หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 715

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยมีความสุข และพยักหน้าซ้ำๆ “ดี ดี”

“ในเมื่อประธานหวัง คุณได้เตรียมการทุกอย่างแล้ว พวกเราทำตามแน่นอน”

“วางใจได้ ตอนเย็นปั้นซย่าต้องไปแน่นอน”

ประธานหวังยิ้มและพยักหน้า “งั้นผมจะรอ!”

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยออกไปส่งประธานหวังกลับบ้านด้วยความเคารพ ทั้งสองตะโกนด้วยความตื่นเต้นหลายครั้ง

“สวนวั่งเจียง สวนวั่งเจียง!”

“ในที่สุดก็ได้อาศัยอยู่ในบ้านที่หรูหราที่สุดในเมืองก่วงหยาง ในที่สุดพวกเราก็ประสบความสำเร็จแล้ว!”

“ทุกคนในเมืองก่วงหยาง มีกี่คนที่สามารถอาศัยอยู่ในสวยวั่งเจียงได้ รวมๆ แล้วไม่เกินสองร้อยคน”

“พวกเราได้เข้าไปอาศัยอยู่ นั่นแปลว่าสถานะของเราในเมืองก่วงหยางติดอยู่ในอันดับ สองร้อยแรกแล้ว!”

“ไม่ได้ เรื่องนี้ต้องให้สวี่ปั้นซย่ากับคนอื่นๆรู้!”

“ไม่เลว ต้องให้พวกเขารู้ หรือไม่ ให้ไปเห็นตอนเย็นด้วยกัน?”

“โอเค ฉันโทรหาประธานหวังดูว่าพาคนไปหลายคนได้ไหม!”

ทั้งสองตื่นเต้นมาก เริ่มจัดการเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว”

สวี่เจี้ยนกงโทรหาสวี่หย่งฉิ้งพ่อของเขาทันที”

“พ่อ ตอนเย็นว่างไหม”

“พวกเราซื้อบ้านที่สวนวั่งเจียง บังเอิญคืนนี้มีเพื่อนเก่าหลายคนไปสังสรรค์กัน”

“พ่อเป็นหัวหน้าครอบครัวของเรา ผมหวังว่าพ่อจะไปช่วยดูให้คำแนะนำเรื่องการตกแต่งเป็นยังไง”

สวี่เจี้ยนกงพูดโม้โอ้อวด เมื่อพูดว่าหัวหน้าครอบครัวใบหน้าของเขาะต็มไปด้วความเหยียดหยาม

ในสิ่งที่เขาเห็นตอนนี้เขาประสบความสำเร็จ เขาเป็นหัวหน้าครอบครัวที่แท้จริง

สำหรับสวี่หย่งฉิ้ง เขาไม่อยู่ในสายตานานแล้ว

นี่คือฉากที่เขาใฝ่ฝัน

ตอนอยู่ตระกูสวี่ได้รับความอัปยศอดสูมาก ตอนนี้เขาจะกลับมาอย่างราชาให้คนตระกูลสวี่กราบแทบเท้าเขา!

เสียงที่ไม่น่าเชื่อของสวี่หย่งฉิ้งดังขึ้น “เจี้ยนกง แกโม้อีกแล้วหรอ”

“เจี้ยนกง หวังว่าครั้งนี้แกจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง!”

สวี่หย่งฉิ้งวางสาย ใบหน้าของสวี่เจี้ยนกงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ไอ้แก่นี่ ยังไม่เชื่อฉัน”

“พูดยังไงไม่ให้เขาผิดหวัง พูดตรงๆก็คิดว่าพวกเราโกหกเขา”

“เย็นนี้ผมต้องให้เขารู้แน่นอน ใครคือคนที่มีความสามารถมากสุดในตระกูลนี้!”

ฝ่ายฟังฮุ่ยก็มีความสุขเช่นกัน แล้วพูดว่า “ฉันเพิ่งโทรหาประธานหวัง ประธานหวังเห็นด้วย”

“บอกว่าพวกเราจะพาไปกี่คนก็ได้”

“ฉันจะโทรหาพี่น้องของฉัน ให้พวกเธอได้ออกไปดูโลก”

“สุดท้าย หลังจากนี้พวกเราก็อยู่ที่สวนวั่งเจียง พวกเธออยากไปหาเรามันก็คงไม่ง่ายอย่างนั้นแล้ว!”

สวี่เจี้ยนกงหัวเราะทันที “พูดได้ไม่เลว ผมก็จะบอกเพื่อนเก่าพวกนั้นของผมสักหน่อย”

“ถ้าพวกเขาอยากกลับมาหาผมเพื่อเล่นหมากรุกดื่มเหล้า ไม่รู้จะไปหาที่ไหน”

“โอ้ เพื่อนเก่าก็ต้องควรให้พวกเขาไปดูโลกด้วย คุณพูดถูก!”