หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 95

ร่างกายของคุณหญิงหวงสั่นเทา แม้แต่พ่อตาก็ไม่มีวิธีที่จะช่วยได้ ถ้าอย่างนั้น เมืองก่วงอย่างก็คงไม่มีใครช่วยลูกชายเธอได้แล้ว

หรือว่า จะต้องไปหาหลินมั่วจริงๆ อย่างนั้นหรือ

เมื่อคิดถึงท่าทีของตัวเองที่มีต่อหลินมั่วตอนกลางวัน ถ้าไปหาเขาตอนนี้เขาจะช่วยอย่างนั้นหรือ

คุณหญิงหวงรู้สึกเสียใจทีหลัง

เธอคิดว่าลูกชายของตัวเองสบายดี จึงรอไม่ไหวที่จะไปแก้แค้นหลินมั่ว

ถ้าเกิดรู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ ให้ตายอย่างไรเธอก็จะไม่ล่วงเกินหลินมั่ว

พ่อตาพูดขึ้น “คุณหญิงหวง คุณรีบไปเชิญคุณหลินเถอะ”

“ถ้าช้ากว่านี้ เกรงว่าบุตรชายของคุณจะช่วยไม่ได้แล้วจริงๆ!”

ร่างกายของคุณหญิงหวงสั่นเทา เธอจะไปหาหลินมั่วได้อย่างไร

ในเวลานั้นเอง เจ้าอ้วนก็เดินเข้ามาและพูดขึ้นเสียงเบา “พี่ครับ ไม่ต้องเป็นห่วง”

“เพื่อนผมแนะนำหมอเทวดาให้ผมมาหนึ่งคน ผมติดต่อเขาไปแล้ว อีกสักครู่ก็จะเข้ามา!”

คุณหญิงหวงรีบพูดขึ้น “หมอเทวดาอะไรหรือ วิชาแพทย์เป็นอย่างไรบ้าง”

เจ้าอ้วนพูดอย่างภาคภูมิ “วิชาแพทย์ไม่มีปัญหาอะไรครับ เก่งกว่าพ่อตาเยอะมากทีเดียว!”

“ชื่อว่าหมอเทวดาเซวีย ในมณฑลก่วง วิชาแพทย์ของเขาไม่มีใครเทียบได้”

“ถึงขนาดที่พ่อตาได้เห็นเขาก็ต้องเคารพนับถือแน่นอน!”

“หลินมั่วที่ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมคนนั้น เมื่ออยู่ต่อหน้าหมอเทวดาเซวียเขาจะไปช่วยอะไรได้!”

ดวงตาของคุณหญิงหวงเป็นประกาย เธอก็เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของหมอเทวดาเซวียมาเช่นกัน

“ถ้าเป็นเช่นนี้ก็รีบเชิญเขามาเถอะ!”

ครึ่งชั่วโมงต่อมา หวงหย่งเฟิงก็มาถึงโรงพยาบาล

เมื่อเข้าใจสถานการณ์แล้ว หวงหย่งเฟิงก็สับสนขึ้นมา

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้”