หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1032

เฉินผิงไม่สงสัยแล้วว่าทำไมหนิงจื้อถึงได้พาเขามาที่ตรอกที่อยู่ด้านข้างของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

“ไปกันเถอะ!”

หลังจากนั้น หนิงจื้อก็กระโดดเข้าไปในทางเข้าสีดำนั่น เฉินผิงก็รีบกระโดดตามเขาไปทันที

วินาทีถัดมา สิ่งที่เฉินผิงมองเห็นมีเพียงแค่ความมืดมิด ร่างกายของเขาล่องลอยราวกับอยู่ในอวกาศ อย่างไรก็ตาม บรรยากาศรอบก็สว่างขึ้นก่อนที่เขาจะได้สัมผัสกับความงดงาม

ขณะนี้ เฉินผิงได้เข้ามาอยู่ภายในคุกใต้ดินที่เต็มไปด้วยกรงเหล็กและกำแพงหนาจนเทียบเท่ากับแขนของมนุษย์ แม้ว่าคุกแห่งนี้จะอยู่ใต้ดิน แต่อากาศในนี้กลับแห้งอย่างเหลือเชื่อ

“เรามีเวลาแค่สามนาทีเท่านั้น เพราะฉะนั้นอย่าเสียเวลาเลย ฉันเชื่อว่าน่าจะเป็นห้องขังที่อยู่ด้านในสุด...” หนิงจื้อเตือนเฉินผิง

เฉินผิงพยักหน้าตอบและมุ่งหน้าตรงเข้าไปยังห้องขังด้านใน

ไม่นาน ความรู้สึกของเฉินผิงก็เต็มไปด้วยความดีใจเนื่องจากเขาได้พบกับซูอวี่ฉีในที่สุด

ซูอวี่ฉีกำลังนอนอยู่บนเตียงในห้องขังที่เต็มไปด้วยข้าวของเครื่องใช้พื้นฐานมากมาย

“ซูอวี่ฉี...” เฉินผิงตะโกนออกมาด้วยความดีใจ

ซูอวี่ฉีรีบลุกขึ้นจากเตียงทันทีเมื่อได้ยินเสียงของเฉินผิง

เป็นไปตามที่คาดเอาไว้ ซูอวี่ฉีก็รู้สึกตื่นเต้นที่เห็นเฉินผิงเช่นกัน

“เฉินผิง ทะ-ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”

ซูอวี่ฉีรีบเดินเข้ามาใกล้ประตูห้องขังและกำมือของเฉินผิงไว้แน่น พร้อมกับแท่งเหล็กที่กั้นกลางระหว่างพวกเขา

ขณะเดียวกัน เฉินผิงก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นเมื่อได้เห็นว่าซูอวี่ฉีปลอดภัยดีและไม่ได้ถูกทรมาน

“ซูอวี่ฉี คุณสบายดีมั้ย? พวกมันทำอะไรคุณหรือเปล่า?” เฉินผิงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

ซูอวี่ฉีส่ายศีรษะและตอบไป “พวกเขาปฏิบัติกับฉันเป็นอย่างดี พวกเขาไม่ได้ทำอะไรฉันเลยนอกจากดูดเอาเลือดของฉันใส่ขวดเล็กๆ ไปในทุกๆ วัน”

จากนั้น ซูอวี่ฉีถามเฉินผิงด้วยความสงสัย “ว่าแต่ว่า คุณเข้ามาอยู่ในนี้ได้ยังไง?”

“มีใครบางคนพาผมมา วางใจได้ผมจะต้องช่วยคุณออกไปอย่างแน่นอน นอกจากนี้ ผมมั่นใจได้เลยว่าพวกสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จะต้องชดใช้...”

ขณะที่เฉินผิงพูด รังสีสังหารค่อยๆ แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา

“หมดเวลาแล้วนะ ตอนนี้พวกเราต้องไปกันแล้ว...”

หนิงจื้อโยนแหวนจักรวาลขึ้นอีกครั้ง จนปรากฏทางเข้าสีดำอีกครั้ง

“เฉินผิง คุณต้องใจเย็นๆ ไว้นะ ไม่ต้องห่วงฉันอยู่ที่นี่ฉันปลอดภัยดี!” ซูอวี่ฉีมองเฉินผิงอย่างอาลัยอาวรณ์

ด้วยความรู้สึกผิด เฉินผิงกุมมือของซูอวี่ฉีเอาไว้แน่น

“ไม่มีทาง ผมจะพาคุณไปด้วย...”

ทันใดนั้น เฉินผิงคว้าไปที่แท่งเหล็กสองอันในห้องขังก่อนจะรวบรวมพลังวิญญาณของเขา

กลับกลายเป็นว่าเฉินผิงตั้งใจที่จะหักแท่งเหล็กออกอย่างสุดกำลังเพื่อช่วยซูอวี่ฉี

แต่ทว่า ไม่ว่าเฉินผิงจะออกแรงดึงแค่ไหน แท่งเหล็กก็ยังคงไร้ทีท่าว่าจะขยับ

“ต้องไปตอนนี้แล้วนะ เหล็กนั่นทำจากเหล็กชั้นดีที่สกัดจากทะเลตะวันออก แม้แต่เจ้ายุทธก็ไม่สามารถทำลายพวกมันได้” หนิงจื้อดึงเฉินผิงพร้อมเกลี้ยกล่อม