หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 728

เหลาหู่เย้ยหยัน "ถ้าไม่อยากให้คนอื่นรู้ ก็อย่าได้ริทำสิ! ถ้าทำไปแล้ว ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีใครรู้ไปตลอด"

"ประธานหวัง อยากดูไหมว่าหวังเต๋อไคมีจุดจบยังไง"

ประธานหวังหน้าซีด เขารู้ว่าคราวนี้เขาจบเห่แล้วจริงๆ

เหลาหู่หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และให้คนนำจอโปรเจคเตอร์ออกมา แล้วนำวิดีโอจากโทรศัพท์มือถือฉายขึ้นจอ

ทุกคนมองดูแล้วอุทานว่า "ที่นี่คือคฤหาสน์ของตระกูลหวังไม่ใช่หรือ"

ในคลิปเฉินเซิ่งหยวนนั่งในที่ของหัวหน้าตระกูลหวัง ส่วนคนตระกูลหวังคนอื่นยืนอยู่ข้างๆ พวกเขาด้วยความเคารพ

ตรงกลางมีชายคุกเข่าโชกเลือดไปทั้งตัว ซึ่งก็คือหวังเต๋อไคนั่นเอง

ด้านหลังมีพวกหัวหน้าตระกูลหลักอีกเก้าตระกูล

หัวหน้าตระกูลเหล่านี้เข้าไปแทงร่างของหวังเต๋อไคทีละคนๆ

มันไม่ใช่การแทงที่จุดตาย แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้หวังเต๋อไคเจ็บปวดจนใบหน้าบิดเบี้ยวได้

หลังจากหัวหน้าตระกูลทั้งเก้าแทงเสร็จ ก็ถึงคราวของตระกูลหวัง

ในท้ายที่สุด หวังเต๋อไคได้รับคมมีดนับสิบครั้ง ล้มลงจมกองเลือด และเสียชีวิตอย่างอนาถ ณ ตรงนั้น!

หลังจากดูฉากนี้ ทุกคนรู้สึกเสียวสันหลังและสั่นไปทั่วร่างกาย

นี่คือหัวหน้าตระกูลหวังเชียวนะ!

ตอนนี้ถูกคนตระกูลหลักทั้งเก้าและคนของตระกูลหวังร่วมกันสังหาร มันแสดงให้เห็นถึงท่าทีของตระกูลหลักทั้งสิบแล้ว

พวกเขามาที่นี่เพื่อกำจัดคนทรยศ!

หลังจากหวังเต๋อไคเสียชีวิต จะเกิดอะไรขึ้นกับคนที่ร่วมมือกับหวังเต๋อไค

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง อู่จิ่วฉวนเป็นคนแรกที่คุกเข่าลงบนพื้นและพูดด้วยเสียงสั่นเครือ "เจ้าพ่อหู่ เจ้าพ่อหู่ ฉันไม่รู้เรื่องพวกนี้จริงๆ"

"ฉัน... ฉันแค่ต้องการแก้แค้นให้ลูกชายของฉันที่ถูกหลินมั่วทุบตี"

"ฉันมีตาแต่หามีแววไม่ ที่ไปหาเรื่องคุณหลิน ฉัน... ฉันสมควรตาย ฉันสมควรตาย..."

ในขณะที่เขาพูด อู่จิ่วฉวนตบตัวเองหลายครั้ง ทำให้ใบหน้าทั้งของเขาบวมเป่งขึ้นมา

จากนั้น เขาก็คำนับใส่หลินมั่วโดยเอาหัวโขกพื้นอย่างรุนแรงนับสิบครั้ง ศีรษะของเขาเต็มไปด้วยเลือด และร้องขออย่างตัวสั่น "คุณหลิน ได้โปรดไว้ชีวิตฉันด้วย"

“มันเป็นความผิดของลูกชายอกตัญญูของฉัน ไอ้สารเลวนั่นชอบสร้างปัญหา ฉัน...ฉันจะสั่งสอนเขาแน่นอน”

น่าเสียดายที่หลินมั่วไม่แม้แต่จะเหลือบมองพวกเขา

“เรื่องบางเรื่อง ฉันให้อภัยได้!”

"แต่ว่า บางอย่างที่มันล้ำเส้นก็ไม่สามารถให้อภัยได้!"

"ปั้นซย่าคือสิ่งสำคัญที่สุดของฉัน!"

หลังจากพูดอย่างนั้น หลินมั่วก็โบกมือของเขาและพูดอย่างเย็นชาว่า "ส่งพวกเขาไปสวรรค์!"

เหลาหู่พยักหน้าทันที "ครับลูกพี่หลิน!"

แค่เขาโบกมือ กลุ่มคนรอบตัวเขาก็รีบพุ่งพรวดเข้าไปและลากอู่จิ่วฉวนและคนอื่นๆ ออกไป

สำหรับคนของตระกูลหวัง พวกเขาทั้งหมดถูกลากและโยนเข้าไปในรถและขับออกจากเมืองก่วงหยาง

ในรถ คนเหล่านี้ยังคงอ้อนวอนอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ก็ไม่มีใครสนใจ

ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงนอกเมืองก่วงหยาง ในป่าห่างไกลที่ลับหูลับตาคน พวกเขาเห็นคนหลายคนนอนอยู่บนพื้น

คนพวกนี้คือลูกๆของพวกเขา รวมไปถึงสมาชิกพวกพ้องของพวกเขานั่นเอง！