หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 920

ชายชราเดินเข้าไปในห้องผ่าตัดท่ามกลางสายตาที่ประหลาดใจของผู้คน

สีหน้าอู๋เฟยเฟยดูงุนงงแล้วพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจว่า “เขา…เขาจะทำอะไร”

“ในนั้นเป็นน้องชายของฉันนะ เขาเข้าไปทำไม”

ผู้อำนวยการได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาทันที “อ้อ ที่แท้ผู้อาวุโสเย่ก็มาเพื่อน้องชายของคุณเองหรอ”

“เอ่อ เด็กน้อย ทำไมไม่พูดให้ไวกว่านี้!”

“พวกคุณรู้จักผู้อาวุโสเย่ด้วยหรอ ผมไม่รู้จักเลย เพิ่งรู้จักตอนมาช่วยพวกคุณจัดการนี่ล่ะ!”

“ผู้อาสุโสเย่เป็นผู้มีพระคุณของผม!”

เมื่อเขาพูดคำนั้นออกมา คนด้านนอกก็ต่างเกิดความโกลาหล

คนที่มาคือผู้อาวุโสเย่งั้นหรอ

นั่นเป็นหมออัจฉริยะในเมืองก่วงหยาง ปัจจุบันมีชื่อเสียงมากกว่าผู้อาวุโสเฮ่อ

ใบหน้าของอู๋เว่ยกั๋วและทั้งสามคนเปลี่ยนไป อุทานออกมาว่า “นั่น…นั่นคือผู้อาวุโสเย่หรอ”

“ผู้อาวุโสเย่มาดูอาการให้ลูกชายฉันหรอ”

ฟังหลิงตื่นเต้นจนร้องไห้ออกมา “เสี่ยงปิง…ในที่สุดเสี่ยวปิงก็ได้รับความช่วยเหลือแล้ว…”

อู๋เฟยเฟยก็เต็มไปด้วยน้ำตา “ผู้อาวุโสเย่มาได้ยังไง”

ฟังหลิง “ไม่ใช่หลินมั่วเชิญผู้อาวุโสเย่มาหรอกหรอ”

อู๋เฟยเฟยจ้องมองไปที่เธอ “แม่ สมองของแม่เป็นอะไร

“หลินมั่วมีอะไร เขาจะไปเชิญผู้อาวุโสเย่มาได้ยังไง”

ขณะเดียวกันอู๋เว่ยกั๋วก็พูดขึ้นทันที “ฉันคิดออกแล้ว อาจจะเป็นลูเซียที่ช่วย”

“เมื่อกี้ลูเซียบอกว่า เธอถามเพื่อนๆ ดู”

“ลูเซียเป็นลูกสาวของเจ้านายพวกเรา มีเส้นสายใหญ่โต เธอต้องหาผู้อาวุโสเย่มาแน่!”

อู๋เฟยเฟยตาเป็นประกาย “ควรจะเป็นอย่างนั้นสิ!”

“คุณลูเซีย รู้จักคนในหวาซย่าไม่น้อยเลย”

“แค่มีเธอ ก็สามารถหาผู้อาวุโสเย่มาข่วยได้ในเวลาสั้นๆ!”

ฟังหลิงพยักหน้า “อ้อ คุณลูเซียเป็นคนดีจริงๆ”

“เธอช่วยชีวิตลูกชายฉันไว้ ฉัน…ฉันจะซาบซึ้งใจตลอดไปเลย!”

อู๋เฟยเฟยหัวเราะเยาะออกมาแล้วเดินไปด้านข้างฟังฮุ่ย “ป้าสอง โทรศัพท์หาหลินมั่ว”

“บอกเขาว่า ไม่รบกวนชีวิตเขาล่ะ”

“ฉันจะบอกให้นะ น้องชายฉันไม่เป็นอะไรแล้ว”

“ไม่ต้องให้พวกคุณเชิญเฮ่อจินเยี่ยน ดูพวกคุณกดดันแบบนั้นแล้วยังมีหน้ามาพูดอะไรกับญาติอีก”

“ช่างเถอะ พวกคุณพึ่งพาอะไรไม่ได้หรอก”

“พ่อของฉันเชิญผู้อาวุโสเย่มาแล้ว!”

“ผู้อาวุโสเย่ พวกคุณรู้จักมั้ย หมอที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองก่วงหยาง ความสามารถด้านการแพทย์ของเขาเก่งกว่าเฮ่อจินเยี่ยนหลายเท่า!”

“มีคนที่มีฝีมืออย่างผู้อาวุโสเฮ่อ น้อยชายของฉันจะต้องไม่เป็นอะไร!”

สวี่ตงเสวี่เองก็ตกตะลึง “พวกคุณ…พวกคุณเชิญผู้อาวุโสเย่มาหรอ”

“จริงหรือหลอกกันแน่ เธอ…เธออย่ามาหลอกกันนะ!”

หวงเหลียงเองก็มีสีหน้าที่ตกใจ ผู้อาวุโสเย่เป็นคนใหญ่โตที่ยากจะได้เห็นความสามารถของเขา

อู๋เฟยเฟยเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ “เรื่องชีวิตของน้องชายฉัน ฉันยังจะโกหกอีกหรอ”

“ฮึ อีกสักครู่ผู้อาวุโสเย่จะออกมา ฉันจะพาพวกคุณไปเจอ!”

“อย่าคิดว่าหลินมั่วจะรู้จักเฮ่อจินเยียนแล้วจะน่าอัศขจรรย์”

“จำไว้ ยังมีภูเขาที่เหนือภูเขา ยังมีคนเหนือคน!”