หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1055

กู่เวิ่นเทียนรู้สึกอึ้งเมื่อได้ยินข้อเสนอที่ดึงดูดใจ “เฉินผิง เราปล่อยเขาไปสักครั้งดีไหม? ไหนๆ คุณจินก็อ้อนวอนขอให้เราอภัยแล้ว คุณคิดว่ายังไงล่ะ?”

กู่เวิ่นเทียนไม่รู้เลยว่าเขาก็เป็นหนึ่งในเป้าหมายการสังหารด้วยเช่นกัน เพราะมือสังหารไม่ได้ไปที่ห้องเขาเป็นห้องแรก

“ก็ได้ หากคุณต้องการอย่างนั้น ผมก็จะปล่อยเขาไปในครั้งนี้”

เฉินผิงทำตามที่กู่เวิ่นเทียนบอก ไม่ใช่แค่เพราะกู่เวิ่นเทียนเป็นคนขอให้ทำ แต่เพราะเขาเองก็อยากจะเก็บจินฝูเซิ่งเอาไว้ด้วยเช่นกัน เพื่อที่วันหน้าเขาอาจจะได้ข้อมูลบางอย่างที่เป็นประโยชน์จากชายคนนี้

ด้วยคิดว่าจินฝูเซิ่งมักจะกู้ซากเรืออับปางเพื่อเอาทรัพย์สมบัติ เฉินผิงก็คาดการณ์ว่าเขาอาจจะได้เจอของวิเศษระหว่างการกู้ซากเรือก็เป็นได้ และมันจะเป็นประโยชน์ต่อเฉินผิงอย่างยิ่ง

“ขอบคุณ! ขอบคุณครับคุณเฉิน!”

จินฝูเซิ่งโค้งคำนับเฉินผิงซ้ำๆ เพื่อแสดงออกถึงความซาบซึ้งใจที่เขาให้อภัย หลังจากนั้นเขาก็สั่งให้คนพาเฉินผิงกับคนอื่นๆ ขึ้นฝั่งไป

หลังจากพวกเขาขึ้นฝั่งแล้ว เฉินผิงก็พากู่หลิงเอ๋อร์ไปที่หุบเขายา โดยได้จินฝูเซิ่งเป็นคนจัดเตรียมรถไว้ให้

สำหรับกู่เวิ่นเทียน ซูเหวินจง หลินเทียนหู่ และชื่อเฟิ่งนั้น จินฝูเซิ่งรู้ว่าเขาไม่สามารถต่อกรกับคนเหล่านี้ได้อยู่แล้ว อีกอย่าง จินฝูเซิ่งก็ไม่อยากทำให้กู่เวิ่นเทียนต้องขุ่นข้องหมองใจอีกต่อไป

กว่าเฉินผิงและกู่หลิงเอ๋อร์จะไปถึงหุบเขายา ก็กินเวลาเข้าไปห้าวันแล้ว เฉินผิงจึงเหลือเวลาอีกเพียงแค่สองวันก็จะถึงวันประลองระหว่างเขากับหลงเซียว

“เกิดอะไรขึ้นกับหลิงเอ๋อร์?”

หลงอู่ผู้ที่ใช้ชีวิตอยู่อย่างเงียบสงบที่หุบเขายา รู้สึกเป็นกังวลเมื่อเขาเห็นเฉินผิงอุ้มกู่หลิงเอ๋อร์เอาไว้ในอ้อมแขน

“เธอถูกวางยามาครับ คุณหลง ผมไม่รู้ว่าพิษชนิดไหนที่เข้าสู่ร่างกายเธอ ผมเลยมาที่นี่เพื่อขอให้คุณซูช่วย”

เสี่ยวหลานและอู่เม่ยเอ๋อร์รีบเข้ามาทันทีที่รู้ว่าเฉินผิงมาที่นี่ เมื่อหญิงสาวทั้งสองเห็นกู่หลิงเอ๋อร์หมดสติอยู่ พวกเธอก็กังวลเป็นอย่างมาก

เฉินผิงต้องรีบเดินทางไปเพื่อให้ทันเวลาที่ต้องต่อสู้กับหลงเซียวในจิงตู

ขณะนี้เขามีพลังมังกรแล้ว เฉินผิงก็มั่นใจมากว่าเขาจะสามารถเอาชนะหลงเซียวได้แน่นอน

เขาวางแผนจะพากู่หลิงเอ๋อร์ไปหากู่ไค่หยวน เพื่อแก้แค้นหลังจากที่เขาเอาชนะหลงเซียวได้เรียบร้อยแล้ว

“ไม่ต้องห่วงครับ นายท่าน ผมอาจไม่รู้ว่าเธอถูกพิษชนิดไหน แต่อาการของเธอก็คงที่ดี ดังนั้นเธอจะไม่เป็นอันตรายแน่นอน” ซูฉางเซิงให้คำมั่น

เฉินผิงรู้สึกดีขึ้นเมื่อได้ยินซูฉางเซิงพูดเช่นนั้น เมื่อเขาได้ฝากฝังกู่หลิงเอ๋อร์ไว้กับคนที่ไว้ใจได้ถึงเพียงนี้แล้ว เขาก็ตัดสินใจจะออกไป แต่หลงอู่ต้องการคุยกับเขาก่อน “เฉินผิง! คุณกำลังจะกลับไปสู้กับหลงเซียวใช่ไหม?”

“คุณรู้ได้ยังไง? คุณหลง” เพราะหลงอู่อยู่แต่ในหุบเขายาเสียเป็นส่วนมาก เฉินผิงจึงแปลกใจที่เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในโลกภายนอก

“แน่ล่ะ! โลกแห่งศิลปะการต่อสู้กำลังพูดกันถึงเรื่องนี้ คุณต้องระวังให้ดีนะ! ตระกูลหลงมีของวิเศษศักดิ์สิทธิ์มากมาย ผมได้ยินมาว่าไม่มีของชิ้นไหนเลยที่มีต้นกำเนิดที่ธรรมดา และมันก็ทรงพลังเป็นอย่างมาก ผมแน่ใจว่าหลงเซียวจะต้องใช้มันสู้กับคุณแน่” หลงอู่แนะนำ