หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1014

ตู้ม...

ลำแสงทั้งสองสายพุ่งขึ้นฟ้ายามที่กั๋วเว่ยปะทะเข้ากับเฉินผิง คลื่นกระแทกจากแรงปะทะทรงพลังมากเสียจนเมฆดำสลายหายไปทันที ทั้งยังถอนรากถอนโคนต้นไม้ในบริเวณโดยรอบไปด้วย

ทุกสรรพสิ่งภายในรัศมีหนึ่งไมล์หลงเหลือเอาไว้เพียงสภาพยุ่งเหยิง

เมื่อเห็นร่างของเฉินผิงร่วงหล่นจากฟ้า ก่อนจะกระแทกลงกับพื้นจนเกิดหลุมลึกตรงบริเวณที่เขาร่วงลงสู่พื้น

กั๋วเว่ยก็สภาพไม่ดีไปกว่ากันนัก ร่างของเขาส่ายโงนเงนหลังจากลงสู่พื้น

สีหน้าของเขาซีดเผือด มีเลือดไหลตรงมุมปากและมีแผลเล็กๆ ที่เกิดจากตราสัญลักษณ์ที่กำลังส่องแสงบนหน้าอก

ซูอวี่ฉีรีบวิ่งเข้ามาให้เฉินผิงดูดเลือดจากแผลของเธอ ทำให้กั๋วเว่ยทั้งตกใจและหงุดหงิด

แม่งเอ๊ย เฉินผิง... ทำไมแกถึงไม่ตายสักทีวะ? ทำไมแกถึงได้ตายยากขนาดนั้น? แล้วผู้หญิงคนนี้มีอะไรพิเศษกัน? ทำไมจู่ๆ พลังของมันถึงได้เพิ่มขึ้นหลังจากดื่มเลือดของเธอเข้าไปเล่า? ฉันไม่เข้าใจเอาเสียเลย!

“หึ! วันนี้ฉันจะละเว้นพวกแกสองคน ทางที่ดีอย่าให้ฉันจับได้ว่าแกพูดพล่ามไร้สาระอะไรอีก มิฉะนั้นพวกได้ตายอย่างไร้ที่ฝังแน่!” กั๋วเว่ยข่มขู่ก่อนจะหายตัวไปกลางอากาศ

หลังจากเขาจากไปแล้ว เฉินผิงก็ล้มลงทันที

“เฉินผิง!” ซูอวี่ฉีกับกู่หลิงเอ๋อร์ร้องตะโกนขึ้นพร้อมกันพลางรีบเข้าไปช่วยเขา

ตอนที่กั๋วเว่ยกลับมาที่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ เขาก็สีหน้าซีดขาวไปหมดแล้ว

การต่อสู้ของเขากับเฉินผิงเมื่อก่อนหน้านี้ทำให้เขาสูญเสียเรี่ยวแรงไปมากและทิ้งแผลบาดเจ็บสาหัสให้แก่เขาด้วย

จู้จื่อซานขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อเขาเดินเข้ามาแล้วเห็นกั๋วเว่ยนั่งอยู่ในห้องรับรองในสภาพเช่นนั้น

“กั๋วเว่ย? นี่มันหมายความว่ายังไงกัน?” จู้จื่อซานเอ่ยถาม

“ประธานจู้ เจ้าเฉินผิงคนนั้นมันบ้าไปแล้ว! มันฆ่าเหอจื้อกังจากหุบเขาพายุกับซวนหยวนเหยียนจากตระกระกูลซวน! ไม่มีสองสำนักนั้นอยู่ในจิงตูอีกต่อไปแล้ว!” กั๋วเว่ยตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

จากนั้นจู้จื่อซานก็โบกมือไล่เขาออกไป ก่อนจะมุ่งหน้าไปยังคุกใต้ดินที่อยู่ข้างหลัง

ตอนที่ฟื้นคืนสติในอีกสามวันให้หลัง เฉินผิงก็พบว่าตนเองกำลังนอนอยู่ในแดนไร้เงา

“เฉินผิง! ในที่สุดคุณก็ฟื้นเสียที!”

ตอนที่เห็นเขาฟื้นตื่นขึ้นมา ซูอวี่ฉีกับกู่หลิงเอ๋อร์ก็รีบวิ่งเข้าไปนั่งข้างๆ เขา

“ผมหมดสติไปนานขนาดไหนแล้วครับ? แล้วผมอยู่ที่ไหนงั้นเหรอ?” เฉินผิวถามพลางกวาดตามองไปรอบๆ

“คุณหมดสติไปสามวันเลยนะ เฉินผิง! ตอนนี้คุณอยู่ในแดนไร้เงา” จ้าวลี่กั๋วตอบพลางเดินเข้ามาหา

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็รีบลุกขึ้นทันที “ในช่วงสามวันมานี้ มีใครมาก่อเรื่องหรือเปล่าครับ?”

“ไม่มีหรอกครับ พักนี้สงบสุขมากเลยเชียวล่ะ ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องการกวาดล้างหุบเขาพายุและตระกูลซวน กั๋วเว่ยประกาศในกระทู้ศิลปะการต่อสู้บอกว่าคุณขัดคำสั่งระหว่างการประลองก็เลยถูกเขาสั่งสอนเป็นการลงโทษ” จ้าวลี่กั๋วกล่าวขึ้น