หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1038

เมื่อนึกขึ้นได้ เฉินผิงก็เริ่มชื่นชมเจ้าของเรือสำราญลำนั้นทันที

ในไม่ช้า พวกเขาทั้งหมดก็มาถึงสถานที่จัดงานประมูลหลังจากได้รับคำแนะนำจากลูกเรือ

เมื่อเฉินผิงได้เห็นว่ามีของอยู่เต็มไปหมด เขาก็คิดว่าพวกคนรวยคงชอบสะสมของโบราณ เพราะมันไม่มีประโยชน์อะไรที่มีเงินมากมายแต่ไม่ได้ใช้มัน

ยิ่งไปกว่านั้น ของโบราณเหล่านี้ก็ถือเป็นการลงทุนอย่างหนึ่ง ถ้าหากเลือกของที่มีค่ามากขึ้นมาได้ มันก็จะนำไปสู่การค้าที่ทำกำไรได้อย่างแน่นอน

เนื่องจากกฎการประมูลกำหนดไว้ว่าต้องมีการมัดจำก่อนเข้างาน กู่เวิ่นเทียนจึงจ่ายเงินเอาไว้หนึ่งล้านเพื่อให้ทุกคนได้รับอนุญาตให้เข้าไป

หลังจากหามุมสงบได้ ทั้งกลุ่มก็นั่งลงและรอคอยให้งานประมูลเริ่มขึ้นอย่างเงียบเชียบ

ทันใดนั้นเอง เฉินผิงก็เห็นหนิงจื้อและกู่ไค่หยวนเข้ามาในงาน แต่ทว่าทั้งสองคนเลือกที่นั่งอยู่ห่างจากพวกเขาไประยะหนึ่ง

ขณะที่รออยู่ กู่เวิ่นเทียนก็ถูฝ่ามือตัวเองไปมาด้วยความตื่นเต้น

“เหวินจง หากผมเจอของดีแต่เงินไม่พอ คุณต้องช่วยผมด้วยนะ!” กู่เวิ่นเทียนกระซิบขณะโน้มตัวไปใกล้ซูเหวินจง

“คุณกู่ ไม่ต้องห่วงครับ ยังไงผมก็ต้องช่วยคุณอยู่แล้ว” ซูเหวินจงพยักหน้าพลางยิ้ม

“คุณกู่ นี่บัตรนะครับ ผมไม่แน่ใจว่ามีเงินในนี้เท่าไร แต่มันน่าจะมีสักสองสามพันล้าน เอาบัตรนี้ไปก่อนและประมูลของที่คุณชอบได้เลยครับ”

เฉินผิงหยิบบัตรขึ้นมาและส่งให้กู่เวิ่นเทียน

เงินในบัตรนั้นมาจากการขายยาต่างๆ และการทำเหมืองหินมีค่า เมื่อได้มอบหมายธุรกิจเหล่านั้นให้คนอื่นทำแล้ว เขาก็จะได้รับรายได้ต่อเนื่องผ่านทางบัตรใบนี้

“ไม่ได้หรอก ผมรับเงินคุณไม่ได้แน่นอน คุณยังมีเรื่องต้องใช้เงินอีกมากเลยนะ!” กู่เวิ่นเทียนโบกมือปฏิเสธ

กู่เวิ่นเทียนรู้ว่าเฉินผิงต้องซื้อสมุนไพรและสิ่งอื่นอีกมากมายเพื่อใช้ในการฝึกของเขา และยังมีเรื่องอื่นๆ ที่ต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากอีกด้วย