หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1022

ขณะที่ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ที่กำลังเดินออกจากถนนคนเดิน ก็มีกลุ่มวัยรุ่นหกคนเดินตรงเข้ามาหาพวกเธอ วัยรุ่นกลุ่มนี้ดูเหมือนจะดื่มมาและมีอาการเมาอีกด้วย

หนึ่งในกลุ่มวัยรุ่นสวมสูทลายสก๊อตและไว้ผมแสกกลาง เขาเอาแต่มองที่ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์อย่างไม่ละสายตา

ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์สังเกตเห็นสายตาของเขา พวกเธอมองดูวัยรุ่นคนนั้นด้วยความขยะแขยง จากนั้นทั้งสองสาวจึงเดินผ่านกลุ่มวัยรุ่นไป

วัยรุ่นสวมสูทลายสก๊อตคนนั้นได้เดินเข้ามาขวางทางซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์เอาไว้ เขาพูดกับพวกเธอดูสีหน้าลามก “เฮ้ สาวน้อยน่ารัก จะไปไหนกันหรือจ้ะ? ฉันมีรถนะให้ฉันไปส่งมั้ย...”

จากนั้นเขาก็กดไปที่กุญแจรีโมทในมือของเขา ส่งผลให้รถเฟอร์รารี่ที่จอดอยู่ข้างๆ เปิดไฟขึ้นมา

ซูอวี่ฉีทำหน้าบูดบึ้งก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงน่าขยะแขยง “ถอยไป...”

“โอ้ ดุซะด้วย แบบนี้สเปคฉันเลย...” ชายสวมสูทลายสก๊อตพูดขึ้นก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าซูอวี่ฉี

ซูอวี่ฉีตะคอกและปล่อยรังสีพลังออกมาจากร่างของเธอ

ไม่ทันที่ชายสวมสูทลายสก๊อตจะรู้ตัว พลังรุนแรงก็ส่งให้เขาลอยไปไกลกว่าสิบเมตรจนตกลงมากระแทกพื้นอย่างแรง

วัยรุ่นคนอื่นๆ แทบจะหายเมาเป็นปลิดทิ้งเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขามองซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ด้วยความตกใจ

พวกเขาต่างขยี้ตาอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเองในสิ่งที่พวกเขาได้เห็น

ไม่มีใครเห็นว่าซูอวี่ฉีขยับมือของเธอเลยแม้แต่น้อย แต่เธอก็สามารถเหวี่ยงเพื่อนของพวกเขากระเด็นแกไปได้อย่างง่ายดาย พวกเขารู้สึกตกใจกับสิ่งที่เห็น

จากนั้นพวกเขาจึงรีบวิ่งไปช่วยพยุงชายสวมสูทลายสก๊อตให้ลุกขึ้นก่อนจะมองที่ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ด้วยสายตาที่หวาดกลัว

ในขณะเดียวกัน ซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ก็มองเย้ยหยันพวกวัยรุ่นเหล่านั้นและเดินต่อ ซูอวี่ฉีตบไปที่ท้ายรถเฟอร์รารีขณะที่พวกเธอเดินผ่าน

รถเฟอร์รารีคันนั้นพังทลายลงในทันที ราวกับว่ามันมีน้ำหนักมหาศาลมากดทับ

“แกเป็นใคร? ทำไมเธอถึงต้องไปกับแกด้วย?” กู่หลิงเอ๋อร์ก้าวออกมายืนอยู่ด้านหน้าบังซูอวี่ฉีเอาไว้

“พวกเราไม่อยากจะใช้กำลัง ดังนั้นจงยอมมากับพวกเราซะ นั่นเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด” หัวหน้าของชายสวมหน้ากากกล่าว

สายตาเย็นชาส่องประกายขึ้นในดวงตาของชายสวมหน้ากาก รัศมีพลังของเขาค่อยๆ รุนแรงขึ้น ทันใดนั้นทั้งซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ก็พบว่าร่างกายของพวกเธอไม่สามารถขยับได้ ราวกับว่ามีใครบางคนใช้วิชาสะกดร่างกับพวกเธอจนรู้สึกราวกับว่ามีภูเขาทั้งลูกกดทับลงมา

“อย่าทำร้ายกู่หลิงเอ๋อร์ ฉันจะไปกับแก!” ซูอวี่ฉีพูดอย่างร้อนรน

ซูอวี่ฉีรู้ดีว่าทั้งเธอและกู่หลิงเอ๋อร์ไม่ใช่คู่ต้อสู้ของชายสวมหน้ากากทั้งสี่ พลังของเธอและพวกเขาแตกต่างกันมากเกินไป

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ หัวหน้ากลุ่มของชายสวมหน้ากากก็โบกมือของเขา ก่อนที่ชายสวมหน้ากากสองคนจะเข้ามาจับกุมตัวของซูอวี่ฉีเอาไว้ทันที จากนั้นพวกเขาก็กระโดดและหายตัวไปในความมืด

หลังจากที่พวกเขาทั้งหมดจากไป แรงกดมหาศาลบนตัวของกู่หลิงเอ๋อร์ก็หายไป จากนั้นเธอจึงรีบวิ่งตรงกลับไปที่แดนไร้เงาในทันที