หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1041

“ไอ้สารเลว!”

ความเดือดดาลพลุ่งพล่านในใจเขา เฉินผิงปล่อยหมัดใส่กู่ไค่หยวนก่อนที่กู่ไค่หยวนจะทันได้พูดจบด้วยซ้ำ

เมื่อเขาเห็นว่าเฉินผิงโจมตี หนิงจื้อก็ปล่อยออร่าของเขาออกมาทันที จากอานุภาพการระเบิดของมัน ใครก็สามารถพูดได้ว่าเขาอยู่ห่างชั้นจากปรมาจารย์อาวุโสขั้นสูงสุด

“เฉินผิง ร่วมมือกับเราซะ แล้วจะได้ไม่ต้องเจ็บตัว”

ก่อนที่จะพูดจบ หนิงจื้อก็โยนหมัดใส่เฉินผิง

ตูม!

เสียงระเบิดดังสนั่นเป็นเครื่องยืนยันได้ว่าหมัดนั้นแข็งแกร่งจนล้มต้นไม้ที่อยู่รอบๆ ได้ทันที

ขณะที่เฉินผิงเซถอยหลังไป หนิงจื้อเองก็ยังต้องถอยไปสองสามก้าวก่อนที่จะทรงตัวได้

“พลังคุณพัฒนาขึ้นไปมาเชียวนะ ไม่แปลกเลยที่คุณกล้าท้าทายอำนาจสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้” หนิงจื้อพูดเตือนเฉินผิง

“เลิกเสียเวลาสักที ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับหลิงเอ๋อร์ล่ะก็ ผมจะทำให้พวกคุณทั้งสองคนหายไปจากโลกแน่!”

จากนั้น เฉินผิงก็หันหลังและรีบหนีไป

เขาไม่ต้องการสู้กับคนทั้งสอง เพราะเขาอยากไปดูกู่หลิงเอ๋อร์ก่อนว่าเป็นอย่างไรบ้าง

“คุณหนิง เขากำลังหนี!” กู่ไค่หยวนตะโกนด้วยความกังวลเมื่อเขาเห็นเฉินผิงหลบหนีไป

“ไม่ต้องห่วง เขาทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก”

หนิงจื้อหยิบตาข่ายสีเงินแวววาวออกมาด้วยสีหน้ามั่นใจ ไม่มีใครบอกได้จากการดูด้วยตาว่ามันทำมาจากอะไร

“แหฟ้าตาข่ายดิน!”

หนิงจื้อเหวี่ยงตาข่ายสีเงินแวววาวในมือออกไปในอากาศทันที และครู่ต่อมามันก็ขยายตัวใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็วและดูเหมือนจะห่อหุ้มร่างกายของเฉินผิงไว้

เฉินผิงสะเทือนจากการจู่โจมที่กำลังเกิดขึ้น เขาชักกระบี่พิฆาตมังกรออกมาขณะที่มันลุกไหม้ราวกับไฟนรกที่เดือดดาล

“เอานี่ไปกินซะ!” เฉินผิงหวดกระบี่ของเขาลงไปที่แห

ทันใดนั้น พื้นดินเริ่มสั่นก่อนที่แผ่นดินตรงหน้าพวกเขาจะปูดขึ้นมาเป็นเนิน

“มันอยู่ที่นี่!” กู่ไค่หยวนร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น

ด้วยดวงตาอันเป็นประกาย กระบี่วิเศษปรากฏขึ้นในมือหนิงจื้อขณะที่เขาและกู่ไค่หยวนเตรียมพร้อมประจัญบาน

ขณะนั้นเอง เฉินผิงที่ถูกแหดักจับเอาไว้อยู่ก็รู้สึกได้ว่าแก่นมังกรในร่างเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงราวกับว่ามันกำลังสะท้อนกับอะไรบางอย่างเข้า

ไม่นานนัก เนินใหญ่บนพื้นก็ปูดใหญ่จนปิดระยะห่างระหว่างพวกเขา จากนั้นกู่ไค่หยวนก็ขว้างเข็มทิศธรณีขึ้นไปในอากาศขณะที่มันส่องลำแสงสีทองใส่เนินดินนั้น

“คุณหนิง จัดการเลย!” กู่ไค่หยวนตะโกนออกมาด้วยความกังวล

หนิงจื้อพยักหน้าก่อนจะกระโจนขึ้นไปในอากาศและจ้วงแทงกระบี่ของเขาไปที่เนินขนาดใหญ่

นาทีต่อมา เลือดก็พุ่งออกมาจากตำแหน่งที่เขาแทง

หนิงจื้อยินดีกับผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น ขณะที่เขากำลังจะจ้วงแทงเนินดินนั่นอีกครั้ง พลังมหาศาลก็พุ่งเข้าใส่เขาจนกระเด็นไปข้างหลังหลายสิบเมตร