หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1032

เฉินผิงไม่สงสัยแล้วว่าทำไมหนิงจื้อถึงได้พาเขามาที่ตรอกที่อยู่ด้านข้างของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

“ไปกันเถอะ!”

หลังจากนั้น หนิงจื้อก็กระโดดเข้าไปในทางเข้าสีดำนั่น เฉินผิงก็รีบกระโดดตามเขาไปทันที

วินาทีถัดมา สิ่งที่เฉินผิงมองเห็นมีเพียงแค่ความมืดมิด ร่างกายของเขาล่องลอยราวกับอยู่ในอวกาศ อย่างไรก็ตาม บรรยากาศรอบก็สว่างขึ้นก่อนที่เขาจะได้สัมผัสกับความงดงาม

ขณะนี้ เฉินผิงได้เข้ามาอยู่ภายในคุกใต้ดินที่เต็มไปด้วยกรงเหล็กและกำแพงหนาจนเทียบเท่ากับแขนของมนุษย์ แม้ว่าคุกแห่งนี้จะอยู่ใต้ดิน แต่อากาศในนี้กลับแห้งอย่างเหลือเชื่อ

“เรามีเวลาแค่สามนาทีเท่านั้น เพราะฉะนั้นอย่าเสียเวลาเลย ฉันเชื่อว่าน่าจะเป็นห้องขังที่อยู่ด้านในสุด...” หนิงจื้อเตือนเฉินผิง

เฉินผิงพยักหน้าตอบและมุ่งหน้าตรงเข้าไปยังห้องขังด้านใน

ไม่นาน ความรู้สึกของเฉินผิงก็เต็มไปด้วยความดีใจเนื่องจากเขาได้พบกับซูอวี่ฉีในที่สุด

ซูอวี่ฉีกำลังนอนอยู่บนเตียงในห้องขังที่เต็มไปด้วยข้าวของเครื่องใช้พื้นฐานมากมาย

“ซูอวี่ฉี...” เฉินผิงตะโกนออกมาด้วยความดีใจ

ซูอวี่ฉีรีบลุกขึ้นจากเตียงทันทีเมื่อได้ยินเสียงของเฉินผิง

เป็นไปตามที่คาดเอาไว้ ซูอวี่ฉีก็รู้สึกตื่นเต้นที่เห็นเฉินผิงเช่นกัน

“เฉินผิง ทะ-ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”

ซูอวี่ฉีรีบเดินเข้ามาใกล้ประตูห้องขังและกำมือของเฉินผิงไว้แน่น พร้อมกับแท่งเหล็กที่กั้นกลางระหว่างพวกเขา

ขณะเดียวกัน เฉินผิงก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นเมื่อได้เห็นว่าซูอวี่ฉีปลอดภัยดีและไม่ได้ถูกทรมาน

“ซูอวี่ฉี คุณสบายดีมั้ย? พวกมันทำอะไรคุณหรือเปล่า?” เฉินผิงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

ซูอวี่ฉีส่ายศีรษะและตอบไป “พวกเขาปฏิบัติกับฉันเป็นอย่างดี พวกเขาไม่ได้ทำอะไรฉันเลยนอกจากดูดเอาเลือดของฉันใส่ขวดเล็กๆ ไปในทุกๆ วัน”

จากนั้น ซูอวี่ฉีถามเฉินผิงด้วยความสงสัย “ว่าแต่ว่า คุณเข้ามาอยู่ในนี้ได้ยังไง?”

“มีใครบางคนพาผมมา วางใจได้ผมจะต้องช่วยคุณออกไปอย่างแน่นอน นอกจากนี้ ผมมั่นใจได้เลยว่าพวกสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จะต้องชดใช้...”

ขณะที่เฉินผิงพูด รังสีสังหารค่อยๆ แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา