มาคิดๆ ดูแล้วเรื่องนี้ไม่ควรทำ”

“พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน ทำไมต้องโกรธกันเพราะเรื่องแบบนี้”

สวี่ตงเสวี่ยพูดอย่างเสแสร้ง

สวี่ปั้นซย่าไม่รู้ว่าจริงๆแล้วสวี่ตงเสวี่ยสบคบคิดกับคนอื่น เธอคิดว่าน้องสาวของเธอเปลี่ยนนิสัยแล้ว

“เสวี่ยเอ๋อร์ เธอคิดได้อย่างนี้ก็ดีแล้ว”

“ที่จริง พวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกัน ฉันก็อยากให้ทุกคนดีกัน ทำไมต้องมาโกรธกันเพราะเรื่องแบบนี้”

“ดีแล้ว เรื่องที่ผ่านมาไม่ต้องพูดถึงอีก”

“หลังจากนี้พวกครอบครัวเดียวกันดีกัน ก็จะแกร่งยิ่งกว่าอะไร!”

สวี่ปั้นซย่าพูด

สวี่ตงเสวี่ยพยักหน้าอย่างเสแสร้ง

หวงเหลียงออกมาพร้อมกับชามข้าวหลายชาม วางลงทีละอัน เขานำชามของหลินมั่วให้ด้วยตัวเอง “พี่เขย กินข้าว”