หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 884

สวี้เจี้ยนกงและฟังฮุ้ยอึ้งไป อู๋เฟยเฟยเป็นภรรยาของหัวหน้าครอบครัวฟังตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

"เฟยเฟย เธอ...เธอแต่งงานแล้วเหรอ"

"เธอแต่งงานเมื่อไหร่"

"หัวหน้าครอบครัวฟัง นั่นมัน...คนคนนั้นอายุห้าสิบหว่าแล้วไม่ใช่เหรอ"

ฟังฮุ้ยพูดอย่างร้อนรน

อู๋เฟยเฟยมองเธอด้วยความหงุดหงิด "เมื่ออยู่ต่อหน้ารักแท้แล้ว เรื่องอายุมันไม่ใช่ปัญหา"

"ฉันรักเขา เขาเองก็รักฉัน แค่นี้ก็พอแล้ว"

"ส่วนอย่างอื่นมันไม่สำคัญเลย!"

สวี่เจี้ยนกงยิ้มเยือกเย็น "นั่นก็เป็นเพราะว่าเขาเป็นเจ้าบ้านตระกูลฟังยังไงล่ะ มันถึงไม่สำคัญ"

"หากฉันจำไม่ผิด ตอนนั้นที่เธอเพิ่งกลับมาที่หวาซย่า เธอชอบแค่ผู้ชายต่างชาติ"

"แล้วตอนนี้คือยังไง"

"เตรียมจะแต่งงานผู้ชายหวาซย่าที่ทั้งแก่ทั้งอัปลักษณ์เหรอ"

อู๋เฟยเฟยโกรธอย่างมาก "สวี่เจี้ยนกง นี่แกกล้าดูถูกเหยียดหยามสามีของฉันเหรอ"

"พี่สาม จัดการมันสิ!"

"เอาให้ฟันของมันร่วงหมดปากเลย!"

เจ้าฟังสามไม่ได้สนใจเธอ จากนั้นก็พาคนขึ้นไปข้างบน เตรียมจะถีบประตูออก แต่กลับเห็นว่าประตูนั้นเปิดออก

หลินมั่วยืนอยู่หน้าประตูแล้วพูดเยือกเย็น "เจ้าฟังสาม แกจะทำอะไร"

เมื่อเจ้าฟังสามเห็นหลินมั่วก็ตกใจกลัวจนเกือบจะฉี่ราด

เขามองอู๋เฟยเฟยอย่างงุนงง

สีหน้าของอู๋เฟยเฟยเองก็งงอย่างมาก "เมื่อกี้เขาหลับไปแล้ว!"

หลินมั่ว "ตอนแรกก็หลับแล้ว แต่พวกแกทำฉันตื่นขึ้นมา"

"เจ้าฟังสาม แกพาคนมากมายมาที่บ้านของฉันดึกดื่นแบบนี้ คิดจะทำอะไรกันแน่"

ถูกหลินมั่วจ้องมองแบบนั้น จริงๆ ในใจของเจ้าฟังสามนั้นรู้สึกเกรงกลัว

เขาสูบหายใจเข้าลึกๆ เจ้าฟังสามพูดว่า "หลินมั่ว พี่ใหญ่ฉันอยากจะให้นายไปเจอเขาหน่อย!"

หลินมั่วยิ้มเยือกเย็น "ได้สิ งั้นพวกเราก็ไปกันเลย"

เจ้าฟังสามจ้องมองหลินมั่วอยู่สักพัก ท้ายที่สุดก็ไม่กล้าให้คนมามัดเขาไว้

ในเมื่อสภาพตอนนี้ของหลินมั่วดูแล้วก็ไม่เหมือนถูกวางกู่เลย

"คุณหลิน เชิญ"