หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 933

ฟังฮุ่ยโบกมือปฏิเสธ “พวกเธอไม่ต้องมาขอโทษแล้ว”

“ฉันยังคงพูดเหมือนเดิม ฉันไม่มีเงิน!”

“หรือต่อให้มี ก็จะไม่ยุ่งเรื่องนี้!”

“ฉันเตือนอู๋ปิงกี่ครั้งแล้ว แต่เขาไม่เคยเชื่อฟังเลย”

“ตอนนี้เรื่องทั้งหมด ก็ถือว่าเขาสมควรโดนแล้ว!”

หลังจากพูดจบ ฟังฮุ่ยก็หันหลังกลับ และจากไปโดยไม่สนใจทั้งสองคน

ฟังหลิงรีบไล่ตามเธอไป เพื่อขวางเธอเอาไว้

อย่างไรก็ตาม ฟังฮุ่ยได้เดินเข้ามาในเขตชุมชนแล้ว ส่วนฟังหลิงถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนขวางเอาไว้

"พี่ พี่ ช่วยฉันด้วยนะ ช่วยเสี่ยวปิงด้วย!"

“พี่สาว ฉันไม่มีหาทางแล้วจริงๆ ฉันมีแค่พี่เป็นญาติคนเดียวเท่านั้น!”

“ช่วยเสี่ยวปิงด้วย เขาเป็นหลานชายของพี่นะ!”

“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเขา ฉันจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไป!”

“พี่ พี่อยากจะเห็นฉันตายอยู่ตรงนี้ใช่ไหม”

“ฟังฮุ่ย! ฟังฮุ่ย! ทำไมเธอถึงใจร้ายขนาดนี้ เธอจะต้องไม่ตายดี...”

ฟังหลิงกรีดร้องและดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง ตอนแรกยังคงวิงวอนขอร้อง แต่ภายหลังเริ่มด่าทอและสาปแช่ง

จนกระทั่งฟังฮุ่ยเดินหายเข้าไปในชุมชน ฟังหลิงก็เข่าอ่อนทรุดลงกับพื้น และร้องไห้อย่างขมขื่น

อู๋เฟยเฟยเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่โกรธจัด และด่าสาปแช่ง “แม่ นี่หรือญาติพี่น้องของแม่!”

“พี่สาวแท้ๆ ของแม่!”

“ดูสิ่งที่เธอทำสิ นี่เรียกว่าครอบครัวหรือ”

“เชอะ คนแบบนี้ เมื่อก่อนแม่ดีกับหล่อนขนาดไหน ฉันว่าแม่เสียสติไปแล้วล่ะ!”

“ลุกขึ้นมา เราจะไม่ขอร้องหล่อนแล้ว!”

ฟังหลิงนั่งอยู่ที่พื้น “ไม่ขอร้องเธอ แล้วจะทำยังไงล่ะ”

“น้องชายของแก...น้องแกต้องถูกตัดสินโทษแน่ๆ...”

“เงินชดเชยเยอะขนาดนั้น เราจะทำยังไงดี”

อู๋เฟยเฟยถอนหายใจด้วยความกลัดกลุ้ม จากนั้นก็ทรุดตัวลงนั้นข้างๆ ฟังหลิง

“ฉันไม่เคยเห็นญาติแบบนี้เลย!"

"เธอคนนี้เป็นคนแบบไหนกัน”

“ครอบครัวนี้ร่ำรวยมาก เงินร้อยกว่าล้าน สำหรับพวกเขา มันก็แค่เศษเงินเท่านั้นเอง”

“เมื่อเช้านี้เพิ่งจะออกจากศาลเพราะพวกเขาฟ้องร้องพวกเรา ไม่พอ มาตอนเย็นกลับมาขอเงินจากเราร้อยกว่าล้าน!”

“หน้าของพวกเขาโบกด้วยอะไรน่ะ พวกเขาไม่รู้จักความละอายใจเลยหรือไง?”

สวีเจี้ยนกงตบโต๊ะและพูดว่า "ครอบครัวนี้เป็นคนขี้โกง!"

“พวกเขายังกล้ามาพูดแบบนี้ช่างไร้ยางอายจริงๆ!”

“อยู่ต่างประเทศมาหลายปี พวกเขาไปฝึกวิชาความหน้าด้านมาหรือไง?”

สวี่ปั้นซย่าถอนหายใจ เหตุการณ์นี้ทำให้พวกเขาเปลี่ยนความรู้สึกที่มีต่อครอบครัวอู๋ไปโดยสิ้นเชิง

ความไร้ยางอายของครอบครัวนี้ ได้บรรลุระดับสุดยอดแล้วจริงๆ

วันรุ่งขึ้น สวี่ปั้นซย่ากับหลินมั่วกำลังออกจากบ้าน ก็พบฟังหลิงและอู๋เฟยเฟยนั่งหมอบอยู่ที่หน้าประตู

อู๋เฟยเฟยรีบลุกขึ้นมาขวางรถของสวี่ปั้นซย่า แล้วตะโกนเสียงดัง "สวี่ปั้นซย่าให้แม่ของเธอออกมาหาเราสองคนเดี๋ยวนี้นะ!"

“เธอคิดว่าหลบอยู่ในบ้านก็จะไม่มีอะไรแล้วหรือไง?”

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้ว “อู๋เฟยเฟย เธอประสาทหรือ"

“เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับแม่ฉัน”

“เธอรีบออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ!”