จ้าวลี่กั๋วและคนอื่นๆ ได้มารวมกันที่แดนไร้เงา
ด้วยความช่วยเหลือของซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ จ้าวลี่กั๋วจึงใช้เวลาเพียงหนึ่งวันในการเข้ายึดอำนาจและครอบครองหุบเขาพายุของตระกูลซวน
“คุณเฉิน คุณซูและคุณกู่น่าทึ่งมากๆ หญิงสาวทั้งสองไม่ได้มีพลังน้อยไปว่าพวกเราเลย เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมากที่พวกเธอสามารถบรรลุถึงพลังระดับนั้นด้วยอายุเพียงเท่านี้!” จ้าวลี่กั๋วกล่าวชมซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ไม่หยุดหลังจากได้เห็นความสามารถของพวกเธอ
ในขณะที่ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ต่างรู้สึกเขินอายเล็กน้อยกับคำชมนั่น
“มีคนจากสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้มาวุ่นวายบ้างมั้ย ตอนที่ได้อำนาจจากหุบเขาพายุและพวกตระกูลซวน?” เฉินผิงถาม
“ไม่เลยครับ พวกเขาไม่มีปัญหาใดๆ ไม่ใช่เพียงแค่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้เท่านั้น พวกเราไม่เจอคนจากสำนักไหนทั้งนั้น จะว่าไปเมื่อคุณพูดขึ้นมามันก็ดูแปลกอยู่ สำนักเหล่านี้มักตื่นตัวในเรื่องดังกล่าวอย่างมาก ถ้าพวกเขารู้ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ล่ะก็ พวกเขาจะต้องเข้ามากอบโกยผลประโยชน์ให้ตัวเองเป็นแน่” จ้าวลี่กั๋วตอบ
เฉินผิงจมอยู่ในห้วงความคิดของตน ในเมื่อเราทำการใหญ่ ไม่มีทางที่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จะไม่รู้เรื่องนี้ แต่ทำไมทั้งจู้จื่อซาน กั๋วเว่ยหรือแม่แต่คนอื่นๆ ถึงไม่มาหยุดพวกเรานะ? ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่คิดว่าเราเป็นภัย นับเป็นเรื่องดีที่พวกเขาดูถูกเรา นั่นทำให้เราได้เปรียบ ฉันจะได้มีเวลาฝึกบำเพ็ญฌานและเพิ่มพลังของฉันเองอีกด้วย
“ผมจะขอเก็บตัวเพื่อบำเพ็ญฌานสักสองสามวันนะครับ ดังนั้นอย่ารบกวนผมเว้นเสียแต่ว่าจะมีเรื่องเร่งด่วน คุณสามารถปลุกผมได้หลังจากที่นายพลจ้าวติดต่อกับนักข่าวเสร็จแล้ว” เฉินผิงสั่งจ้าวลี่กั๋ว
เนื่องจากตอนนี้ยังคงเงียบสงบ เฉินผิงจึงใช้โอกาสนี้ในการบำเพ็ญฌาน
ยิ่งไปกว่านั้น เฉินผิงมีภาพวาดทิวเขาเก้าหมื่นลี้อยู่ในครอบครอง ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลว่าพลังวิญญาณจะหมดลงอีกต่อไป แต่อย่างไรก็ตาม เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าพลังวิญญาณในภาพวาดทิวเขาเก้าหมื่นลี้นั้นสามารถหมดลงได้หรือไม่
“เข้าใจแล้วครับ!” จ้าวลี่กั๋วพยักหน้าตอบ
จากนั้นเฉินผิงก็หันไปหาซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ซูอวี่ฉี กู่หลิงเอ๋อร์ เธอทั้งสองคนต้องฝึกบำเพ็ญฌานกับฉันด้วย!”
“คุณไปก่อนเลย กู่หลิงเอ๋อร์กับฉันจะออกไปช้อปปิ้งซื้อของบางอย่างสักหน่อย” ซูอวี่ฉีตอบ
“คุณจะออกไปช้อปปิ้งตอนนี้เหรอ? ดึกป่านนี้เนี่ยนะ!” เฉินผิงถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...