หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1030

สรุปบท ตอนที่ 1030 เส้นสายของฉันเอง: หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนที่ 1030 เส้นสายของฉันเอง – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 1030 เส้นสายของฉันเอง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

“นายตามหาฉันทำไม?” เฉินผิงถามอย่างใจเย็น

“เฉินผิง ฉันอยากจะขอยืมมือของนายสักหน่อย ฉันไม่ได้จะทำอันตรายอะไรนะ”

หนิงจื้อสัมผัสได้ว่าเฉินผิงไม่ได้ต้อนรับเขาเท่าไหร่

“ยืมมือของฉัน?” เฉินผิงขมวดคิ้ว “ไปทำอะไร?”

ต่งเจียห่าวเพิ่งจากไปไม่นานหลังจากให้คำแนะนำเขา เพียงไม่กี่อึดใจถัดมาหนิงจื้อก็ปรากฏตัว อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้!

“เฉินผิง ฉันเดินทางมาไกลมากเลยนะ นายจะให้ฉันยืนคุยแบบนี้ที่สวนงั้นรึ?” หนิงจื้อกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เฉินผิงมองที่เขาก่อนจะพูดขึ้น “เข้ามาสิ”

หนิงจื้อเข้าไปในห้องพร้อมกับคนของเขา

ชั่วขณะที่เขาเข้ามา สายตาของเขาเต็มไปด้วยความละโมบทันทีที่เขาเห็นภาพวาดทิวเขาเก้าหมื่นลี้

เฉินผิงสังเกตเห็นสายตาแปลกๆ ของเขา เขาจึงเก็บภาพวาดนั่นลงไปในแหวนเก็บของทันที

ดวงตาของหนิงจื้อลุกโชนด้วยความปรารถนาเมื่อเขาเห็นแหวนเก็บของของเฉินผิง

ทันใดนั้น ชายเตี้ยก็พูดขึ้นว่า “คุณหนิง คุณจะไม่แนะนำตัวพวกเราหน่อยรึ?”

ตอนนั้นเองที่หนิงจื้อสงบสติอารมณ์ได้อีกครั้ง เขาหันไปหาเฉินผิงและพูดว่า “เฉินผิงนี่คือกู่ไค่หยวน คหบดีแห่งตะวันตกเฉียงเหนือ

กู่ไค่หยวนสวมกอดเฉินผิงก่อนจะพูดขึ้น “ผมได้ยินเรื่องของคุณในตะวันตกเฉียงเหนือ การที่เด็กหนุ่มเช่นคุณหาญกล้าที่จะเปิดศึกกับสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ คุณจะต้องไปได้ไกลอย่างแน่นอน”

“เข้าเรื่องเลยดีกว่า!” เฉินผิงพูดกับหนิงจื้อโดยไม่สนใจกู่ไค่หยวน

เขาไม่เคยชอบหนิงจื้อ ยิ่งได้ฟังคำเตือนของต่งเจียห่าว เฉินผิงยิ่งต้องระมัดระวังตัวมากขึ้น

อย่างไรก็ตาม เมื่อได้ยินสิ่งที่หนิงจื้อพูด เฉินผิงก็ไม่สามารถอดกลั้นความโกรธและรังสีอาฆาตได้อีกต่อไป

“นายรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง?” เฉินผิงถามอย่างใจเย็น

“นายไม่จำเป็นต้องรู้หรอก สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ไม่ได้เป็นเจ้าของทุกอย่างทั่วจิงตูสักหน่อย ถ้าฉันอยากจะรู้อะไรสักอย่าง ฉันก็จะมีวิธีของฉัน!”

รอยยิ้มบนใบหน้าของเขายิ่งกว้างขึ้น เมื่อเขาได้เห็นความโกรธของเฉินผิง

“ที่บอกฉันมาทั้งหมดนี่ นายพยายามจะบอกฉันว่านายสามารถช่วยแฟนฉันได้อย่างนั้นเหรอ?”

ถ้าหนิงจื้อบอกข้อมูลนี้กับเขา นั้นแปลว่าเขามีวิธีที่จะช่วยซูอวี่ฉี อย่างถึงอย่างนั้น ของทุกอย่างย่อมมีราคา โดยราคาของมันอาจจะเป็นภาพทิวเขาเก้าหมื่นลี้และแหวนเก็บของ!

“ไม่ ไม่ ไม่” หนิงจื้อโบกมือปฏิเสธและพูดต่อ “ฉันไม่ได้มีอำนาจมากมายอย่างที่นายคิดหรอกนะ และตอนนี้ ฉันเองก็ไม่มีความสามารถพอที่จะช่วยใครก็ตามจากคุกใต้ดินของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ได้หรอก”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร