หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1020

สรุปบท ตอนที่ 1020 พาตัวเธอมา: หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนที่ 1020 พาตัวเธอมา – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 1020 พาตัวเธอมา จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

บาดแผลของกั๋วเว่ยเกือบหายเป็นปกติหลังจากใช้เวลาทั้งวันในการพักฟื้น แต่สีหน้าของเขายังคงคุ่นเคืองด้วยความโกรธ

หลงจิ้งกั๋วเองที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็มีสีหน้าที่หม่นหมองไม่ต่างกัน เฉินผิงไม่เพียงแค่ได้สำนักแดนไร้เงา หุบเขาพายุ และตระกูลซวน แต่ยังรวมถึงตระกูลไป๋ที่ได้ครอบครองตระกูลฉินไปแทบจะวันเดียวกัน

เมื่อมีทั้งแดนไร้เงาและตระกูลไป๋อยู่ข้างเขา อิทธิพลของเฉินผิงในจิงตูก็เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก

ในขณะที่กั๋วเว่ยและหลงจิ้งกั๋วยังคงหงุดหงิดใจ ทันใดนั้นจู้จื่อซานก็เดินเข้ามาในห้องโถง

“ท่านประธานจู้!” กั๋วเว่ยลุกขึ้นทันทีที่เห็นเขาเดินเข้ามา

เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่จู้จื่อซานยกมือขึ้นห้ามเขาไว้

“ฉันรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เฉินผิงได้ครอบครองสำนักเล็กๆ เหล่านั้นได้ถ้าเขาต้องการ ถ้าเขาคิดว่านั่นเพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาตั้งหลักในจิงตูได้ นั่นแปลว่าเขาคิดผิดมหันต์!” จู้จื่อซานเผยรอยยิ้มอันเหยียดหยามก่อนพูดจะต่อ “กั๋วเว่ย แกจำผู้หญิงคนนั้นที่แกเคยเล่าให้ฉันฟังได้มั้ย?”

“ได้ครับ” กั๋วเว่ยพยักหน้าตอบ

“จงรวบรวมคนของแกและพาตัวเธอมาให้ฉันซะ อย่างไรก็ตาม แกห้ามทำร้ายเธอแม้แต่ปลายเล็บ ไม่อย่างนั้น พวกแกจะไม่มีทางมีชีวิตจนถึงวันพรุ่งนี้อย่างแน่นอน” จู้จื่อซานออกคำสั่งอย่างเข้มงวด

เมื่อเห็นว่าจู้จื่อซานจริงจังเพียงใด กั๋วเว่ยก็รู้ได้ทันทีว่าซูอวี่ฉีนั้นมีความสำคัญต่อสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้มากมายขนาดไหน

“เข้าใจแล้วครับ!”

จากนั้นกั๋วเว่ยจึงเลือกปรมาจารย์ยุทธ์ระดับแปดไปกับเขาอีกสองถึงสามคนและมุ่งหน้าไปจับตัวซูอวี่ฉี

จู้จื่อซานรอให้เขาออกไปก่อนที่เขาจะหันไปหาหลงจิ้งกั๋ว “มีอะไรให้ผมช่วยมั้ย คุณหลง?”

“ไม่ต้องห่วง เฉินผิงแม้จะมีพรสวรรค์ แต่ความสามารถของเขาไม่ครนามือของหลงเซียวเป็นแน่ผมรู้ว่าคนตระกูลหลงอย่างพวกคุณมีอาวุธลับที่ซ่อนเอาไว้ ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด คุณก็แค่สั่งให้หลงเซียวใช้อาวุธลับนั่นซะ! ผมมั่นใจว่าเฉินผิงไม่มีทางฆ่าเขาได้อย่างแน่นอน” จู้จื่อซานตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

หลงจิ้งกั๋วพยักหน้า “ผมคิดว่าคุณพูดถูก! ถ้าอย่างนั้น ผมจะไปเตรียมคำเชิญท้าประลองในสภา!”

จู้จื่อซานวางมือบนบ่าของเขาเพื่อปลอบใจ “ไม่ต้องห่วง ผมได้เตรียมของขวัญชิ้นใหญ่เอาไว้ให้หลงเซียวในวันที่ต่อสู้แล้ว”

“ขอบคุณมากๆ ท่านประธานจู้!” หลงจิ้งกั๋วพูดด้วยความดีใจก่อนจะจากไป

จู้จื่อซานค่อยๆ เดินไปที่ขั้นบนสุดของศูนย์บัญชาการสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ ที่ซึ่งเขาสามารถมองเห็นได้ทั่วทั้งจิงตู

“ถ้าผู้หญิงคนนั้นมีพลังร่างวิญญาณอัคคีจริง มันก็จะสามารถเพิ่มพลังของฉันได้อย่างมหาศาล...”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร