หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1040

หลังจากขึ้นมาจากเรือ กู่หลิงเอ๋อร์ กู่เวิ่นเทียน และคนที่เหลือก็ออกไปพร้อมกับนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ

“เฉินผิง เพื่อนคุณไม่มาร่วมวงกับเราหน่อยเหรอ?” หนิงจื้อถามด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นกู่หลิงเอ๋อร์และกู่เวิ่นเทียนกำลังจะออกไป

“ไม่หรอก พวกเขาจะกลายเป็นภาระเสียเปล่าๆ” เฉินผิงยิ้มเรียบๆ

เมื่อเข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่แล้ว หนิงจื้อก็ยิ้มออกมา “ถ้างั้น ก็ไปกันเถอะ”

หนิงจื้อและกู่ไค่หยวนเดินนำหน้าโดยมีเฉินผิงเดินตามออกไป ทั้งสามคนออกเดินทางลึกเข้าไปในเกาะ

กู่ไค่หยวนหยิบเข็มทิศธรณีออกมาและเริ่มท่องมนต์บางอย่าง

ทันใดนั้น เข็มทิศของเขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศและปล่อยควันสีแดงจางๆ ออกมา

หลังจากหมุนอยู่สองสามครั้ง มันก็ลอยไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้

“เร็วเข้า ตามไป”

กู่ไค่หยวนตะโกนสั่งขณะที่รีบวิ่งตามเข็มทิศโดยมีหนิงจื้อและเฉินผิงวิ่งตามมาติดๆ

หลังจากวิ่งมาได้ครึ่งชั่วโมง เข็มทิศก็หยุดและลอยกลับมาที่มือของกู่ไค่หยวน

“มันอยู่ที่นี่!” กู่ไค่หยวนประกาศกร้าวขณะกวาดตามองรอบๆ

“คุณหาอะไรอยู่งั้นเหรอ?” เฉินผิงถาม

หนิงจื้อหรี่ตาและตอบว่า “เรากำลังหามังกรเพลิง หลังจากที่คุณกลินแก่นมังกรเข้าไป เกาะนี้ก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง รวมทั้งการหายตัวไปของมังกรเพลิงด้วย ตอนนี้เราจึงต้องมาตามหามันเพื่อจะได้แก่นมังกรบ้าง”

“อย่าบอกนะว่าคุณอยากให้ผมสู้กับมังกรเพลิง ตระกูลหนิงมีนักรบตั้งมากมายที่แข็งแกร่งกว่าผมอีกนะ” เฉินผิงเอ่ยถามด้วยความงุนงง

ด้วยความที่ตระกูลหนิงมีนักรบที่แข็งแกร่งออกมากมาย พวกเขาไม่จำเป็นต้องให้เฉินผิงมาสู้กับมังกรเพลิงด้วยซ้ำ อันที่จริง ชายชราหลังค่อมที่ติดตามหนิงจื้อไปทั่วเป็นถึงปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นสูงสุดและแข็งแกร่งมากกว่าเฉินผิง ด้วยเหตุนี้ เฉินผิงจึงตระหนักดีว่าเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อต่อสู้อย่างแน่นอน