หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 106

จังถงเจี้ยนคิดดีแล้ว ถึงได้วิ่งตามออกมา เมื่อเห็นจังถงเจี้ยนจะตามไปด้วย สีหน้าเฉินผิงเผยให้เห็นถึงความชื่นชม

พูดและตบไหลจังถงเจี้ยนเบาๆ “วางใจเถอะ มีฉันอยู่ นายไม่โดนอัดหรอก”

จังถงเจี้ยนทำอะไรไม่ได้นอกจากยิ้มน้อยๆ ที่เขาตัดสินใจอย่างเด็ดขาดตามเฉินผิงไปด้วย ก็เพียงเพื่อรักษางานของตัวเองเท่านั้น เขากับเฉินผิงเป็นทีมเดียวกัน ถ้าหากเฉินผิงไปเอง จังถงเจี้ยนกลัวว่าถ้าเบื้องบนรู้เข้า ต้องไล่ตัวเองออกแน่!

ผ่านไปไม่นาน พวกของเฉินผิงก็อิงที่อยู่บนเอกสารหาบริษัทของเถ้าแก่เมิ่งเจอ บริษัทไม่ได้ใหญ่มาก มีเพียงสองชั้น ป้ายบริษัทหน้าประตูก็ดูเก่ามาก

“บริษัทนี้คงไม่ได้เจ๊งไปแล้วหรอกหรือ? ข้างในยังมีคนอยู่หรือเปล่า?” หวังหันหันมองป้ายบริษัทตรงหน้าประตู จึงพูดอย่างเป็นกังวลขึ้นมา

ถ้าหากบริษัทเจ๊งไปแล้ว คนหนีไปแล้ว งั้นยอดหนี้นี้ก็คงเป็นหนี้เสียแล้ว

“เข้าไปดูๆก่อน” เฉินผิงพูดจบ ก็เดินนำเข้าไปก่อนทันที

เพิ่งจะเดินเข้าไปในบริษัท ก็ได้ยินเสียงดังโหวกเหวกมาจากข้างใน อีกทั้งยังเต็มไปด้วยควันบุหรี่ลอยฟุ้งตลบอบอวล ทำให้คนสำลักจนหายใจลำบาก

ภายในห้องโถงบริษัท มีคนเจ็ดแปดคนที่ไม่ใส่เสื้อ ล้วนเป็นเหล่าชายบึกบึนที่มีรอยสักกันทั้งสิ้น กำลังสูบบุหรี่ เล่นไพ่กัน แต่ละคนตาแดงก่ำ

เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้แล้ว จังถงเจี้ยนรู้สึกว่าตัดสินใจผิดไปชั่วขณะ ค่อยๆดึงแขนเสื้อเฉินผิงเบาๆ “พี่ใหญ่เฉิน ถ้ายังไงพวกเราค่อยมาวันหลังเถอะ”

หวังหันหันก็มีสีหน้าที่ดูไม่ดีหนักเช่นกัน จะดูยังไงก็ไม่เหมือนบริษัท แต่เหมือนรังโจรเสียมากกว่า

“ในเมื่อมาแล้ว ยังไงก็ต้องพบเถ้าแก่ก่อนค่อยไป” เฉินผิงพูดอย่างไม่รู้สึกอะไร

เวลานี้เอง มีคนสังเกตเห็นพวกเฉินผิงทั้งสามคน ดังนั้นจึงลุกขึ้นเดินมาหา “พวกคุณทั้งสามคนมาทำอะไร?”

“พวกเรามาจากบริษัทซินอวี่รื่อฮว่า มาหาเถ้าแก่เมิ่ง” เฉินผิงพูดด้วยเสียงเรียบ