หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1042

ทันใดนั้นเอง มังกรเพลิงก็พุ่งทะยานออกมาจากเนินดินพร้อมกับร่างกายที่ลุกโชนราวกับไฟนรกโหมกระหน่ำ

ในเวลาเดียวกัน กระบี่วิเศษของหนิงจื้อก็ติดอยู่ที่ตัวของมังกรเพลิง

ทันทีที่มังกรเพลิงปรากฏตัวขึ้น ดูเหมือนอากาศทั้งหมดจะถูกดูดออกจากชั้นบรรยากาศไปเสียสิ้น เพราะพืชพันธุ์ทั้งหมดในบริเวณนั้นเหี่ยวเฉาลงไปทันทีพร้อมกับอุณหภูมิที่พุ่งสูงขึ้นอย่างกะทันหัน

ท่าทีของหนิงจื้อและกู่ไค่หยวนเปลี่ยนไปทันทีที่เห็นมังกรเพลิงที่ยาวเป็นสิบๆ เมตร

เฉินผิงเองก็ตกใจกับภาพตรงหน้าด้วยเช่นกัน มังกรน้ำแข็งที่ปรากฏตัวก่อนหน้านี้เป็นการเสกขึ้นมาจากมนต์ที่ร่ายใส่แก่นมังกรเท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่ใช่มังกรจริงๆ

แต่ว่ามังกรที่มีดวงตาเบิกกว้างและร่างกายเต็มไปด้วยเปลวเพลิงตรงหน้าเขานี้เป็นมังกรที่แท้จริงไม่ว่าจะมองในมุมไหนก็ตาม

ในความเป็นจริง ไม่ว่าใครก็สามารถรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่น่ากลัวของออร่าที่ปล่อยออกมาจากมังกร

“คุณ… คุณหนิง เราจะทำยังไงกันดี?”

กู่ไค่หยวนถูกความกลัวเกาะกุมจิตใจเมื่อเขาเห็นว่ามังกรเพลิงน่ากลัวมากแค่ไหน

แม้แต่หนิงจื้อเองก็ขมวดคิ้ว เพราะไม่คิดว่ามังกรเพลิงจะตัวใหญ่ถึงเพียงนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ออร่าที่มันปล่อยออกมาก็แข็งแกร่งจนตรึงพวกเขาไว้กับพื้นได้อย่างง่ายดาย

“แล้วผมจะไปรู้ได้ยังไงกันวะ?” หนิงจื้อสบถ

เมื่อพวกเขาเห็นว่าเฉินผิงสังหารมังกรน้ำแข็งและได้รับแก่นมังกรไปอย่างง่ายดายเพียงใด พวกเขาก็คิดเอาเองว่ามังกรเพลิงก็คงอ่อนแอไม่ต่างกัน

หากพวกเขาผนึกกำลังกันก็จะแข็งแกร่งมากกว่าเฉินผิง และพวกเขายังมีของวิเศษอยู่ในครอบครอง จึงมั่นใจเป็นอย่างมากว่าจะสามารถเอาชนะมังกรได้

โชคไม่ดีนักที่กลายเป็นว่ามังกรเพลิงนั้นตัวใหญ่และยังแข็งแกร่งมากกว่าที่พวกเขาคิด

มังกรเพลิงลอยอยู่กลางอากาศ มันเขย่าร่างของตัวเองเล็กน้อยทำให้กระบี่วิเศษร่วงหล่นลงไป หลังจากนั้นแรงกดดันอันมหาศาลก็กดลงมาจากท้องฟ้าบีบอัดพวกเขาเอาไว้

ในชั่วพริบตาเดียว ก็รู้สึกราวกับว่าสวรรค์ได้หลอมรวมลงมาเป็นหนึ่งเดียวกับพื้นโลกขณะที่มีแรงมหาศาลกดทับลงมาบนร่างกายของพวกเขา

ตุบ! ตุบ!