หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 993

หลินมั่วยืนอยู่ข้างหลังและพูดไม่ออก

ผู้หญิงคนนี้รู้สึกเหมือนถูกล้างสมองไปอย่างสมบูรณ์

หัวหน้าเดินไปหาหลินมั่วและพูดด้วยเสียงต่ำ “หัวหน้าหลินครับ นี่คือเพื่อนของคุณเหรอครับ?”

หลินมั่วส่ายหัวไม่หยุด “ไม่ใช่เพื่อน แต่เป็นญาติของฉัน”

“คนไข้ที่อยู่ชั้นบนคนนั้นไง ฟังเชี่ยน คุณรู้จักไหม?”

หัวหน้าพยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า “อ๋อ ผมเคยได้ยิน ลูกสาวนางอกตัญญูมากใช่เหรอครับ?”

หลินมั่วพยักหน้า “นั่นคือป้าของฉัน ผู้หญิงคนเมื่อกี้คือลูกสาวของนาง!”

ดวงตาของหัวหน้าเบิกกว้าง “อะไรนะครับ?”

“นี่...คือลูกสาวของนางเหรอ?”

“โอ้โห้ คนบ้าอะไร?”

“คุณหลิน ถ้าผมอารมณ์เสีย หน้าเธอคงบวมไปนานแล้วล่ะครับ!

“แม่ของเธอก็เป็นแบบนั้น ทำไมเธอยังห่วงสามีคนนั้นอีก?”

หลินมั่วถอนหายใจ เขาก็พูดไม่ออกเช่นกัน

ติดต่อหาฟังอู้เต๋อ และไม่นานทั้งสองก็ได้พบกันในโรงน้ำชาที่เงียบสงบ

นี่เป็นอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลฟัง และหลินมั่วปลอมตัวมา ดังนั้นจึงไม่มีใครรู้เรื่องการพบกันระหว่างหลินมั่วและฟังอู้เต๋อ

ตระกูลฟัง ยังเป็นหนึ่งในคนที่รับช่วงต่อของหลินมั่วที่ยังลงเหลือไว้โดยตระกูลหลักทั้งสิบ เพื่อความง่ายในการทำรับรู้ข่าวจากตระกูลหลักทั้งสิบ

หลินมั่วอธิบายเหตุผลที่เขามาหากับฟังอู้เต๋อโดยตรง ฟังอู้เต๋อครุ่นคิดเป็นเวลานาน จากนั้นส่ายหัว “คุณหลิน เรื่องนี้ ผมยังไม่ได้รับข่าวสารเลย”

“แต่ว่า ผมบอกคุณได้แน่นอนว่า ถ้าเรื่องนี้ มีตระกูลหลักทั้งสิบเข้ามาแทรกแชงจริงล่ะก็”

“ถ้าอย่างนั้นก็มีครอบครัวที่ต้องเกี่ยวข้องแน่นอน!”

หลินมั่วถามทันที “ครอบครัวไหน?”

ฟังอู้เต๋อหายใจเข้าลึก “ตระกูลหลิว!”

หลินมั่วรู้สึกงงงวย “ตระกูลหลิวเหรอ? ทำไมล่ะ?”

ฟังอู้เต๋อ สิบตระกูลใหญ่ในเมืองก่วงหยางแต่ละแห่งมีอุตสาหกรรมของตนเอง ยกเว้นบางอุตสาหกรรมที่ขนาดใหญ่เป็นพิเศษ และอื่นๆ ส่วนใหญ่แทบจะผูกขาด"

“และตระกูลหลิว ผูกขาดวัสดุก่อสร้างและตกแต่งทุกชนิดในเมืองก่วงหยาง”

“ถ้ามีใครต้องการพุ่งเป้ามาที่คุณ พวกเขาต้องได้รับการสนับสนุนจากตระกูลหลิว"

หลินมั่วพยักหน้าช้าๆ เขาสงสัยอยู่ในใจอยู่แล้ว

ทันทีที่หลินหลินขึ้นแท็กซี่มาที่นี่ เธอเห็นลูกพี่ฮ่าวเดินออกไปด้วยใบหน้าที่บวมเต่ง

“สามี เป็นยังไงบ้าง?”

หลินหลินรีบไปทักทาย

ลูกพี่ฮ่าวจ้องที่เธอและพูดด้วยความโมโห “เธอคิดว่ายังไงล่ะ?”

“นี่เธอไม่มีตาเหรอ? มองไม่เห็นเหรอ?”

หลินหลินดูอายเล็กน้อยและพูดเสียงต่ำ “สามี งั้น...คุณเจ็บไหม?”

ลูกพี่ฮ่าว “โง่ ฉันต่อยเธอแบบนี้ เธอว่ามันเจ็บไหมล่ะ?”

“เธอถึงถามเรื่องอะไรโง่ๆ แบบนี้ได้ยังไง?”

หลินหลินก้มหัวของเธอและไม่กล้าพูด เพราะกลัวว่าพี่ชายฮ่าวจะโมโห

ใบหน้าลูกพี่ฮ่าวดูร้อนรน “จริงสิ เธอมีเงินไหม?”

“ปินจื่อและคนอื่นๆ ถือมีดจี้ ฉันกลัวว่ามันจะเป็นปัญหานิดหน่อย”

“ฉันว่าต้องประกันตัวพวกเขา!”